Studium Wykonalności projektu

„Budowa Centrum Dziedzictwa Kulturowego” w Pruszkowie

Pruszków, grudzień 2013

2.    Przedmiot studium.....................................................................................................6

2.1.    Opis projektu..............................................................................................................................6

2.2.    Cele projektu (logika interwencji)..............................................................................................8

2.2.1.    Produkty..............................................................................................................................11

2.2.2.    Rezultaty..............................................................................................................................14

2.2.3.    Komplementarność z innymi programami/działaniami/projektami...................................14

2.3.    Lokalizacja oraz planowany obszar oddziaływania przedsięwzięcia........................................17

3.    Opis istniejącego systemu........................................................................................24

3.1.    Zdolność organizacyjna Wnioskodawcy...................................................................................24

3.2.    Prawna wykonalność inwestycji...............................................................................................32

3.3.    Zidentyfikowane problemy.......................................................................................................34

3.4.    Ocena zgodności założeń projektu z prawem polskim i UE......................................................35

3.4.1.    Polityka rządowa/regionalna...............................................................................................35

3.4.2.    Zgodność z politykami i prawem wspólnotowym...............................................................36

4.    Program kulturowy/oferta edukacyjna CDK..............................................................39

4.1.    Działalność edukacyjno-kulturalna Muzeum    Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego..........39

4.2.    Miejski Ośrodek Kultury...........................................................................................................41

4.2.1.    Wypromowanie nowego produktu turystycznego Mazowieckie Centrum Metalurgiczne 43

4.3.    Zespół Tańca Ludowego „Pruszkowiacy".................................................................................48

4.4.    Miejski Zarząd Obiektów Sportowych......................................................................................49

4.5.    Pozostałe .................................................................................................................................. 51

5.    Definiowanie ostatecznego zakresu przedsięwzięcia.................................................52

5.1.    Analiza potrzeb inwestycyjnych...............................................................................................52

5.1.1.    Identyfikacja niezbędnych działań dla zniwelowania zidentyfikowanych braków i

wypełnienia potrzeb systemu.......................................................................................................52

5.2.    Analiza opcji technicznych........................................................................................................57

5.2.1.    METODYKA ANALIZY - Analiza wariantowa.........................................................................57

5.2.2.    Alternatywne rozwiązania lokalizacyjne, technologiczne i organizacyjne..........................57

5.2.3.    Wstępna selekcja wariantów realizacji inwestycji..............................................................60

5.3.    Wskazanie ostatecznego zakresu przedsięwzięcia ................................................................... 64

5.3.1. Program Użytkowy Centrum Dziedzictwa Kulturowego.....................................................66

6.    Analiza oddziaływania na środowisko......................................................................90

7.    Plan wdrożenia projektu..........................................................................................99

7.1.    Harmonogram nakładów inwestycyjnych projektu..................................................................99

7.2.    Harmonogram rzeczowy projektu..........................................................................................101

7.3.    Źródła finansowania inwestycji..............................................................................................103

8.    Analiza finansowa...................................................................................................104

8.1.    Zaproponowana metodologia przeprowadzenia analiz.........................................................104

8.2.    Nakłady inwestycyjne na realizację projektu.........................................................................105

8.3.    Źródła finansowania projektu.................................................................................................107

8.4.    Przychody ze sprzedaży - kalkulacja przychodów..................................................................108

8.5.    Prognoza kosztów eksploatacyjnych ...................................................................................... 109

8.5.1.    Nakłady odtworzeniowe....................................................................................................109

8.5.2.    Kalkulacja kosztów operacyjnych......................................................................................109

8.5.3.    Zapotrzebowanie na kapitał obrotowy.............................................................................110

8.6.    Bilans proforma, rachunek zysków i strat proforma oraz rachunek przepływów pieniężnych

proforma ......................................................................................................................................... 112

8.7. Finansowa efektywność inwestycji - FNPV/C, FRR/C.............................................................113

8.8. Finansowa efektywność kapitału - FNPV/K, FRR/K................................................................115

8.9.    Trwałość projektu...................................................................................................................116

9.    Analiza ekonomiczna..............................................................................................117

9.1.    Wskaźniki ENPV/C i ERR/C......................................................................................................117

9.2.    Wskaźnik B/C..........................................................................................................................120

10.    Analiza wrażliwości i ryzyka.................................................................................121

10.1.    Analiza wrażliwości - FNPV/C.................................................................................................121

10.2.    Wnioski z analizy wrażliwości - FNPV/C.................................................................................121

10.3.    Analiza ryzyka.........................................................................................................................121

10.3.1.    Analiza jakościowa ryzyka...........................................................................................126

10.3.2.    Ilościowa analiza ryzyka...............................................................................................129

10.3.3.    Plan reagowania na ryzyko .......................................................................................... 132

10.3.4.    Monitorowanie i kontrola ryzyka................................................................................134

10.3.5.    Analiza ryzyka w obszarze finansowym.......................................................................135

10.4.    Określenie głównych wartości wyłączających........................................................................136

11.    Podsumowanie....................................................................................................137

11.1. Podsumowanie - Analiza finansowa    i    ekonomiczna...............................................................137

Załącznik 1. Model analizy finansowej, ekonomicznej oraz wrażliwości i ryzyka sporządzony w arkuszu kalkulacyjnym. sporządzony w arkuszu kalkulacyjnym w ujęciu 2-letnim.........................142

Załącznik 2 Model analizy finansowej, ekonomicznej oraz wrażliwości i ryzyka sporządzony w arkuszu kalkulacyjnym. sporządzony w arkuszu kalkulacyjnym w ujęciu 4-letnim.........................143

Załącznik nr 3. Podział powierzchni na poszczególnych kondygnacjach.........................................144

1. Inwestor

Inwestorem Projektu jest Gmina Miasto Pruszków - jednostka samorządu terytorialnego

adres: J. I. Kraszewskiego 14/16, 05-800 Pruszków,

Tel.: 22 735 88 88,

Fax: 22 758 66 50,

mail: prezydent@miasto.pruszkow.pl

NIP: 534-24-06-015,

REGON: 015834660,

2. Przedmiot studium

Przedmiotem Studium jest analiza wykonalności projektu pt:

„Budowa Centrum Dziedzictwa Kulturowego"

2.1. Opis projektu

Przedmiotem niniejszego opracowania jest obiektywne wykazanie wykonalności projektu pt: „Budowa Centrum Dziedzictwa Kulturowego”, dalej zwany (CDK), który został zaplanowany przez Władze Miasta Pruszkowa, jako antidotum na zidentyfikowane problemy szeroko przedstawione w dalszej części opracowania.

Rysunek 1. Lokalizacja kompleksu wraz z Centrum Dziedzictwa Kulturowego

Centrum Dziedzictwa Kulturowego wejdzie w skład kompleksu realizującego potrzeby Miasta z zakresu kultury, kultury fizycznej i sportu, i umożliwi realizację programu edukacyjno-kulturalnego oraz z zakresu kultury fizycznej i sportu o znaczeniu ponadregionalnym, opisanego w dalszej części studium.

Lokalizację Centrum Dziedzictwa Kulturowego zaplanowano w bardzo dogodnym komunikacyjnie miejscu, przy wjeździe do Miasta, u zbiegu ulic Bohaterów Warszawy i Alei Jerozolimskich (droga wojewódzka nr 719). Od południowej strony przylega do największego (23,25ha) i najpiękniejszego Parku Miejskiego im. Potulickich, którego głównym elementem

kompozycji są stawy. W parku oprócz cennego drzewostanu znajduje się klasycystyczny pałac z XIX wieku, pełniący siedzibę Urzędu Stanu Cywilnego oraz pałacowa oficyna - Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego, które stanowi integralną część projektu w zakresie merytorycznym.

Lokalizacja CDK w bezpośrednim sąsiedztwie obiektów sportowych (stadion piłkarski i hala widowiskowa) przy ul. Bohaterów Warszawy 4 została wybrana po dogłębnej analizie zasobów terytorialnych i możliwości lokalizacyjnych przez Władze Miasta. (szczegółowy opis w rozdziale 6.2 Analiza opcji technicznych). Oprócz uzyskania efektu koncentracji w jednym miejscu szerokiego i różnorodnego wachlarza ofert dla mieszkańców, takie rozwiązanie pozwala w pełni wykorzystać istniejącą już infrastrukturę, a po jej dopełnieniu o CDK i dodatkowe miejsca parkingowe, stworzyć bardzo nowoczesny i funkcjonalny kompleks przy jednoczesnej minimalizacji kosztów.

2.2.1. Produkty

W wyniku realizacji projektu powstanie nowa infrastruktura niezbędna do osiągnięcia celów projektu. Aby osiągniecie celów było możliwe konieczne jest odpowiednie wyposażenie wybudowanego budynku i stworzenie Centrum Dziedzictwa Kulturowego, czemu służyć będzie:

1.    Wyposażenie pracowni w specjalistyczne narzędzia umożliwiające realizację zaplanowanego programu kulturowego.

2.    Wyposażenie sal audytoryjnych w specjalistyczny sprzęt umożliwiający organizację konferencji, spotkań, prezentacji służących upowszechnianiu dziedzictwa kulturowego Mazowsza Zachodniego - Mazowieckiego Centrum Metalurgicznego (MCM).

3.    Budowa wirtualnego Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego mająca na celu upowszechnianie i promowanie wiedzy na temat historycznego skarbu Polski, jakim jest MCM, które nie funkcjonuje w szerszej świadomości społecznej.

a. Zakup specjalistycznego sprzętu do digitalizacji zabytków znajdujących się w dyspozycji muzeum Archeologicznego i permanentnie znajdowanych na terenie prowadzonych wykopalisk.

4.    Utworzenie produktu turystycznego, składającego się z dwóch elementów wzajemnie się uzupełniających

a.    Jednośladem przez Mazowieckie Centrum Metalurgiczne, w postaci szlaku rowerowego.

b.    Dzień w Centrum Metalurgicznym - zajęcia prowadzone w MOK.

Wszystkie zamierzone działania zostały szczegółowo opisanego w rozdziale 4. Program kulturowy/oferta edukacyjna CDK.

Uzasadnienie:

Niepozorne dla laików ślady archeologiczne obecności, kluczowej dla rozwoju nowożytnej Europy, społeczności pradziejowych hutników, często są lekceważone lub po prostu ignorowane. Wpływ na taki stan rzeczy ma nie tylko lokalny charakter występowania, ale przede wszystkim niski stan wiedzy historycznej wynikający m.in. z edukacji szkolnej. Powszechne nauczanie o kulturze antycznej nie przekłada się na przedstawienie zaawansowanych społeczeństw, funkcjonujących równolegle w tym czasie na terenach Europy Środkowej. W programach szkolnych przeszłość ziem polskich zaczyna się najczęściej od czasów wczesnego średniowiecza i powstawania państwa piastowskiego.

Zwiększenie świadomości, szerokie działania promocyjne mają szansę zmienić in plus tak istotne aspekty jak:

S uzupełnienie programów nauczania szkolnego,

S wzrost szacunku dla dziedzictwa archeologicznego,

S wzrost poczucia przynależności do wspólnoty lokalnej,

S spadek świadomego i nieświadomego niszczenia stanowisk archeologicznych,

S stworzenie unikatowego produktu turystycznego;

Konferencje, spotkania, UD, UTW Malarstwa, rzeźby, rytmiki, tańca Utworzenie szlaku turystycznego - turystyka kulturowa. Pełna trasa przebiegająca przez Utworzenie mini szlaku - ścieżki edukacyjnej w mieście, obrazującej w miniaturze poszczególne przystanki rzeczywistego szlaku MCM Utworzenie mini szlaku - ścieżki edukacyjnej przy CDK, obrazującej w miniaturze poszczególne przystanki rzeczywistego szlaku MCM

Utworzenie zaplecza dla odnowy biologicznej wyposażonego w urządzenia umożliwiające organizację siłowni z maszynami izotonicznymi i cardio oraz zaplecza do ćwiczeń fitness, pilates, kinezyterapii, termoterapii i hydroterapii.

Utworzenie zaplecza do organizacji zajęć artystycznych w dziedzinie tańca i śpiewu, z rytmiki, prowadzenia Dziecięcej kapeli ludowej, Profesjonalnej kapeli ludowej, zajęć z haftu, organizacji Koncertów.

Roczna sprawozdawczość merytoryczna MOK, ZTL, MZOS Liczba nowych serwisów internetowych prezentujących udokumentowane cyfrowo zbiory dziedzictwa kulturowego /szt/

Wzrastający poziom oraz ilość i zróżnicowanie organizowanych imprez kulturalnych i z zakresu kultury fizycznej, także o znaczeniu ponadlokalnym, dzięki budowie infrastruktury CDK dla jej wielofunkcyjności, dostępnej także dla turystów oraz stworzenie nowego produktu turystycznego, ukształtuje nowy wizerunek turystyczny Miasta, powiatu i regionu.

Produkty kulturalne staną się regionalnymi, krajowymi a także międzynarodowymi markowymi produktami turystycznymi zwiększając lokalną atrakcyjność turystyczną. Budowa markowych produktów turystycznych wymaga niezbędnej infrastruktury i zaplecza, co zapewni przedmiotowy projekt.

2.2.2. Rezultaty

W wyniku realizacji projektu możliwe będzie zaoferowanie nowej bogatej oferty programowej, dzięki której wzrośnie liczba osób korzystających z oferty Centrum Dziedzictwa Kulturowego oraz zdecydowanie poprawi się wizerunek Pruszkowa.

Nowa oferta programowa przyczyni się bezpośrednio do wzrostu liczby osób korzystających z niej.

2.2.3. Komplementarność z innymi programami/działaniami/projektami

Projekt pn.: „Budowa Centrum Dziedzictwa Kulturowego” jest komplementarny do projektów ze swojego bezpośredniego sąsiedztwa: stadionu piłkarskiego i hali widowiskowej. Uzyskano w ten sposób efekt koncentracji w jednym miejscu szerokiego i różnorodnego wachlarza ofert dla mieszkańców, odwiedzających i turystów, co po dopełnieniu o dodatkowe miejsca parkingowe pozwoli stworzyć bardzo nowoczesny i funkcjonalny kompleks kulturalno-rekreacyjno-sportowy.

Komplementarność z projektami infrastrukturalnymi i transportowymi.

Jednym z atutów miasta Pruszkowa, w którym realizowana będzie inwestycja jest jego lokalizacja i dostępność infrastruktury drogowej oraz kolejowej. W tym kontekście niebagatelną rolę odgrywają niedawno zakończone inwestycje Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad w rejonie Pruszkowa:

S oddanie do użytku autostrady A2 - dzięki tej inwestycji Pruszków uzyskał autostradowe połączenie aż do zachodniej granicy kraju,

S oddanie do użytku części południowej obwodnicy Warszawy - odcinek łączący autostradę A2 z Ursynowem, przez Aleją Krakowską, co znacznie ułatwi dojazd do lotniska im. Fryderyka Chopina.

Obie inwestycje są współfinansowane z Programu Operacyjnego „Infrastruktura i Środowisko” na lata 2007-2013 i w znaczący sposób poprawiają dostępność komunikacyjną miasta Pruszkowa, a tym samym Centrum Dziedzictwa Kulturowego.

Koleją ważną inwestycją jest projekt pt. „Zakup kolejowego taboru pasażerskiego do obsługi połączeń regionalnych na linii Warszawskiej Kolei Dojazdowej w Warszawskim Obszarze Metropolitalnym” dotyczący pozyskania 14 nowoczesnych pojazdów szynowych (serii EN97) do przewozu osób dla linii Warszawskiej Kolei Dojazdowej (WKD). Projekt jest Współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Mazowieckiego 2007-2013. Obszar bezpośredniego oddziaływania linii WKD zamieszkuje obecnie ok. 250 tys. osób, co stanowi ok. 5% ogólnej liczby mieszkańców Województwa Mazowieckiego. W związku z tym faktem oraz lokalizacją linii na terenie 3 powiatów, wśród których znajduje się Warszawa, należy uznać zasięg jego oddziaływania w wymiarze regionalnym. Stanowi on znakomitą alternatywę, oferując dojazd z Pruszkowa do centrum Warszawy w 25 minut, oraz wygodne połączenie między miastami Grodzisk Mazowiecki-Pruszków-Warszawa.

Wspomniane inwestycje drogowe i kolejowe w bezpośredni sposób wpływają na poprawę dostępności komunikacyjnej miasta Pruszkowa a co za tym idzie Centrum Dziedzictwa Kulturowego. Mieszkańcy Warszawy i okolicznych miejscowości uzyskali dogodny dojazd i możliwość korzystania z pełnej oferty CDK.

Komplementarność z projektami naukowymi i kulturalnymi.

Centrum Dziedzictwa Kulturowego będzie wykazywało komplementarność w zakresie swej działalności z Centrum Nauki Kopernik. Funkcjonowanie obu instytucji stworzy ciekawą i uzupełniającą się ofertę nowoczesnych ośrodków kulturowo-naukowych na Mazowszu.

Budowę Centrum Nauki Kopernik dofinansowano ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego na podstawie umowy podpisanej przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Prezydent m.st. Warszawy. Podpisanie umowy zostało poprzedzone ujęciem projektu budowy Centrum na Liście Projektów Indywidualnych Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko.

Kolejnymi projektami komplementarnymi realizacja inwestycji związany z Państwowym Zespołem Ludowym Pieśni i Tańca "Mazowsze" im. Tadeusza Sygietyńskiego:

S "Matecznik Mazowsze" centrum folklorystyczne. Bezpośrednim celem projektu była poprawa oferty kulturalnej PZLPiT „Mazowsze" poprzez rozbudowę infrastruktury kulturalnej Matecznika Mazowsze.

S "Zaplecze noclegowe Matecznik Mazowsze wraz z adaptacją stajni na Karczmę Staropolską”. W ramach realizacji projektu zrewitalizowano zabytkowy budynek na cele turystyczno-kulturalne, stworzono miejsce promocji polskiej kultury kulinarnej oraz rozbudowano bazę Państwowego Zespołu Ludowego Pieśni i Tańca „Mazowsze" o zaplecze noclegowe.

S Zabytkowy Park Mazowsza Wizytówką Regionu. Przedmiotem projektu była rewitalizacja unikalnego zabytkowego parku „Karolin" - siedziby PZLPiT „Mazowsze", który służy rekreacji i wypoczynkowi mieszkańców regionu oraz osób odwiedzających.

Komplementarność z projektami lokalnymi.

1. W 2010 roku Gmina miasto Pruszków zakończyła kompleksowy remont Pałacyku Sokoła, jednego z najpiękniejszych miejskich zabytków. Inwestycja była dofinansowana przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu „Rozwój Infrastruktury Kultury”. Dzięki dobudowie nowej, wydzielonej akustycznie od reszty budynku sali kameralnej, Pałacyk zyskał miejsce do organizowania profesjonalnych koncertów, a także przedstawień teatralnych, warsztatów, konkursów, przeglądów oraz innych imprez o charakterze kulturalnym. Modernizacja Pałacyku Sokoła w Pruszkowie w sposób znaczący poprawiła i wzbogaciła ofertę placówek w nim zlokalizowanych czyli Młodzieżowego Domu Kultury oraz Państwowej Szkoły Muzycznej. Działalność Centrum Dziedzictwa pozwoli uzupełnić i wzbogacić ofertę kulturową dostępną na terenie Miasta Pruszkowa.

2.    Książnica w Pruszkowie, przy wsparciu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, od 11 lat organizuje Ogólnopolski Konkurs Recytatorski im. K. I. GAŁCZYŃSKIEGO o „Złote Pióro WATERMANA”. Eliminacje odbywają się w Pruszkowie a finał w Leśniczówce Pranie na Mazurach. Konkurs stanowi uzupełnienie dla działalności Miejskiego Ośrodka Kultury a w przyszłości mógłby wykorzystywać infrastrukturę dostępną w Centrum dziedzictwa Kulturowego.

3.    Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Pruszkowie od 2008 roku z powodzeniem realizuje kolejne edycje projektu systemowego pn.: „Serwis rodzinny” w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Projekt kierowany jest do młodzieży zagrożonej wykluczeniem społecznym z uwagi na trudną sytuację materialną rodziny i negatywne wzorce wynoszone z domu oraz rodzin z problemami wychowawczymi i trudnościami w prowadzeniu gospodarstwa domowego. Osoby zaangażowane w realizację projektu wspierają środowisko lokalne poprzez aktywizację, zagospodarowanie czasu wolnego, promowanie zajęć alternatywnych dla zachowań antyspołecznych a także wskazywanie pozytywnych wzorców postępowania. Infrastruktura oraz bogata oferta Centrum Dziedzictwa Kulturowego stanowić będą doskonałą bazę dla uczestników projektu pn.: „Serwis rodzinny”.

4.    Ostatnim projektem komplementarnym jest „Bezprzewodowa Sieć Dostępu do Internetu w Pruszkowie” współfinansowany z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Mazowieckiego. Inwestycja polegała na budowie tzw. „chmury internetowej” nad Pruszkowem. Na terenie miasta zainstalowano 95 urządzeń (Acces Point) „rozsiewających” Internet w promieniu około 200 m. Dzięki tej inwestycji posiadacze laptopów, tabletów i telefonów komórkowych wyposażonych w wi-fi mogą za darmo przeglądać strony internetowe i korzystać z e-maila. W ten sposób będą mogli odwiedzać stronę internetową Centrum Dziedzictwa Kulturowego w celu zapoznania się z aktualną ofertą oraz kontaktować za pośrednictwem poczty elektronicznej.

2.3. Lokalizacja oraz planowany obszar oddziaływania przedsięwzięcia

Miasto Pruszków jest Gminą miejską, siedzibą powiatu. Położony w województwie

Rysunek 3 Infrastruktura drogowa w okolicach Pruszkowa¹

Duży wpływ na rozwój miasta ma dobrze rozwinięta komunikacja publiczna: Koleje Mazowieckie, Szybka Kolei Miejska oraz Warszawska Kolei Dojazdowa, które umożliwią dojazd do centrum Warszawy w około 25 minut oraz komunikacja drogowa: autostrada A2 i droga wojewódzka nr 719.

Przez miasto przebiega linia kolejowa Warszawa - Łódź - Katowice, która miała duży wpływ na rozwój miasta w połowie XIX wieku. Korzystne położenie geograficzne oraz dostępność istniejącej infrastruktury (autostrada A2, droga krajowa nr 7 Warszawa-Kraków, droga krajowa nr 8 Warszawa-Katowice, droga wojewódzka nr 719 oraz lotnisko Okęcie) sprawia, że Pruszków jest bardzo atrakcyjnym miejscem dla branży logistycznej i deweloperskiej.

PRUSZKÓW leży na terenie najszybciej w kraju rozwijającej się metropolii i to w tej jej części, którą cechuje największa dynamika rozwoju - w zachodnim paśmie warszawskiego obszaru metropolitalnego. Jest to ośrodek przemysłowy, największe po Warszawie pod względem liczby mieszkańców miasto aglomeracji warszawskiej - liczy ponad 55 tys. Mieszkańców. Leży na Równinie Łowicko-Błońskiej, nad Utratą, na południowy zachód od Warszawy, od wschodu graniczy z Piastowem. Okolice Pruszkowa były zasiedlone już w starożytności. W pobliżu odkryto niedawno ślady hutnictwa z I w. p.n.e. - III w. n.e. Ogólna liczba pieców do jednorazowego wytopu żelaza sięgała 100 - 150 tysięcy.

Pruszków zajmuje 7,8% powierzchni powiatu, a obszar samej gminy wynosi 19 km2, z czego 50% to tereny mieszkalne, 15% tereny przemysłowe, 3,8% zabudowa handlowa, 2% parki, 0,1% tereny zabudowy biurowej, a 29,1% stanowią pozostałe grunty. ¹

Gminy i miasta położone w okolicach Warszawy rywalizują ze sobą o przyciągnięcie inwestorów i mieszkańców. Atutami Pruszkowa w tym wyścigu o inwestycyjny kapitał są przemysłowe tradycje miasta i rezerwy terenów pod takie inwestycje.

Na terenie Pruszkowa mieści się 26 firm gastronomicznych i cateringowych oraz 11 hoteli i miejsc oferujących pokoje noclegowe. W Pruszkowie powszechnie dostępną jest infrastruktura kanalizacyjna, wodociągowa i informatyczna. Pruszków jest terenem uznanym przez UKE za „czarna plamę”, co oznacza iż nie występują tu problemy z dostępem do Internetu.

Doskonałe położenie w pobliżu dróg krajowych i międzynarodowych, dobry dojazd do Warszawy, a jednocześnie piękna przyroda i czyste środowisko zachęcają do osiedlania się i podejmowania pracy w Pruszkowie, gdzie zatrudnionych jest 13,6 tys. osób. Na koniec 2012 roku w Powiatowym Urzędzie Pracy zarejestrowano w Pruszkowie 2.182 bezrobotne osoby. Stopa bezrobocia liczona jako % bezrobotnych w grupie ludności w wieku produkcyjnym wyniosła 5,5%. Właśnie ze względu na dogodną lokalizację, bardzo dobrze rozwiniętą infrastrukturę społeczną i wysoki poziom przedsiębiorczości, a jednocześnie bliskość stolicy i dobre połączenie komunikacyjne wiele osób, mieszkańców Pruszkowa poszukuje pracy w Warszawie.

W 2007 roku przeprowadzone badanie² wykazało dobrą sytuację materialną na tle Warszawy oraz grupy 21 największych miast (badanie objęło osoby w wieku 25-40 lat). 53% respondentów wskazało na dochód w gospodarstwie przekraczający 2.000 zł. Jest to więcej niż w Warszawie (51%) i grupie porównawczej (48%). Jednocześnie grono osób o dochodach do 1.200 zł w Pruszkowie wyniosło 13%. Wśród osób w wieku 25-40 lat, badanie wykazało, że niemal połowa (46%) mieszkańców urodziła się w innej miejscowości. Wskaźnik ten jest wyraźnie większy niż w przypadku Warszawy (34%) i grupy porównawczej 21 największych miast polskich (31%). Tak duża liczba ludności napływowej oznacza relatywnie niski poziom identyfikacji z miastem, ale także duży pokład energii i przedsiębiorczości, co jest atutem Pruszkowa. Wśród osób starszych, w wieku 41-60, aż 74% ankietowanych urodziło się w innym mieście, a tylko 26% w Pruszkowie. Z tego samego badania wynika, że tylko 42% pruszkowian w wieku 25-40 lat, nie mieszkających w mieście od urodzenia, mieszka w nim dłużej niż 10 lat. Jest to mniej niż w Warszawie (49%), czy grupie porównawczej (66%).

W południowo-zachodniej części aglomeracji warszawskiej Pruszków jest ważnym ośrodkiem sportu i rekreacji. Sport ma tu bogate tradycje. W 1923 roku powstał klub sportowy Znicz Pruszków, który działa do dziś jako Miejski Klub Sportowy Znicz. Pruszków dysponuje kilkoma atrakcyjnymi obiektami sportowymi, które stanowią bazę działalności sportowo-rekreacyjnej. Największy obiekt to kompleks należący do miasta i zarządzany przez Miejski Zarząd Obiektów Sportowych. W jego skład wchodzą: dwa pełnowymiarowe boiska sportowe, w tym boisko główne z zadaszoną trybuną na 1.877 kibiców, oddana do użytku w 2006 r., korty tenisowe, hala sportowa na około 3.000 miejsc, posiadająca 6 szatni, zaplecze medyczne, obiekty klubowe dla zawodników oraz pokój sędziowski.

W samorządowych rankingach Pruszków od lat plasuje się na wysokich pozycjach. Poniżej prezentacja z ostatnich 5 lat.³

2008

TERAZ POLSKA DLA GMIN Lipiec 2008

Pruszków zajął w II edycji 14 miejsce na 72 gminy w kategorii gmin miejskich zdobywając 718,06 punktów na 1.000 możliwych.

2009

FORBES IV.2009 najatrakcyjniejszych polskich miast dla biznesu

w grupie miast średnich (od 50 do 150 tys. mieszkańców) - Zielona Góra, a 8 miejsce w kraju zajmuje Pruszków. Z gmin położonych w rejonie Warszawy oprócz Pruszkowa w rankingu znalazły się tylko w grupie najatrakcyjniejszych najmniejszych miejscowości (do 50 tys. mieszkańców) Wólka Kosowska, Piaseczno, Łomianki, Ząbki, Raszyn i Janki

WSPÓLNOTA 23 6.06.2009

Najniższe wydatki bieżące na administrację w 2008 w 101 miastach powiatowych powyżej 30 tys. mieszkańców (w zł na mieszkańca)

1. Mielec 113 69. Pruszków 205 101. Kozienice 322

WSPÓLNOTA 4324.10.2009

Wydatki inwestycyjne samorządów na infrastrukturę techniczną. Biorąc pod uwagę lata 2006-2008 wśród miast powiatowych Pruszków, bez unijnych dotacji inwestycyjnych, znalazł się na wysokiej 6 pozycji w Polsce. W tych latach na inwestycje w infrastrukturę techniczną na osobę przypadła kwota 566,41 zł rocznie.

WSPÓLNOTA 31 1.08.2009

Najbogatsze polskie samorządy. Dochody w zł per capita (na 268 miast powiatowych)

1.    Polkowice 5.920 64. Pruszków 2.568 268. Myszków 1.889

2010

WSPÓLNOTA 5 30.01.2010

Nadwyżka operacyjna za 2008 rok (w zł/mieszkańca)

4 Pruszków 756,2011

WSPÓLNOTA 9

26.02.2011

Zdolność samorządów do zadłużania się

2.    Pruszków w grupie miast powiatowych o najwyższej zdolności kredytowej w 2010 roku

FORBES08.05.2011

Miasta atrakcyjne dla biznesu

3.    Pruszków w kategorii Atrakcyjność średnich miast dla biznesu

NEWSWEEK 18 08.05.2011 Ranking miast przyjaznych biznesowi 63. Pruszków

FESTIWAL FILMÓW O POLSKICH MIASTACH I GMINACH SOSNOWIEC TOUR FILM 18-20.02.2011 1 miejsce - Film promujący miasto Pruszków "Kolej na Pruszków"

FESTIWAL FILMÓW PROMOCYJNYCH MIAST I REGIONÓW PROMOCITY 2011 19.10.2011

Złoty Prom - wyróżnienie dla filmu promującego miasto Pruszków "Kolej na Pruszków" w kategorii Film prezentacyjny 2012

URZĄD PRZYJAZNY MEDIOM I SPOŁECZEŃSTWU 2011 Warszawska Grupa Doradców Public Relation 31.05.2012 Wyróżnienie specjalne dla Prezydenta Pruszkowa Jana Starzyńskiego

FORBES 06/2012 Miasta atrakcyjne dla biznesu

2. miejsce Pruszków w kategorii Atrakcyjność średnich miast dla biznesu.

ACXIOM Porównanie dochodów mieszkańców polskich gmin za 2011 rok.

10. miejsce Pruszków (na 2.479 gmin) z dochodem ekwiwalentnym 2.278 zł na mieszkańca.

Z przedstawionego wyżej badania jednoznacznie wynika, że Pruszków jest miastem pozytywnie odbieranym przez swoich mieszkańców. Kwestia ta jest niezwykle istotna, gdyż wskazuje na zadowolenie mieszkańców z faktu zamieszkiwania na terenie Pruszkowa i potencjalną możliwość ich aktywizacji na rzecz wspólnotowego budowania pozytywnego wizerunku miasta, pamiętając o problemach związanych z niską więzią terytorialną obecnych mieszkańców.

Opierając się na teorii potrzeb człowieka usystematyzowanych przez A. H. Maslowa, człowiek w swoim działaniu dąży do zaspokojenia zespołu potrzeb, zaś potrzeby te tworzą logiczną hierarchię, w której zaspokojenie niższej potrzeby powoduje powstanie chęci zaspokojenia potrzeby wyższego rzędu. Na samym szczycie, po zaspokojeniu wszystkich poprzednich pojawia się potrzeba wiedzy i zrozumienia oraz potrzeba doznań estetycznych w odniesieniu do rozwoju człowieka. Coraz to inne potrzeby decydują o ludzkim zachowaniu i dążeniu do odkrywania piękna i innych nieznanych mu rzeczy, historii, miejsc oraz decydują o ludzkim zachowaniu. Wynika to także z zapewnienia warunków rozwoju psychicznego i społecznego człowieka. Opierając się na tej teorii, biorąc jednocześnie pod uwagę wyniki badań prof. J. Czapińskiego⁴ w odniesieniu do zamożności i poziomu wykształcenia, mieszkańcy Pruszkowa mając zaspokojone podstawowe potrzeby, dążą do zaspokajania potrzeb wyższego rzędu m.in. w zakresie uczestnictwa w wydarzeniach kulturalnych i społecznych odpowiadających ich oczekiwaniom, rozwijania swoich pasji oraz atrakcyjnego spędzania wolnego czasu.

Kultura pełni bardzo istotną funkcję w życiu społecznym, integrując i budując poczucie tożsamości regionalnej i narodowej. Jest także uniwersalnym instrumentem rozwijania współpracy międzynarodowej i kształtowania wspólnej, europejskiej tożsamości kulturowej i społecznej. Jednocześnie, podnosząc atrakcyjność regionów z punktu widzenia mieszkańców, turystów oraz inwestorów, kultura jest znaczącym czynnikiem wpływającym na ekonomiczny rozwój kraju poprzez udział w wytwarzaniu PKB, tworzenie nowych miejsc pracy i podnoszenie jakości życia mieszkańców.⁵

W celu dalszego zrównoważonego rozwoju miasta zostały wykonane dogłębne badania społeczne. Wnioski z przeprowadzonych badań jednoznacznie potwierdzają poziom rozwoju mieszkańców Pruszkowa, wskazując ich niezaspokojone potrzeby związane z życiem kulturalnym i duchowym w mieście.

W Pruszkowie działa kilka instytucji kultury, w tym należące do Gminy - Miejski Ośrodek Kultury, ZTL „Pruszkowiacy”, najlepsza w województwie Biblioteka Publiczna „Książnica Pruszkowska”, posiadająca 7 filii dzielnicowych oraz własną czytelnię naukową, Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego. Ponadto działają tu również: Muzeum „Dulag 121”, Pruszkowskie Towarzystwo Kulturalno-Naukowe, Pruszkowskie Towarzystwo Muzyczne, Młodzieżowy Dom Kultury, Towarzystwo „Krąg” złożone z absolwentów i przyjaciół Gimnazjum i Liceum im. Tomasza Zana czy Spółdzielczy Dom Kultury.

Mimo tak szerokiego działania na rzecz zrównoważonego rozwoju, przeprowadzona diagnoza wizerunku Miasta Pruszków⁶ wykazała brak jednoznacznego, zdecydowanie pozytywnego bodźca wizerunkowego kreującego sytuację powstania luki wizerunkowej. Brak rzeczywistego wyróżnika Miasta oznacza brak konkretnego bodźca stymulującego

identyfikację z Nim oraz do jego odwiedzenia, co z kolei, skutkuje jego ograniczoną atrakcyjnością turystyczną.

Wszystkie dotychczas organizowane imprezy kulturalne w Pruszkowie nie mają charakteru wyróżnika - są to takie rodzaje imprez, które są organizowane w bardzo wielu miastach, w tym konkurencyjnych ośrodkach miejskich, mają charakter lokalny lub ponadlokalny (poziom powiatu), co znacząco ogranicza zasięg oddziaływania na klienta zewnętrznego i promowania miasta wśród szerszych grup docelowych. Z powyżej przedstawionego badania wynika, że jakość oferty kulturalnej w Pruszkowie, zarówno wśród mieszkańców Pruszkowa jak i wśród mieszkańców aglomeracji zebrała stosunkowo dużo ocen niekorzystnych. Aż 62% uważa ją za złą. Znacznie lepiej w tym względzie wypadają miasta potraktowane jako grupa porównawcza. Dane te potwierdzają oczekiwania mieszkańców względem miejskiej oferty kulturalnej. Zasięg działań promocyjnych Pruszkowa został również uznany za ograniczony. Wykazano brak jednej platformy promocyjno-informacyjnej (wirtualnej bądź materialnej), która zawierała by kompleksową i pełną informację wszystkich wydarzeniach kulturalnych (oraz sportowych, rekreacyjnych i innych) organizowanych w Pruszkowie przez wszystkie podmioty, zarówno publiczne (miejskie i nie miejskie), jak i prywatne. Wykazano również brak kooperacji i współpracy pomiędzy instytucjami kultury oraz partnerami społecznymi w zakresie organizacji wydarzeń kulturalnych w mieście oraz ich promocji - wyrażający się między innymi w braku koordynacji terminów wydarzeń i nakładaniu się konkurencyjnych wydarzeń w czasie. Istnienie tego problemu w opinii badanych generuje konieczność powołania instancji koordynującej w ramach Urzędu Miejskiego.

Obecne warunki lokalowe jakimi dysponują instytucje kultury nie pozwalały na odpowiednie do potrzeb i oczekiwań mieszkańców, rozwinięcie tej dziedziny życia Miasta i zupełnie uniemożliwiają profesjonalne upowszechnienie dziedzictwa narodowego Mazowieckiego Centrum Metalurgicznego. Szczegółowy opis sytuacji lokalowej został przedstawiony w rozdziale 51_Analiza potrzeb inwestycyjnych.

*

Utworzenie Centrum Dziedzictwa Kulturowego jako miejsca, które spełni oczekiwania odbiorców, pozwoli maksymalnie rozwinąć ofertę kulturalną i społeczną o zasięgu ponadregionalnym, zmieni organizację życia kulturalnego oraz umożliwi upowszechnienie historycznego skarbu Polski, jakim są zbiory Muzeum Starożytnego Hutnictwa i samo Mazowieckie Centrum Metalurgiczne. Dotychczasowa pielęgnacja dziedzictwa kulturowego o europejskim znaczeniu, prowadzona przez Muzeum Starożytnego Hutnictwa ma szansę stać się rozpoznawalną Marką kojarzoną jednoznacznie z Pruszkowem.

Wybór Pruszkowa jako miejsca usytuowania muzeum podyktowany był położeniem miasta w środku obszaru objętego archeologicznymi pracami badawczymi. Również Władze Miasta okazały przychylność i zainteresowanie wobec projektu mgr. Stefana Woydy. Na siedzibę instytucji przeznaczono zabytkowy budynek oficyny dworskiej, dziś pięknie odrestaurowany. Muzeum prowadzi tam działalność o specyficznym i relatywnie wąskim zakresie tematycznym. Skupia się wokół pradziejowej spuścizny Mazowsza Zachodniego, z czasu od II w p.n.e. do III w. n.e. Z racji uwarunkowań geograficznych, jest jedyną w Polsce placówką zajmującą się tematem Mazowieckiego Centrum Metalurgicznego. Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego im. Stefana Woydy (MSHM) zostało utworzone w Pruszkowie 1 czerwca 1975 roku.

Od momentu swojego powstania pruszkowskie muzeum systematycznie prowadzi badania, które mają na celu jak najlepsze rozpoznanie Centrum Hutniczego oraz odtworzenie życia społeczności ludzkich, których los związany był z działalnością ośrodka. Oprócz wykopalisk drugim niezwykle ważnym narzędziem rozpoznania starożytnego ośrodka stały się badania powierzchniowe. Zasady, które początkowo Stefan Woyda opracował wyłącznie dla potrzeb Mazowieckiego Ośrodka Hutniczego, z czasem przyjęły formę ogólnopolskiej akcji znanej powszechnie pod nazwą Archeologicznego Zdjęcia Polski.

Jeszcze do niedawna wydawało się, że gigantyczne centrum świętokrzyskie było jedynym zagłębiem hutniczym na obszarze Barbaricum. Już nie proste determinacje środowiskowe, jakie tłumaczyły powstanie centrum świętokrzyskiego, które bazowało na świetnych rudach -hematytach, ale inne czynniki stoją za powstaniem centrum mazowieckiego. Wykorzystuje ono bowiem rudy darniowe, które można znaleźć na całym niemal terenie Niżu Środkowoeuropejskiego w nie mniejszych, a często obfitszych pokładach niż pod Warszawą. Potwierdza to hipotezę, że centra hutniczo-kowalskie powstawały nie w wyniku narastających wewnętrznych potrzeb gospodarczych ludów barbarzyńskich, ale były świadomie zainicjowaną i od początku z olbrzymim rozmachem prowadzoną produkcją, głównie z myślą o uzbrojeniu żelaznym. Ta świetna broń wytworzona między innymi nad Wisłą utorowała barbarzyńcom drogę w głąb Imperium Rzymskiego.

Mazowieckie Centrum Metalurgiczne ma wiele swoich odrębnych, specyficznych cech.

W odróżnieniu od Gór Świętokrzyskich miejscowe hutnictwo nie było działaniem sezonowym prowadzonym w pobliżu pokładów rudy, ale rozwijało się w obrębie i sąsiedztwie wielkich, stabilnych osad. Istniejące na Mazowszu osady hutnicze, wąsko wyspecjalizowane w tej produkcji, osiągały zaskakująco olbrzymie rozmiary. Bez przesady możemy mówić, że takie osiedla jak Milanówek, Biskupice koło Brwinowa, Brwinów, Pęcice i Parzniew koło Pruszkowa są największymi osadami hutniczymi w Europie. Szacujemy, że w istniejącej 100-150 lat osadzie w Milanówku dokonano ok. 20 tysięcy wytopów.

Podstawowym urządzeniem do wytopu żelaza był piec jednorazowego użytku, tzw. dymarka. Piec ten składał się z części naziemnej - szybu glinianego wysokości do 2 metrów i części zagłębionej w ziemi, tzw. kotlinki, w której zbierał się produkt odpadowy - żużel. Przy użyciu ok. 200 kg przygotowanej, wypłukanej, wyprażonej rudy w temp. ok. 1200 stopni, którą uzyskiwano dzięki węglowi drzewnemu, otrzymywano po 24 godzinach ok. 20-30 kg żelaza. Były to ilości stosunkowo ogromne. Pamiętać bowiem należy, że jeden miecz ważył ok. 1 kg. W osadach mazowieckich odkrywamy ślady wszystkich faz procesu metalurgicznego. Obok tysięcy pieców znajdujemy kopalnie rudy i gliny (z której budowano piece). Odnajdujemy miejsca oczyszczania i prażenia rudy. Natrafiamy na liczne piece wapiennicze, w których wytwarzano wapno potrzebne do usunięcia z marnej mazowieckiej rudy niekorzystnych składników. Odkrywamy liczne paleniska - warsztaty kowalskie, a także inne urządzenia, jak np. studnie potrzebne nie tylko przy produkcji, ale niezbędne dla zaspakajania pragnienia ludzi pracujących w warunkach niezwykle uciążliwych. Ślady hutniczych warsztatów na Mazowszu, których doliczyliśmy się już ok. 238 na stosunkowo małym obszarze 300 km², należą do najcenniejszych stanowisk archeologicznych w naszym kraju. Badanie niewielkich, na pozór nieskomplikowanych urządzeń ogniowych, jakimi były dymarki, staje się źródłem wiedzy stanowiącej klucz do zrozumienia wielkich, przełomowych stuleci historii europejskiej.

Przygotowywana inwestycja Budowa Centrum Dziedzictwa Kulturowego zapewni właściwe warunki dla jej upowszechniania w wielu atrakcyjnych formach edukacyjnych, kulturalnych i turystyki kulturowej, dla mieszkańców całego regionu, a nawet kraju. Szczegółowy program został przedstawiony w rozdziale 4. Program kulturowy/oferta edukacyjna

Przyczyni się to do wzrostu identyfikacji mieszkańców z Miastem i Regionem, wzrostu rozpoznawalności Pruszkowa oraz wzrostu jego społecznego, kulturalnego i gospodarczego znaczenia, zwiększając atrakcyjność gospodarczą, inwestycyjną i turystyczną Regionu. Tworząc zaplecze dla działalności kulturalnej tak blisko związanej z gospodarczym rozwojem, znacząco oddziałuje na rozwój regionu - wzrost jego konkurencyjności, prowadząc do tworzenia stałych miejsc pracy - zrównoważonego wzrostu społeczno-gospodarczego.

3. Opis istniejącego systemu

W rozdziale tym przedstawiono zdolność organizacyjną, prawną i finansową beneficjenta do realizacji projektu.

3.1. Zdolność organizacyjna Wnioskodawcy

Wnioskodawcą jest Gmina Miasto Pruszków - jednostka samorządu terytorialnego. Gmina jest podstawową jednostką samorządu terytorialnego, powołaną dla organizacji życia publicznego na swoim terytorium. Wszystkie osoby, które na stałe zamieszkują na obszarze Gminy, z mocy ustawy o samorządzie gminnym, stanowią gminną wspólnotę samorządową, realizującą swoje zbiorowe cele lokalne poprzez udział w referendum oraz poprzez swe organy. Zgodnie z ww. Ustawą do zadań własnych gminy należy zaspokojenie potrzeb mieszkańców m.in. w zakresie kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami oraz kultury fizycznej.

Gmina Miejska Pruszków działa na podstawie Statutu Miasta Pruszkowa uchwalonego przez Radę Miasta na podstawie art. 169 ust. 4 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. -Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. nr 78, poz. 483) i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., nr 142, poz. 1591 z pózn. zm.).

Prezydent Miasta będzie pełnił rolę Zamawiającego przy wykonawstwie przedsięwzięcia oraz będzie stroną umów realizujących projekt.

Użytkownikiem powstałej infrastruktury i realizatorem działań wynikających z celów projektu będzie Miejski Ośrodek Kultury w Pruszkowie, ZTL Pruszkowiacy i Miejski Zarząd Obiektów Sportowych.

Instytucje te otrzymają w trwały zarząd przydzieloną powierzchnię, tak aby jednoznacznie można było określić, kto będzie za która powierzchnie odpowiadał. Podział powierzchni na poszczególnych kondygnacjach związany jest z prowadzoną działalnością statutową każdej z jednostek i został przeprowadzony wg schematu załączonego do studium - Załącznik nr 3.

Inwestor zastępczy

Ze względu na duży zakres przedmiotowego Projektu oraz potrzebę koordynacji działań wdrożeniowych zaistniała konieczność zaangażowanie w przygotowanie i realizację projektu podmiotu profesjonalnie zajmującego się wdrażaniem i nadzorem nad złożonymi projektami budowlanymi.

Rolę taką powierzono Inżynierowi Kontraktu - jednostce wybranej w postępowaniu o udzieleniu zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego zgodnie z obowiązującą ustawą Prawo zamówień publicznych, (nr postępowania BZP.271.17.2013). Firma „BUD -INVENT” Sp. z o.o. z siedzibą 03-140 Warszawa ul. Odkryta 36A pełni obowiązki inwestora zastępczego na mocy umowy nr WI. 272.2.14.2013 zawartej w Pruszkowie w dniu 21.05.2013 r. Kwota 267 000,00 zł brutto. (słownie: dwieście sześćdziesiąt siedem tysięcy zł.) zabezpieczona na realizację umowy stanowi środki własne Gminy.

Zgodnie z ww. umową do obowiązków inwestora zastępczego należą:

1. weryfikacja dokumentacji projektowej na budowę Centrum Dziedzictwa Kulturowego,

2.    udział w odbiorze dokumentacji projektowej,

3.    przygotowanie i współudział w postępowaniu przetargowym na realizację zadania,

4.    pozyskiwanie zewnętrznych środków finansowych,

5.    monitoring, nadzór, kontrola, rozliczenie i niezbędna sprawozdawczość dla zadania inwestycyjnego,

6.    pełnienie funkcji Inspektorów Nadzoru Inwestorskiego (we wszystkich branżach) zgodnie z obowiązkami określonymi w Ustawie z dnia 7 lipca 1994 Prawo budowlane (tekst jednolity Dz. U. Z 2006 roku, nr 156 poz. 1118 z póź. zm.) oraz zgodnie z postanowieniami odpowiednich decyzji i pozwoleń na prowadzenie budowy, koordynacji działań wykonawcy z użytkownikiem w celu zapewnienia funkcjonowania przyległego kompleksu sportowego.

7.    pobyt inspektora wiodącego na budowie przez cały okres trwania robót,

8.    przekazanie do użytkowania,

9.    rozliczenie inwestycji - finansowe i rzeczowe np. dokumenty odbiorowe, protokoły dawczo-odbiorcze środka trwałego PT, przyjęcie środka trwałego OT itp./

10.    rozliczenie przyznanych środków zewnętrznych,

11.    udział w przeglądach pogwarancyjnych, egzekwowania robót poprawkowych,

12.    obsługa prawna inwestycji.

Nadzór autorski

Wielkość przedsięwzięcia determinuje także udział firmy reprezentującej autora dokumentacji projektowej na etapie wdrażania projektu. Realizacja przedmiotowego projektu będzie wymagała opiniowania rozwiązań technicznych stosowanych przez Wykonawcę, przez autorów dokumentacji technicznej w przypadku wystąpienia ewentualnych zmian lub innych nieprzewidzianych okoliczności niemożliwych do przewidzenia na etapie tworzenia dokumentacji technicznej. Wykonawcą dokumentacji projektowej na budowę Centrum Dziedzictwa Kulturowego na podstawie projektu koncepcyjnego przy ul. Boh. Warszawy 4 w Pruszkowie na działkach Ew. 474, 476/1, 476/2; Obręb 23. jest firma KONTRAPUNKT V-PROJEKT ul. Zabłocie 39, 30-701 Kraków, wybrana w trybie przetargu nieograniczonego zgodnie z PZP.

Nadzór realizowany będzie przez firmę wyłonioną w postępowaniu o udzieleniu zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego zgodnie z obowiązującą ustawą Prawo zamówień publicznych.

Zarządzanie i organizacją Urzędu Miejskiego

Organami Gminy jest Rada i Prezydent Miasta. Rada jest organem stanowiącym i kontrolnym w Gminie. Rada działa na sesjach, poprzez swoje komisje oraz przez Prezydenta Miasta w zakresie, w jakim wykonuje on uchwały Rady.

Prezydent Miasta i komisje Rady pozostają pod kontrola Rady, której składają sprawozdania ze swojej działalności.

Struktura organizacyjna Urzędu Miejskiego w Pruszkowie.

Rysunek 4 Struktura organizacyjna Urzędu Miejskiego w Pruszkowie

Źródło: materiały UM w Pruszkowie

Gmina Miasto Pruszków posiada pełną zdolność instytucjonalną do realizacji projektu. Do zespołu projektowego wyznaczono osoby odpowiedzialne za wykonanie zadań w projekcie, które posiadają odpowiednią wiedzę i doświadczenie. Brały one udział w realizacji innych projektów inwestycyjnych realizowanych przez Gminę, finansowanych zarówno ze środków własnych, jak i współfinansowanych ze środków zewnętrznych.

W celu prawidłowej realizacji projektu ustanowiono następującą strukturę zarządzania projektem:

Rysunek 5. Struktura zarządzania projektem

miejska pływalnia, przebudowa stadionu znicz, szkoła podstawowa nr 1, sale gimnastyczne w szkołach podstawowych nr 8, nr 9 oraz gimnazjach nr 3 i 4, przebudowa Pałacyku Sokoła a także w projektach współfinansowanych ze środków Unii Europejskiej: „Bezprzewodowa Sieć Dostępu do Internetu w Pruszkowie” oraz „Zajęcia logopedyczne dla dzieci z zaburzeniami mowy”. Ponadto Pani Kotlarek ukończyła szereg kursów w zakresie zamówień publicznych a także uzupełnia swą wiedzę po każdej nowelizacji Ustawy prawo zamówień publicznych

3.    Finansowy - Lidia Sadowska-Mucha

Na stanowisku Skarbnika zatrudniona od 2007 roku. Współuczestniczyła w aspekcie finansowym dużych inwestycji miejskich przebudowa stadionu „Znicz”, sale gimnastyczne w szkołach: podstawowej nr 8 oraz gimnazjach nr 3 i 4, przebudowa Pałacyku Sokoła a także w projektach współfinansowanych ze środków Unii Europejskiej: „Bezprzewodowa Sieć Dostępu do Internetu w Pruszkowie” oraz „Zajęcia logopedyczne dla dzieci z zaburzeniami mowy”.

4.    Promocji - Witold Konieczny:

Od 1999 roku pełni funkcję Naczelnika Biura Promocji i Kultury Miasta Pruszkowa. W tym czasie zorganizował ponad 20 imprez masowych (Dni Pruszkowa i Pożegnania Lata) oraz wiele kilkanaście koncert muzyki klasycznej. Posiada doświadczenie w organizowaniu kampanii informacyjnych i medialnych, konferencji prasowych, planów i strategii rozwoju a także w obsłudze programów komputerowych: Access, Works, Corel-Draw, Photo Impact, Power Point.

Kwalifikacje i doświadczenie pracowników wydziałów odpowiedzialnych za realizację projektu gwarantują jego sprawne i terminowe wykonanie. Ponadto posiadają oni doświadczenie w realizacji projektów ze środków własnych i z udziałem zewnętrznych źródeł finansowania, w tym: Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej, Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska, Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego.

3.2. Prawna wykonalność inwestycji

Gmina Miasto Pruszków, jako jednostka samorządu terytorialnego realizuje narzucony prawnie (w ramach „Ustawy o samorządzie gminnym”) obowiązek w zakresie realizacji zadań związanych z szeroko pojętą kulturą. Jest zatem podmiotem uprawomocnionym do realizacji opisywanego przedsięwzięcia.

Inwestycja zostanie zlokalizowana na działkach nr Ew. 474, 476/1, 476/2 obr. 23 KW WA1P/00009306/5 przy ul. Bohaterów Warszawy 4 w Pruszkowie, na których obecnie znajduje się siedziba Miejskiego Zarządu Obiektów Sportowych (przeznaczona jest do rozbiórki), hala sportowa oraz stadion piłkarski wraz z boiskami treningowymi. Właścicielem działek jest Gmina Miasto Pruszków, zatem stan prawny gruntów nie stanowi żadnej przeszkody dla rozpoczęcia i realizacji inwestycji oraz zachowania trwałości. Przedsięwzięcie nie wymaga pozwolenia

Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Inwestor posiada oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.

Inwestor dysponuje następującymi dokumentami oraz decyzjami formalnymi warunkującymi wykonanie inwestycji:

Inwestor dysponuje kompletem dokumentacji technicznej i kosztorysowej oraz wszystkimi niezbędnymi decyzjami administracyjnymi warunkującymi rozpoczęcie prac budowlanych.

Inwestor wyłonił inwestora zastępczego w drodze przetargu nieograniczonego, zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych (nr postępowania BZP.271.17.2013) . Firma „BUD -INVENT” Sp. z o.o. z siedzibą 03-140 Warszawa ul. Odkryta 36A, który pełni obowiązki inwestora zastępczego na mocy umowy nr WI. 272.2.14.2013 zawartej w Pruszkowie w dniu 21.05.2013 r.

Nie stwierdza się barier prawnych dla prawidłowej realizacji opisywanej inwestycji.

3.3. Zidentyfikowane problemy

Głównym problemami zidentyfikowanymi w analizie otoczenia w poprzednim rozdziale, na które bezpośrednio lub pośrednio projekt będzie oddziaływał (rozwiązywał) są:

3.4.2. Zgodność z politykami i prawem wspólnotowym Pomoc publiczna i polityka konkurencji

Rozdział ten został opracowany w szczególności ze względu na alternatywne rozważanie możliwości pozyskania dofinansowania ze środków zewnętrznych publicznych, co zostało szczegółowo ujęte w analizie finansowej i ekonomicznej w wariancie 2-letnim.

Analizę możliwości występowania pomocy publicznej należy rozpocząć od przypomnienia, że -wbrew intuicyjnym wyobrażeniom - działalność dotycząca kultury i wspierania dziedzictwa narodowego nie jest z definicji wyłączona spod oddziaływania przepisów o pomocy publicznej. Przeciwnie - art. 87 ust. 3 lit d. Traktatu explicite wskazuje na możliwość wystąpienia pomocy publicznej w tym sektorze oraz na możliwość uznania takiej pomocy za dopuszczalną „o ile nie zmienia ona warunków wymiany handlowej i konkurencji we Wspólnocie w zakresie sprzecznym ze wspólnym interesem”.

Tak jak w każdym innym przypadku pomoc publiczna wystąpi, jeśli będą jednocześnie spełnione wszystkie kryteria składające się na test pomocy publicznej. W przypadku omawianego tu sektora szczególne znaczenie mają dwa spośród nich - negatywny wpływ udzielanej pomocy na konkurencję oraz jej wpływ na wymianę handlową między krajami członkowskimi.

Jeśli chodzi o pierwsze z powyższych kryteriów to należy stwierdzić, że podstawowa działalność większości z instytucji kultury, w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. Nr 13, poz. 123 z późn. zm.), nie jest działalnością wykonywaną w warunkach konkurencji. Dotyczy to działalności np. muzeów, bibliotek, archiwów, filharmonii - instytucje te z zasady nie konkurują między sobą o klientów. Rozumowanie takie KE potwierdziła w decyzji w sprawie N 5/2005 Danish scheme for tax reduction of donations to cultural institutions.

Zarówno MOK jak i ZTL Pruszkowiacy, to samorządowe instytucje kultury, wyodrębnione pod względem prawnym i ekonomiczno-finansowym, nadzorowanym przez organizatora, którym jest Gmina Miasto Pruszków, w granicach prawa regulowanych zwłaszcza:

S Ustawą z dn. 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz.U. Nr 142 poz. 1591 z 2001 r. z późn. zm.);

S Ustawą z dn. 25 października 1991r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. 1991r. Nr 114, poz. 493, z 1994 r. Nr 121. poz. 591 i z 1996 r. Nr 90. poz. 407);

MZOS to zakład budżetowy, wyodrębniony pod względem ekonomicznym nadzorowanym przez organizatora, którym jest Gmina Miasto Pruszków. W przypadku starań o dofinansowanie wykluczony z części kwalifikowalnej.

Zgodnie ze Statutem celem działalności MOK jest rozpoznawanie, rozbudzanie i zaspokajanie potrzeb i aspiracji kulturalnych społeczeństwa poprzez tworzenie, upowszechnianie, organizowanie oraz promowanie działalności artystycznej i kulturalnej na terenie swojego działania, ze szczególnym uwzględnieniem miasta Pruszkowa. Z zasady więc MOK nie prowadzi działalności konkurencyjnej.

W CDK znajdować się będzie kilka obiektów zarządzanych przez MOK, na stworzonych na potrzeby realizacji kompleksowych działań kulturalnych i obsługi uczestników imprez oraz ruchu turystycznego, jak: kawiarnia/restauracja, galeria, sala widowiskowa oraz kilka pokoi gościnnych

niezbędnych do zabezpieczenia zaplecza technicznego organizowanych imprez kulturalnych. Za wstęp na wystawę, koncerty czy wynajem powierzchni pobierana będzie opłata. Opłata będzie również pobierana za niektóre z zajęć kulturalnych, które organizowane będą w powstałej infrastrukturze. Wszystkie zajęcia będą realizowane w ramach obowiązków statutowych MOK. Środki z prowadzonej działalności będą przeznaczane na statutowe cele MOK, głównie utrzymanie infrastruktury i prowadzących zajęcia. Szacuje się, że środki pozyskane z działalności gospodarczej nie pokryją wszystkich kosztów działalności statutowej instytucji kultury, co zostało szczegółowo przedstawione w założeniach do analizy finansowej.

Po zakończeniu realizacji projektu w obiektach będących przedmiotem inwestycji będzie prowadzona działalność przez inne podmioty, które zostaną wybrane w drodze przetargu, jak np. obsługa kawiarni/restauracji. Podmiot zewnętrzny zostanie wyłoniony w przetargu nieograniczonym, zgodnie z ustawą pzp. Wszelkie przychody Wnioskodawca będzie przeznaczał na statutową działalność Centrum.

ZTL Pruszkowiacy nie przewiduje pobierania opłat w ramach realizacji swojej działalności.

Jak wyżej wspomniano powierzchnia przeznaczona pod działalność MZOS nie będzie stanowiła kosztów kwalifikowanych projektu. Niezależnie powierzchnia oddana w zarząd MZOS będzie również wykorzystywana na cele statutowe zakładu i ze świadczonych usług pobierane będą opłaty. W szczególności dotyczy to opłat za:

S automaty vendingowe S najem powierzchni (w zł/m-c)

S odnowa biologiczna S siłownia S rekreacja ruchowa

Zgodnie ze statutem zadaniem MZOS jest:

1.    Świadczenie usług w zakresie sportu i rekreacji

2.    Organizacja i współorganizacja zawodów sportowych, imprez rekreacyjnych, widowiskowych, handlowych, naukowych i popularno-naukowych

3.    Zarządzanie obiektami sportowymi i rekreacyjnymi

4.    Udostępnianie bazy sportowej i rekreacyjnej:

a)    klubom i związkom sportowym

b)    organizacjom kultury fizycznej

c)    innym organizacjom społecznym i zawodowym

d)    szkołom

e)    osobom fizycznym

f)    osobom prawnym

5.    Prowadzenie działalności służącej upowszechnianiu kultury fizycznej

6.    Współorganizacja kursów, szkoleń i nauki podstawowych umiejętności z zakresu kultury fizycznej. Prowadzenie działalności sportowej.

7.    Prowadzenie innej działalności gospodarczej celem pozyskania środków.

W tym miejscu należy przypomnieć, że kolejnym warunkiem wystąpienia pomocy publicznej jest wpływ udzielonej pomocy na wymianę handlową między krajami członkowskimi UE. Komisja Europejska w wielu decyzjach uznawała, że np. pomoc na odnowę obiektów dziedzictwa kulturowego, nie spowodowała zmiany warunków wymiany handlowej między krajami członkowskimi, jako że obiekty te nie posiadały takiej „siły przyciągania”, która powodowałaby podejmowanie przez turystów z innych krajów decyzji o podróży do danego kraju tylko w celu zwiedzenia tych obiektów.

Udzielanie zamówień publicznych.

Wszyscy wykonawcy i dostawcy w ramach realizacji projektu zostaną wybrani w ramach przetargu nieograniczonego (art. 39 PZP). Za wybór wykonawców odpowiedzialny będzie zespół projektowy. Zamawiający kierował się będzie następującymi zasadami:

S jawności - w szczególności rozumianej jako zamieszczenie ogłoszenia o przetargu w prasie, Internecie i siedzibie beneficjenta, w zależności od wartości i rodzaju zamówienia.

S niedyskryminacyjnego opisu przedmiotu zamówienia - w szczególności rozumianej jako zakaz zawierania w opisie postanowień mogących preferować konkretnych wykonawców oraz - w przypadku konieczności wskazania konkretnych znaków towarowych, patentów lub pochodzenia - obligatoryjne dopuszczenie rozwiązań równoważnych,

S równego dostępu dla podmiotów gospodarczych ze wszystkich państw członkowskich -w szczególności rozumianej jako zakaz stawiania wymagań powodujących dyskryminację względem wykonawców z innych państw członkowskich.

Równe traktowanie kobiet i mężczyzn oraz niedyskryminacja

Projekt na poszczególnych etapach realizacji zadania (w szczególności chodzi o dostęp do produktów/usług powstałych w wyniku jego realizacji) w żaden sposób nie będzie dyskryminować ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną.

4. Program kulturowy/oferta edukacyjna CDK

W niniejszym rozdziale przedstawione zostaną działania kluczowych dla projektu instytucji i zaplanowanych program umożliwiający realizację założonych celów projektu.

W mieście działa kilka instytucji mających znaczenie dla przedmiotowego projektu, które niezależnie realizują swoje zadania, bez koordynacji, jednolitego kalendarza i nakierowania na wspólny cel.

Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego Miejski Ośrodek Kultury Książnica Pruszkowska ZTL Pruszkowiacy

Miejski Zarząd Obiektów Sportowych

4.1. Działalność edukacyjno-kulturalna Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego

Jako instytucja kultury mająca największą wiedzę merytoryczną na temat zaplanowanego do wypromowania produktu turystycznego, została przedstawiona jako pierwsza, gdyż jej współpraca z pozostałymi jednostkami, ma kluczowe znaczenie dla powodzenia projektu.

W miarę swoich możliwości Muzeum realizuje program edukacyjno-kulturalny. Szczególny akcent kładziony jest na popularyzację zagadnień związanych z istniejącym na przełomie er starożytnym ośrodkiem hutniczym, znanym jako Mazowieckie Centrum Metalurgiczne.

Jest to drugi co do wielkości ośrodek metalurgiczny barbarzyńskiej Europy - zajmujący teren 300 km² Mazowsza Zachodniego.

Badanie i ochrona dziedzictwa pradziejowego na tym terenie jest priorytetową działalnością instytucji. Wynika z niej również konieczność upowszechniania zdobytej wiedzy w formie odpowiadającej dzisiejszemu odbiorcy.

Dotychczas Muzeum zorganizowało kilkanaście cyklów prelekcji historycznych i archeologicznych (łącznie ponad 300 odczytów), kilkadziesiąt tematów lekcji muzealnych dla przedszkoli i szkół (w swojej ofercie ma zajęcia przeznaczone dla wszystkich stopni edukacji). Muzeum prowadzi również działalność wystawienniczą, organizując szereg wystaw czasowych. Obecnie trwają prace nad realizacją nowej ekspozycji stałej - udostępnienie ekspozycji planowane jest na jesień 2014 roku.

Istotnym nurtem działalności kulturalnej są koncerty organizowane z muzealnej oranżerii. Przestrzeń obdarzona wyjątkową akustyką, przez lata gościła wybitnych artystów polskiej i zagranicznej kameralistyki, jazzu, piosenki aktorskiej i poezji śpiewanej.

Ta skromna oferta realizowana na miarę możliwości MSHM, w ostatnich latach gromadziła (zarówno w Pruszkowie, jak i w innych miejscowościach) 30.000-54.000 uczestników rocznie. Przyczyniły się do tego niewątpliwie cyklicznie organizowane imprezy.

Bardzo ważnym osiągnięciem MSHM jest nawiązanie współpracy z partnerami, z którymi wielokrotnie organizowane są imprezy. Partnerstwo zawiązane zostało zarówno z innymi instytucjami, fundacjami jak i stowarzyszeniami.

Pod koniec września 2012 r. powstał nowy produkt sieciowy - „Rozwój Sieciowych Produktów Turystycznych w Województwie Mazowieckim", łączący najciekawsze atrakcje dziedzictwa przemysłowego na Mazowszu Zachodnim, w którego opracowanie włączyły się:

S Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego S Miasto Żyrardów,

S Lokalna Organizacja Turystyczna Mazowsza Zachodniego,

S Muzeum Motoryzacji i Techniki w Otrębusach,

S Polskiego Stowarzyszenia Miłośników Kolei.

Efektem projektu, w którym liderem była Mazowiecka Regionalna Organizacja Turystyczna (dofinansowany ze środków Ministerstwa Sportu i Turystyki) było przygotowanie pakietów produktowych zarówno na sezon letni, jak i zimowy.

„Poszukiwacze zdobyczy techniki - Industrialne Mazowsze" to produkt sieciowy w postaci szlaku tematycznego promującego dziedzictwo poprzemysłowe województwa mazowieckiego, łączący miejsca i instytucje, które odgrywają dużą rolę w rozwoju turystyki postindustrialnej -coraz bardziej popularnej także w Polsce. Produkt skierowany jest zarówno dla rodzin z dziećmi, jak i młodzieży, dorosłych, w tym osób starszych. Udział Muzeum Motoryzacji zapewnia wycieczki zabytkowymi autami. Szlak umożliwia fascynującą wędrówkę śladami industrializacji Mazowsza Zachodniego - począwszy od najstarszych form produkcji żelaza (Pruszków), poprzez zabytki przemysłu włókienniczego (Żyrardów) i zabytki kolejnictwa (Skierniewice), aż po placówkę prezentującą zabytkowe samochody (Otrębusy).

4.2. Miejski Ośrodek Kultury

jest instytucją kultury, która z mocy ustawy realizuje zadania związane z rozpowszechnianiem kultury. Misją ośrodka jest hasło:

Wprowadzenie społeczności lokalnej w XXI wiek z zachowaniem dziedzictwa kulturowego i przygotowanie do kreatywnego działania na rzecz rozwoju środowiska".

Projekty realizowane są w siedzibie Miejskiego Ośrodka Kultury (MOK) oraz filii Ośrodku Kultury Chrześcijańskiej (OKCH) i są kierowane do społeczności lokalnej oraz osób z ościennych miejscowości. Najważniejszym elementem obecnych działań Ośrodka są zajęcia stałe - czyli tzw. grupy twórcze realizowane w każdym roku. Rotacyjnie pojawiają się nowe sekcje w miejsc obecnych lub jako dodatkowe formy. Ośrodek dysponuje jedynie kilkoma salami spełniającymi podstawowe standardy, umożliwiające przeprowadzenie zajęć. Dlatego też liczba grup jest bardzo ograniczona.

Tabela 2. Obecna oferta zajęć w MOK

dla najmłodszych, młodzieży i dorosłych.

grupy plastyczne,

grupy muzyczne - wokalne i instrumentalne,

grupa baletową,

grupy taneczne,

capoeira,

gimnastyki

grupę teatralną.

zajęcia indywidualne z wybranych sekcji.

Uniwersytety:

Pruszkowski Uniwersytet Dziecięcy Pruszkowski Uniwersytet Trzeciego Wieku.

Mimo trudnych warunków lokalowych, MOK prowadzi Galerię Sztuki Współczesnej. Galeria organizuje wystawy indywidualne, prezentując dorobek artystów profesjonalistów z Polski i zagranicy, co nie oznacza zamknięcia się na twórczość osób amatorsko zajmujących się różnymi dziedzinami sztuki. Odpowiedzią na liczne zgłoszenia dotyczące zorganizowania wystawy, było powołanie Przeglądu Sztuki Nieprofesjonalnej „Talent - Pasja - Intuicja”. Przegląd ma integrować lokalne środowisko, inspirować, pomagać tworzyć i uczyć nowego spojrzenia na sztukę i jej przezywania.

Część projektów została zawieszona w realizacji, z powodu złych warunków lokalowych. Obiekt lokalowy, jakim dysponuje MOK nie spełnia warunków, zapewniających osobom niepełnosprawnym bezpieczne i swobodne uczestnictwo w wydarzeniu i ogranicza możliwość organizacji różnych imprez. W planowanym do budowy obiekcie MOK wznowi część zawieszonych działań i uruchomi nowe, zaplanowane w programie kulturowym opisanym w dziale 4.2.2. W tym celu zostanie zwiększona obsada kadrowa o 6,53 etaty zgodnie z przedstawionym poniżej schematem organizacyjnym.

Tabela 4. Przewidziane do realizacji w CDK nowych i wznowionych wydarzeń

4.2.1.    Wypromowanie nowego produktu turystycznego Mazowieckie Centrum Metalurgiczne

Na bazie dotychczasowych doświadczeń zaproponowano wdrożenie projektu konsumującego dotychczasowe działania związane z promocją Mazowieckiego Centrum Metalurgicznego.

Założono stworzenie nowych produktów, dzięki którym możliwe będzie wypromowanie produktu turystycznego przy udziale MSHM oraz przede wszystkim MOK. Stworzenie CDK daje możliwość stworzenia bardzo atrakcyjnej, unikatowej oferty kulturalnej i turystycznej.

4.2.1.1.    Jednośladem przez Mazowieckie Centrum Metalurgiczne - Szlak rowerowy w ramach Industrialnego Mazowsza

1.1.    Szlaku rowerowego z punktami węzłowymi w miejscowościach, na których

terenie miały miejsce największe badania wykopaliskowe, mające kluczowe znaczenie dla odkrycia i zbadania Mazowieckiego Centrum Metalurgicznego.

1.2.    Trasy w Parku Potulickich - analogicznie; start przy MSHM, meta przy CDK

1.3.    Mini trasy-Mapa na terenie CDK

Na terenie każdej miejscowości stanie tablica informacyjna, uzupełniona o logotypy i QR kody. Treść i materiały graficzne umieszczane na tablicach dotyczyć będą badań wykopaliskowych oraz rekonstrukcji życia starożytnych mieszkańców MCM. Każdy punkt będzie atrakcyjnym, estetycznym elementem przestrzennym małej architektury danej miejscowości, stanowiąc jednocześnie spójną część całego szlaku.

Każda z tablic zawierać powinna co najmniej:

S zdjęcie z wykopalisk;

S ilustrację rekonstrukcyjną;

S godło/logo;

S mapkę/mikroinfo o szlaku;

S geolokalizację;

S treści pisane;

Przebieg pełnej trasy zaplanowano przez 13 miejscowości Mazowsza Zachodniego o długości około 40 km. Ponadto zakłada się stworzenie w Parku Potulickich odpowiednika szlaku dla pieszych oraz miniatury szlaku na terenie otwartym CDK.

Trasa główna składać się będzie więc z 13 przystanków, każdy opatrzony tablicą, tj: Pruszków, Parzniew, Brwinów, Biskupice, Kotowice, Falęcin, Milanówek, Podkowa-Leśna, Otrębusy, Kanie, Komorów, Pęcice, Reguły.

Rysunek 7. Proponowany szlak rowerowy z zaznaczonymi przystankami

Źródło: Google maps (wersja beta - wyznaczanie tras rowerowych)

Próbny objazd trasy wykazał, że szacunkowa podróż szlakiem wyniosłaby ok. 6-7 godzin -zakładając jazdę rekreacyjną z krótkimi postojami w poszczególnych miejscowościach oraz jednym dłuższym postoju w połowie szlaku.

Obecnie szlak przebiega trasami, które nie są szczególnie dedykowane turyście poruszającemu się na rowerze. Projekt daje jednak szansę zaplanowania w przyszłości rozwoju infrastruktury o ścieżki rowerowe i punkty usługowe.

Poszczególne odcinki zostały przetestowane:

S Pruszków-Parzniew - konieczność jazdy po ulicach (w tym mocno uczęszczanej przez ruch samochodowy),

S Parzniew-Brwinów - szosa bez pobocza (opcjonalnie chodnik);

S Brwinów-Biskupice - drogi z chodnikiem, droga bez pobocza;

S Biskupice-Kotowice - droga bez pobocza, polna droga, mało uczęszczana szosa dojazdowa;

S Kotowice-Falęcin - drogi bez pobocza;

S Falęcin-Milanówek - boczne drogi asfaltowe i szutrowe, które płynnie przechodzą w przedmieścia Milanówka, możliwość przeniesienia roweru przejściem pod torami kolejowymi lub przejechanie ruchliwym wiaduktem;

S Milanówek-Podkowa Leśna - drogi miejskie, na odcinku ścieżka rowerowa, następnie ścieżki (w tym wąski) w bezpośrednim sąsiedztwie torów kolejki WKD;

S Podkowa Leśna -Otrębusy - ulice Podkowy biegnące równolegle do torów kolejki WKD, ulice bez pobocza, na niektórych odcinkach chodnik;

S Otrębusy-Kanie - początkowo boczne ulice, a następnie trasa 719 z dużym natężeniem ruchu samochodowego, w przypadku niedoposażenia drogi w ścieżkę rowerową konieczność wyznaczenia bezpieczniejszej trasy;

S Kanie- Komorów - trasa 719 j.w., następnie boczne ulice, czasami chodnik;

S Komorów-Pęcice - częściowo jazda zabytkową aleją, następnie wjazd na lokalną szosę, konieczna uwaga na zakrętach;

S Pęcice-Reguły - lokalna szosa, droga szutrowa;

S Reguły-Pruszków - drogi asfaltowe i ścieżki (w tym wąskie), wzdłuż torów kolejki WKD;

Porządnym wydaje się wyposażenie szlaku w dwie stacje bazowe - wypożyczalnie rowerów.

Proponowane lokalizacje to Pruszków oraz Milanówek. Koszty budowy stacji nie zostały

uwzględnione w niniejszym opracowaniu.

Niezbędne etapy realizacji projektu w ramach inwestycji:

S szczegółowe zaplanowanie trasy, rozpoznanie możliwości ustawienia tablic informacyjnych i elementów ekspozycyjnych (w tym niezbędne pozwolenia, określenie własności poszczególnych gruntów, opracowanie i wdrożenie formalno-prawne realizacji z poszczególnymi gminami/miejscowościami) oznaczenia szlaku, stworzenie szczegółowego harmonogramu dalszych działań,

S merytoryczne opracowanie treści, które docelowo znajdą się na tablicach oraz pozostałych materiałach multimedialnych/drukowanych (konieczna konsultacja z zespołem MSHM),

S opracowanie graficzne szlaku (logotyp, oznaczenia szlaku), opracowanie kampanii informacyjnej i promocyjnej (w tym opracowanie konkursów aktywizujących -fotograficzny, na największą grupę/rodzinę, na najszybsze przemierzenie szlaku, dla najstarszego/najmłodszego turystę na szlaku etc.), opracowanie materiałów drukowanych, opracowanie bezpłatnych gadżetów z logo (odblaski, dzwonki do rowerów, buttony, naklejki na rowery, vlepki, bidony, saszetki biodrowe),

S realizacja techniczna (ustawienie znaków, tablic, elementów ekspozycji, wyposażenie MSHM i CDK w stojaki na rowery),

S zaprojektowanie i stworzenie interaktywnej strony internetowej (możliwość pobrania map, aplikacje mobilne, informacje o odwiedzanych miejscach, gry etc.), stworzenie aplikacji mobilnych z zadaniami i zagadkami (rodzaj gry terenowej),

S uruchomienie szlaku.

Korzystający ze szlaku będą mogli zaplanować swoją podróż w całości lub odkrywać ją

w trakcie podróży. Sprzyjać temu będą przygotowane zagadki i zadania w formie aplikacji

mobilnych (rodzaj gry terenowej, dopiero po odgadnięciu zagadki możliwe jest poznanie szczegółowej trasy do następnego punktu wycieczki).

Informacje umieszczane zostaną na tablicach spójnych graficznie i wizerunkowo, poprzez spójność logotypów szlaku i Industrialnego Mazowsza. Możliwość pozyskania dodatkowych informacji (ciekawostek) poprzez kody QR. Możliwość rozbudowy treści o informacje z zakresu turystyki i geografii (położenie geograficzne, rodzaj terenu etc. ). Równolegle do wersji głównej, udostępnione zostaną materiały dla dzieci (wycieczka w formie gry), a na stronie internetowej projektu zostanie umieszczona specjalna zakładka z grami (np. puzzle, wirtualny wykop archeologiczny, tapety, informacje o MCM dostosowane merytorycznie do wieku).

W efekcie, podczas wycieczki turystycznej, w przyjaznej i interesującej formie, uczestnicy nabędą wiedzę o archeologicznej spuściźnie Mazowsza Zachodniego (zakres - fakty i ciekawostki

0    MCM, podstawowe informacje o ochronie dziedzictwa archeologicznego) oraz krajoznawstwa.

Aby zmotywować turystów do wielokrotnego korzystania ze szlaku, co rok/sezon rowerowy aplikacje powinny by być modyfikowane.

Integralną i kluczową częścią całego projektu jest stworzenie rozbudowanego wortalu internetowego poświęconego szlakowi i MCM. Stanowił on będzie swoistą encyklopedię oraz bogatą bazę danych. Na wortalu, oprócz wizytówki szlaku, znaleźć będzie można przede wszystkim treści podzielone wg kryteriów:

S geograficznych (podstrony odpowiadające poszczególnym punktom szlaku),

S merytorycznych (wiedza archeologiczna na poziomie popularnonaukowym i naukowym),

S dostosowania do odbiorców (specjalne podstrony dla dzieci).

Każde stanowisko (miejsce z tablicą) będzie miało swoją podstronę z opisem prac, znalezionych na miejscu zabytków, opisem stanowiska (np. czy była to osada czy piecowisko), dlaczego to tak ważne miejsce/co w nim unikatowego. Treści uzupełnią zdjęcia oraz skany 3D zabytków, co umożliwi udostępnienie zabytków ruchomych szerokiemu gronu odbiorców. Konkretny ich wybór zależy od kreacji www i aplikacji oraz od opracowania merytorycznego treści na stronę

1    podstrony.

Ze strony możliwe do pobrania będą:

S mapy ze szlakiem,

S skróconych opisów/wizytówek stanowisk,

S aplikacji mobilnych (gry - dla dzieci i starszych; aplikacja turystyczna ze zdjęciami i tekstem, tak, aby turysta zatrzymując się w danym miejscu mógł przeczytać treści o wykopaliskach i obejrzeć zdjęcia z nich oraz pobrać aplikacje z zagadkami);

Propozycje aplikacji mobilnych

Gra dla dzieci oraz gra dla młodzieży/dorosłych

Aplikacja zależna od kreacji całości projektu. Dla dzieci układanka lub prosta gra na 13 plansz/etapów (odpowiadających stanowiskom), np. wytop żelazo - żeby to zrobić należy na 1-szej planszy znaleźć/uzbierać glinę, potem rudę, potem zbudować piec..., aż dojdziemy do wytopu.

Gra dla starszych w rodzaju quizu lub zręcznościowa.

o Aplikacja turystyczno-informacyjna: aplikacja z mapką trasy i możliwością „zobaczenia" na jakim etapie trasy się znajdujemy; w miejscach oznaczonych, możliwość zobaczenia szerszych materiałów niż na tablicy (np. większej ilości zdjęć ew. poznania ciekawostki z danych wykopalisk).

o Aplikacja turystyczna - gra terenowa: aplikację rozpoczyna wprowadzenie do szlaku i geolokalizacja 1-wszej tablicy, następnie dostaje pytanie testowe zamknięte (odpowiedzi a, b, c), po wybraniu prawidłowej odpowiedzi (wynika ona z przeczytanej treści na 1-szej tablicy) dostaje geolokalizację następnej. Następnie sytuacja powtarza się do końca szlaku.

Aplikacje od strony technicznej:    Zaprogramowanie i przerobienie/stworzenie

mechanizmu aplikacji na system Android i iOS (iPhone/iPad).

Otwarcie szlaku

Uruchomienie szlaku następowałoby poprzez cykliczną imprezę - rodzaj masy krytycznej; rozpoczęcie przed CDK w Pruszkowie - loteria gadżetów rowerowych, oficjalne otwarcie szlaku (co rocznie impreza oficjalnie zamykająca również sezon rowerowy) - rodzinny piknik; szkolenia i pokazy ratownictwa medycznego i savoir vivre'u dla rowerzystów korzystających z dróg publicznych; wioska archeologiczna - obok rekonstruktorów działajcy archeolodzy pokazujący kulisy swojej pracy;

4.2.I.2. Dzień w Centrum Metalurgicznym - zajęcia prowadzone w MOK.

Po uruchomieniu szlaku, w sezonie jesienno-zimowym, MSHM i Miejski Ośrodek Kultury wprowadzą do swojej oferty specjalne zajęcia edukacyjne i artystyczne połączone tematycznie ze szlakiem. Będą to rodzaje zajęć „sygnowanych” szlakiem, z odpowiednim oznaczeniem graficznym włącznie. Poszczególne zajęcia z oferty obu instytucji połączone zostaną spójne treściowo pary pokazujące temat z punktu widzenia starożytności i współczesności, min.: oferta całodzienna dla szkół. Wycieczki szkolne przyjeżdżające do MSHM na lekcję muzealną dotyczącą pradziejowego garncarstwa, po lekcji udadzą się na spacer pieszą szlakiem w Parku Potulickich do CDK, aby wziąć udział w zajęciach artystycznych z ceramiki w MOK, pozostając cały czas w „epoce”.

Poprzez stworzenie i upowszechnienie platformy internetowej, stanowiącej uzupełnienie szlaku, szerokiemu gronu odbiorców zostanie przekazane szereg narzędzi mobilnych umożliwiających poznanie unikalnego dziedzictwa kultury, które na co dzień jest niedostrzegalne. Bez konieczności dysponowania specjalistycznym sprzętem czy umiejętnościami (wystarczy rower i telefon komórkowy), będzie można skorzystać z ciekawego i niepowtarzalnego produktu turystycznego. Podstawową wiedzę będzie można uzyskać z każdego miejsca na świecie (wortal) lub poznać ją na spacerze w Parku Potulickich.

Projekt jest różnorodny i zaplanowany tak, by trafić do szerokiej i zróżnicowanej grupy odbiorców. Projekt został dostosowany do potrzeb różnych grup osób niepełnosprawnych, m.in. poprzez zaplanowana audio deskrypcję, co czyni go dostępnym praktycznie dla każdej grupy społecznej.

4.3. Zespół Tańca Ludowego „Pruszkowiacy"

powstał w 1979 roku, od 2004 roku jest samodzielną gminną instytucją kultury. Zespół nie ma

siedziby odpowiedniej do prowadzonej działalności. Siedziba zespołu mieści się w wynajmowanym budynku przy ul. Kraszewskiego 11 w Pruszkowie. Zespól zajmuje drugie i trzecie piętro budynku o łącznej pow. ok. 300m². Na potrzeby grup tanecznych Zespół dysponuje licznymi strojami i wyposażeniem, które z trudem mieści się w obecnych pomieszczeniach. Instytucja ta potrzebuje nowej siedziby, aby mogła wykorzystać swój potencjał kulturotwórczy. Program artystyczny Zespołu wypełniają polskie pieśni, tańce i melodie ludowe, oraz polskie tańce narodowe i tańce zaczerpnięte z folkloru innych krajów. Do każdego rodzaju programu, zespół dysponuje oryginalnymi kostiumami, których wygląd oparty jest na autentycznych wzorach. Niektóre z elementów kostiumów maja ponad sto lat. Podczas 34 lat działalności ZTL „Pruszkowiacy” zdobyli wiele cennych nagród na Festiwalach Ogólnopolskich oraz Festiwalach Międzynarodowych w Europie, Afryce, Azji, Ameryce Północnej. Największym przeżyciem dla zespołu były koncerty przed Ojcem Świętym w Watykanie w 1995 i w 2003 roku. Zespół wielokrotnie koncertował na rzecz dzieci specjalnej troski, niepełnosprawnych i chorych (były to koncerty w ramach akcji: „Dzieci Dzieciom”, „Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy”, „Centrum Zdrowia Dziecka”), brał udział w programach Telewizji Polskiej oraz występował w stacjach telewizyjnych w: Bagdadzie, Kairze, Sankt Petersburgu, Barcelonie, Montrealu, Salt Lake City. W 2006 roku reprezentował Polskę na 21 Springville World Folkfest w stanie Utah w Stanach Zjednoczonych.

Poniżej zaprezentowano planowane do realizacji działania w nowej siedzibie oraz związaną z tym planowaną nową strukturę organizacyjną przewidującą utworzenie 5,15 nowych etatów.

Tabela 5. Planowane działania kulturalne w CDK przez ZTL Pruszkowiacy

4.4. Miejski Zarząd Obiektów Sportowych

Pruszków jest także ważnym ośrodkiem realizacji wydarzeń o charakterze sportowo-

rekreacyjnym. Sport ma tu bogate tradycje. W 1923 roku powstał klub sportowy Znicz Pruszków, który działa do dziś, jako Miejski Klub Sportowy Znicz. W Pruszkowie działalność prowadzi 14 klubów sportowych. W mieście 3.863 osoby przypadają na 1 klub, podczas gdy w Polsce 6.332. Liczba osób uprawiających sport w klubach Pruszkowa utrzymuje się na zbliżonym od lat poziomie (ponad 1.200 osób). Obserwowane są natomiast zmiany w preferowanych dziedzinach sportu. Ma to bezpośredni związek z inwestycjami w infrastrukturę sportową w mieście.

Na terenie MZOS brakuje obiektu wielofunkcyjnego uwzględniającego różne formy sportu i rekreacji masowej. Do zagospodarowania na te cele można wykorzystać część niewykorzystanych terenów kompleksu.

Oddając część pomieszczeń na potrzeby MZOS zostanie dopełniona oferta dla zainteresowanych mieszkańców i turystów o usługi z zakresu kultury fizycznej i sportu.

Poniżej zaprezentowano planowane do realizacji działania w nowej siedzibie oraz związaną z tym planowaną nową Strukturę organizacyjną przewidującą utworzenie 22,75 nowych etatów.

Tabela 6. Planowana do realizacji w CDK oferta MZOS Planowany rozwój działalności w nowej siedzibie

Świadczenie usług z zakresu odnowy biologicznej, jako jeden z elementów treningu sportowego Świadczenie usług z zakresu odnowy biologicznej, w zakresie rekreacyjnym i rehabilitacyjnym dla wszystkich chętnych

Udostępnienie siłowni w dwóch salach, w jednej maszyny izotoniczne, w drugiej maszyny cardio.

Organizacja zajęć fitness, pilates, kinezyterapia, nauka tańca czy treningi sportów walki

Usługi z zakresu fizjoterapii, termoterapii oraz hydroterapii

Usługi balneoterapii

Udostępniona ścianka wspinaczkowa

Udostępniony kort (kabina) do gry w ricochet'a lub jorkyball Wynajem powierzchni biurowej

Rysunek 9. Planowany schemat organizacyjny MZOS

4.5. Pozostałe

Od 2004 roku w ramach cyklu „Muzyka organowa i kameralna” w kościołach pruszkowskich odbywają się wiosenne koncerty muzyki organowej. Liczba słuchaczy jednego cyklu wynosi ok. 1.500 osób. Organizatorem koncertów jest Urząd Miejski.

Miasto Pruszków, w ramach organizowanych przez Biuro Promocji i Kultury Miasta Pruszkowa otwartych imprez: „Dni Pruszkowa”, „Pruszkowskie Wianki” i „Pożegnanie lata”, gości znanych wykonawców muzyki popularnej i rozrywkowej. W latach 1999-2007 w tego typu koncertach wzięło udział ok. 150.000 osób. W mieście o tak bogatej ofercie kulturalnej brakuje wielofunkcyjnego obiektu kultury masowej i sali koncertowej.

Funkcje rekreacyjne w mieście pełnią także parki i tereny zielone. W Pruszkowie jest siedem parków o łącznej powierzchni 52 ha. Najważniejsze z nich to: Park Potulickich (o powierzchni prawie 24 ha) oraz Park Mazowsze (prawie 10 ha).

Największy i najpiękniejszy spośród pruszkowskich, Park Potulickich, założono w II połowie XIX w. Przedłużeniem parku w stronę Utraty jest układ czterech dużych i dwóch małych stawów, 3 zbiorników wodnych oraz kilku łączących je kanałów o ogólnej powierzchni lustra wody liczącej prawie 9 ha. Na terenie parku, od strony ulicy Prusa, znajduje się klasycystyczny pałac z XIX wieku (siedziba Urząd Stanu Cywilnego) oraz pałacowa oficyna (obecnie Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego). W latach 1998-2005 przeprowadzona została rewaloryzacja i rozbudowa Parku Potulickich. Zrealizowano koncepcję nadania temu terenowi zróżnicowanych funkcji: od cienistych alejek spacerowych do otwartych przestrzeni przeznaczonych na rekreację i aktywny wypoczynek. Brakuje też atrakcyjnych terenów zielonych / terenów zabaw na osiedlach. Zjawisko to będzie się nasilało wraz z budową nowych mieszkań i osiedlaniem się nowych mieszkańców. Funkcje te mogą przejmować rewitalizowane obszary miasta.

5. Definiowanie ostatecznego zakresu przedsięwzięcia

5.1.    Analiza potrzeb inwestycyjnych

5.1.1.    Identyfikacja niezbędnych działań dla zniwelowania zidentyfikowanych braków i wypełnienia potrzeb systemu.

Analizując zakres braków infrastruktury w odniesieniu do potrzeb, niezbędną inwestycją jest wybudowanie nowego obiektu pn: „Centrum Dziedzictwa Kulturowego” dla potrzeb pruszkowskich instytucji kultury i MZOS. Za takim rozwiązaniem przemawiają następujące argumenty:

1.    racjonalność ekonomiczno - finansowa realizacji inwestycji i późniejszych kosztów utrzymania obiektu,

2.    w jednym budynku znajdą się trzy najważniejsze instytucje które poza pomieszczeniami im przypisanymi bezpośrednio, będą mogły do realizacji swoich projektów, korzystać z Sali audytoryjnej, Sali widowiskowej, Sali konferencyjnej, galerii.

3.    brak możliwości rozbudowy siedziby MOK jak i MSHM w miejscu ich dotychczasowej lokalizacji

4.    brak możliwości znalezienia alternatywnej lokalizacji na terenie miasta Pruszkowa dla siedziby ZTL Pruszkowiacy spełniającej potrzeby rozwoju zespołu.

Miasto Pruszków nie posiada wyraźnie wyodrębnionego centrum, w którym koncentrowałoby się życie mieszkańców po godzinach pracy, gdzie zgromadzone byłyby obiekty gastronomiczne, handlowe i rozrywkowe. W chwili obecnej taką funkcje pełni przede wszystkim niedawno gruntownie przebudowana ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego oraz częściowo ul. Bolesława Prusa. Słabą stroną infrastruktury rekreacyjnej Pruszkowa jest: brak ciągów pieszo-rowerowych oraz rozpropagowanych, oznakowanych szlaków turystycznych i spacerowych. Problemem dla mieszkańców Pruszkowa jest także nierównomierny dostęp do infrastruktury kulturalnej, sportowej i rekreacyjnej- tak pod względem terytorialnym, jak również komunikacyjnym. Generalnym problemem Pruszkowa jest stale rosnąca liczba samochodów. Fakt ten wpływa zarówno na stan środowiska (zwiększona emisja spalin), jak i powoduje konieczność dokonywania zmian w ładzie przestrzennym miasta. Konieczne jest zapewnienie dodatkowej ilości miejsc parkingowych, do czego przedmiotowy projekt również się przyczyni. Modernizacja rozwiązania komunikacyjnych umożliwi obsłużenie wzrastającej liczby użytkowników dróg i polepszy komunikację wewnątrz Pruszkowa, co podniesie dostępność planowanej oferty dla mieszkańców.

Centrum Dziedzictwa Kulturowego zostanie zlokalizowane w bezpośrednim sąsiedztwie obiektów sportowych (stadion piłkarski i hala widowiskowa) w Pruszkowie przy ul. Bohaterów Warszawy 4. Inwestor rozważał możliwość wybudowania obiektu „Centrum Dziedzictwa Kulturowego” w innej lokalizacji niż zakładana w prezentowanym projekcie. Gmina Miasto Pruszków posiada grunty, na których możliwa byłaby realizacja inwestycji, jednak ich położenie z dala od ścisłego centrum miasta lub rozmiar nie zaspokoiłby wszystkich potrzeb i realizacji założonych celów projektu. Alternatywną możliwością był zakup nieruchomości na wolnym rynku, jednak nabycie działki o podobnych wymiarach jak w projekcie, w centrum miasta, znacznie podniósłby koszty realizacji inwestycji, ze względu na wysokie ceny gruntów. Ponadto znalezienie działki w centrum Miasta o parametrach spełniających wymagania założone w projekcie oraz mające odpowiednie przeznaczenie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jest na tę chwilę niemożliwe. W zaistniałej sytuacji Wnioskodawca zdecydował o realizacji inwestycji przy ul. Bohaterów Warszawy 4 ze względu na posiadane prawo własności gruntu oraz dogodną lokalizację i istniejącą w pobliżu infrastrukturę służącą rekreacji i rozwojowi sportu.

Istniejąca infrastruktura kulturalna i kultury fizycznej.

W Pruszkowie działają 4 samorządowe instytucje kultury, dla których organem prowadzącym jest gmina. Są to:

Powiatowa i Miejska Biblioteka Publiczna im. H. Sienkiewicza działa w 8 autonomicznych filiach, rozmieszczonych na terenie Pruszkowa oraz czytelni naukowej znajdującej się w centrum miasta. Baza lokalowa biblioteki wymaga stałej modernizacji. Co roku przeprowadzane są remonty placówek. W 2010 roku biblioteka otrzymała nowy budynek, w którym mieści się filia nr 4. najstarsza, najbardziej dla miasta zasłużona placówka, służy mieszkańcom dzielnicy od niepamiętnych czasów [od 1907 roku]. Rozważane jest utworzenie kolejnej, 9. filii biblioteki w dzielnicy Gąsin z uwagi na dynamiczny rozwój tej dzielnicy i wzrost liczby mieszkańców.

Miejski Ośrodek Kultury im. A. Kamińskiego w Pruszkowie, szerzej omawiany w tym opracowaniu, mieści się w budynku, który, nie spełnia standardu obiektu przeznaczonego na tego rodzaju działalność. Obecna siedziba znajduje się w budynku przy ul. Miry Zimińskiej-Sygietyńskiej.

Grunt, który stanowi teren użytkowany przez MOK jest częściowo własnością Starostwa

Rysunek 10. Obecna siedziba MOK

Powiatowego w Pruszkowie, a pozostały własnością prywatną. Własnością Gminy Miasto Pruszków jest jedynie budynek główny, 4 domki kempingowe oraz boksy garażowe.

Budynek główny oddany został do użytkowania na początku lat 70-tych.

W momencie jego budowy nie przewidywano prowadzenia w nim aktualnej działalności i związanej z tym funkcjonalności.

W trakcie realizacji budowy zdecydowano o powiększeniu bryły budynku o czwartą kondygnację. Spowodowało to późniejszą potrzebę wzmacniania fundamentów oraz konieczność spięcia klamrami stalowymi ścian na zewnątrz obiektu na wysokości III piętra. Obiekt nie jest w żaden sposób dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych, jak również nie posiada windy. Dzisiejszy stan techniczny budynku ze względów ekonomicznych kwalifikuje go do rozbiórki. Kolejne przeglądy budowlane i bieżące przeglądy podkreślają konieczność przeprowadzenia remontów budynku na zewnątrz - elewacji, dachu, schodów zewnętrznych oraz wewnątrz - wszystkich instalacji, stolarki okiennej i drzwiowej, podłóg, ścian w pomieszczeniach i na klatce schodowej. Decyzją Komendanta Straży Pożarnej wyłączone zostało z użytkowania IV piętro budynku, czego przyczyną jest niezgodna z przepisami długość drogi ewakuacyjnej. Klatka schodowa i korytarze nie spełniają warunków bezpieczeństwa ppoż. Z punktu widzenia stanu technicznego budynku, a także kosztów jego modernizacji, remont obiektu nie jest opłacalny. W związku z tym, opracowywano wytyczne funkcjonalno-użytkowe dla nowej siedziby ośrodka. Jednak barierą dla realizacji tych planów był brak własności gruntu przeznaczonego na posadowienie nowej siedziby MOK.

Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego w Pruszkowie mieści się w pałacowej oficynie na terenie Parku Potulickich. Budynek wybudowany został na przestrzeni lat 1860 - 1868 r., oficjalne zakończenie budowy nastąpiło w roku 1870. Obiekt jest dawną oficyną dworską położoną w centrum miasta, na terenie parku, w sąsiedztwie głównej budowli całego zespołu dworskiego tzw. „Pałacu Potulickich” (obecnie Pałac Ślubów). Część południową budynku tworzy dawna oranżeria. Część północna - piętrowa i podpiwniczona, z tarasem, pełniła funkcję

budynku    mieszkalnego,

ta część charakteryzuje się bogatym wystrojem stolarki zewnętrznej w stylu szwajcarskim.

Ostateczny wygląd budynek muzeum otrzymał w wyniku przebudowy na przełomie lat 70 i 80 XX w.

Rysunek 11. Siedziba MSHM

W czasie wojny właściciele opuścili obiekt, następnie zamieszkiwało go kilkanaście rodzin, było również siedzibą Milicji - popadało w ruinę, aż w latach 70 tych przejęło je Miasto Pruszków. Wtedy też rozpoczął się remont, który trwał do początku lat 90-tych. Od 1975 r. w zabytku znajduje się Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego. We wnętrzu budynku znajdują się sale wystawiennicze, czytelnia, pomieszczenia przeznaczone do zajęć warsztatowych, sala koncertowa, pomieszczenia biurowe z sanitariatami i zapleczem kuchennym. Jest on częściowo podpiwniczony z dwom kondygnacjami nadziemnymi i wieżą. Muzeum posiada zaplecze -parterowy budynek magazynowy ze stolarnią, który usytuowany jest w kompleksie parkowym. W 2012r przeprowadzono gruntowny remont budynku głównego. W chwili obecnej trwa remont magazynu dla eksponatów muzealnych. Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego jest obiektem ogólnodostępnym. Wykorzystywane jest do szerokiej działalności muzealnej. Prowadzone są badania archeologiczne, które są prezentowane w postaci ekspozycji stałych i czasowych. Muzeum prowadzi także inne formy popularyzacji wiedzy archeologicznej i historycznej, opisane szeroko w rozdziale program kulturowy. Ponadto muzeum prowadzi współpracę naukową z uczelniami instytutami naukowym, a nawet z zagranicznymi organizacjami. Prowadzi konferencje, sympozja, wydaje publikacje. Oprócz działalności naukowej budynek wykorzystany jest też do działalności popularyzatorskiej tj. konkursy, festyny, prelekcje, wystawy, lekcje muzealne, warsztaty archeologiczne, cykle imprez w ramach festiwalu nauki. Powierzchnia pozostająca do dyspozycji Muzeum nie pozwala na zwiększenie oferty i zajęcie się samodzielnie budową Marki.

Zespół Tańca Ludowego „Pruszkowiacy", kolejna instytucja kultury stanowiąca przedmiot niniejszego studium, nie ma siedziby odpowiedniej do prowadzonej działalności. Siedziba zespołu mieści się w wynajmowanym budynku przy ul. Kraszewskiego 11 w Pruszkowie. Zespól zajmuje drugie i trzecie piętro budynku o łącznej pow. ok. 300m². Na potrzeby grup tanecznych

Zespół dysponuje licznymi strojami i wyposażeniem, które z trudem mieści się w obecnych pomieszczeniach. Instytucja ta potrzebuje nowej siedziby, aby mogła wykorzystać    swój    potencjał

kulturotwórczy. Program artystyczny Zespołu wypełniają polskie pieśni, tańce i melodie ludowe, oraz polskie tańce narodowe i tańce zaczerpnięte z folkloru innych krajów.

Rysunek 12. Obecna siedziba ZTL Pruszkowiacy

Do każdego rodzaju programu, zespół dysponuje oryginalnymi kostiumami, których wygląd oparty jest na autentycznych wzorach. Niektóre z elementów kostiumów maja ponad sto lat. Podczas 34 lat działalności ZTL „Pruszkowiacy” zdobyli wiele cennych nagród na Festiwalach Ogólnopolskich oraz Festiwalach Międzynarodowych w Europie, Afryce, Azji, Ameryce Północnej. Największym przeżyciem dla zespołu były koncerty przed Ojcem Świętym w Watykanie w 1995 i w 2003 roku. Zespół wielokrotnie koncertował na rzecz dzieci specjalnej troski, niepełnosprawnych i chorych (były to koncerty w ramach akcji: „Dzieci Dzieciom”, „Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy”, „Centrum Zdrowia Dziecka”), brał udział w programach Telewizji Polskiej oraz występował w stacjach telewizyjnych w: Bagdadzie, Kairze, Sankt Petersburgu, Barcelonie, Montrealu, Salt Lake City. W 2006 roku reprezentował Polskę na 21 Springville World Folkfest w stanie Utah w Stanach Zjednoczonych.

Miejski Zarząd Obiektów Sportowych, biura i centrum odnowy biologicznej, mieści się obecnie przy ul. Bohaterów Warszawy 4, w starych przeznaczonych również do rozbiórki obiektach położonych na działce przeznaczonej pod budowę CDK. Pruszków jest także ważnym ośrodkiem

Jak powyżej przedstawiono, na terenie Pruszkowa działa wiele placówek publicznych, które borykają się problemem miejsca aby poszerzyć swoją ofertę dla mieszkańców miasta i turystów.

realizacji wydarzeń o charakterze sportowo-rekreacyjnym. Sport ma tu bogate tradycje.

Na terenie MZOS brakuje obiektu wielofunkcyjnego uwzględniającego różne formy sportu i rekreacji masowej, a także obiektu spełniającego wymagania dzisiejszego odbiorcy odnośnie usług szeroko rozumianej odnowy biologicznej.

Rysunek 13. Obecna siedziba MZOS

Konieczne więc jest stworzenie nowej, stałej siedziby dla jednostek najbardziej wymagających interwencji, w celu udostępnienia przestrzeni do realizacji tworzonego wspólnego programu kulturowego, dla rozpropagowania unikatowego na skalę europejską Mazowieckiego Centrum Metalurgicznego, zajmującego tereny Zachodniego Mazowsza, które zostało odkryte w latach siedemdziesiątych XX w.

Wiodącymi Instytucjami Kultury w projekcie wspólnego programu kulturowego, będą Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego w Pruszkowie i Miejski Ośrodek Kultury w Pruszkowie. Obie instytucje kultury mieszczą się w budynkach które nie posiadają odpowiedniej powierzchni do szerokiego upowszechniania dziedzictwa kulturowego związanego z Mazowieckim Centrum Metalurgicznym. Żadna z instytucji nie posiada sal audytoryjnych ani sal widowiskowych oraz galerii.

Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego w Pruszkowie posiada salę koncertową na ok. 100 osób i małą galerię. W związku z tym wiele eksponatów muzeum znajduje się w magazynie i są nie dostępne dla zwiedzających muzeum, a sala koncertowa nie jest w stanie pomieścić wszystkich chętnych zainteresowanych organizowanymi koncertami i z tego względu część koncertów organizowana jest w kościołach pruszkowskich. Muzeum nie posiada miejsca na wyeksponowanie mapy/makiety z zaznaczonymi miejscami wykopalisk archeologicznych obrazujących przestrzeń i miejsca związane z osadami hutniczymi Zachodniego Mazowsza.

Natomiast MOK nie mając odpowiedniego zaplecza i wyposażenia nie może wdrażać nowych projektów promujących i edukujących dzieci, młodzież i dorosłych.

Ten sam problem dotyczy Zespołu Ludowego „Pruszkowiacy” borykającego z problemami lokalowymi od bardzo dawna.

Lokalizując CDK na terenie przyległym do obiektów sportowych zarządzanych przez MZOS, racjonalnie jest przewidzieć siedzibę tej instytucji wraz z pomieszczeniami do odnowy biologicznej, gdyż dotychczasowa jest w bardzo złym stanie technicznym i wymagałaby również znacznych remontów.

Analizując zakres niezbędnych inwestycji uznano za konieczne wybudowanie nowego obiektu pn: „Centrum Dziedzictwa Kulturowego” dla potrzeb pruszkowskich instytucji kultury i MZOS. Za takim rozwiązaniem przemawiają następujące argumenty:

1.    racjonalność ekonomiczno - finansowa realizacji inwestycji i późniejszych kosztów utrzymania obiektu,

2.    w jednym budynku znajdą się trzy najważniejsze instytucje które poza pomieszczeniami im przypisanymi bezpośrednio będą mogły do realizacji swoich projektów korzystać z części wspólnych tj. sali audytoryjnej, sali widowiskowej, sali konferencyjnej, galerii,

3.    brak możliwości rozbudowy siedziby MOK jak i Muzeum w miejscu ich dotychczasowej lokalizacji,

4.    brak możliwości znalezienia alternatywnej lokalizacji na terenie miasta Pruszkowa dla siedziby ZTL Pruszkowiacy spełniającej potrzeby rozwoju zespołu.

5.2. Analiza opcji technicznych

5.2.1.    METODYKA ANALIZY - Analiza wariantowa

Podstawowym kryterium wyboru wariantów wykonania Inwestycji jest zapewnienie osiągnięcia założonego celu realizacji Projektu, składającego się z kilku działań, przy możliwie najniższym koszcie społecznym a jednocześnie przy zgodności wymaganiami budowlanymi. Analiza opcji w części opisowej wariantów przedmiotowego Projektu ograniczona została do podania powodów, dla których Inwestycja realizowana jest w przedstawionej formie. Na etapie projektowania wzięto jednak pod uwagę wiele aspektów, tak aby ostatecznie Projekt zapewniał optymalne rozwiązanie pod kątem korzyści i kosztów.

Podczas ustalania optymalnego zakresu Projektu oraz przyjętych rozwiązań technicznych pod uwagę brane były następujące opcje:

S WARIANT 0 (W0)- wariant bezinwestycyjny („nie robić nic” i/lub zaniechanie inwestycji),

S WARIANT I (WI)- wariant minimum (podejmujemy działania minimalne, „prowizoryczne” odpowiadające na potrzeby chwili

oraz warianty inwestycyjne:

S WARIANT II (WII) - inwestycyjny, budowa w innej lokalizacji S WARIANT III (WIII) -budowa obiektu w technologii budownictwa modułowego S WARIANT IV (WIV) inwestycyjny, budowa obiektu w technologii tradycyjnej w założonej lokalizacji

Dla szczegółowego zobrazowania analizowanych wariantów przeprowadzono szczegółową analizę opcji dla 3 wariantów.

5.2.2.    Alternatywne rozwiązania lokalizacyjne, technologiczne i organizacyjne

WARIANT 0 (W0)- - wariant bezinwestycyjny („nie robić nic” i/lub zaniechanie inwestycji), Zaniechanie inwestycji nie niesie ze sobą pozytywnych skutków dla Inwestora.

Wariant ten jest wariantem nieefektywnym kosztowo, ponieważ wiąże się z ponoszeniem nakładów w czasie na utrzymanie budynków, w który znajdują się instytucje kultury, przy zagrożeniu, że ZTL „Pruszkowiacy” straci swoją siedzibę wraz z wygaśnięciem umowy najmu, a MOK straci dotychczasową siedzibę ze względów technicznych lub proceduralnych, tym samym nie zapewnia osiągnięcia zakładanych celów. Z punktu widzenia społecznego zaniechanie inwestycji generować będzie narastające koszty administracyjne związane z ich utrzymaniem, które nie wpłyną na podniesienie atrakcyjności i jakości usług, a także koszty ponoszone przez społeczeństwo, związane bezpośrednio z ograniczeniem dostępności do dóbr kultury.

Analiza słabych i mocnych stron W 0

WARIANT I (WI)- wariant minimum (podejmujemy działania minimalne, „prowizoryczne” odpowiadające na potrzeby chwili)

Analizując różne możliwości osiągnięcia podobnych do określonych w projekcie celów rozważono możliwość przeprowadzenia rozbudowy i remontu istniejącego budynku MOK. Prace takie są bardzo kosztowne oraz należałoby się liczyć z trudnościami w dalszej eksploatacji obiektu. Obecna siedziba MOK nie zapewnia odpowiednich pomieszczeń dla realizacji celów założonych w Projekcie takich jak sala audytoryjna czy sala widowiskowa dlatego niezbędne również byłoby rozbudowanie budynku. Przy wariancie minimalnym rozbudowy i remontu nie dałoby się także wybudować pomieszczeń dla ZTL „Pruszkowiacy” oraz odpowiedniej liczby miejsc parkingowych wymaganych przepisami Prawa budowlanego dla tego typu obiektu, ze względu na wymiary działki. Obecna siedziba MOK nie spełnia także standardów ochrony p-poż oraz nie zaspokaja potrzeb osób niepełnosprawnych. Wariant modernizacji istniejącej siedziby przyczyniłby się wyłącznie do poprawy zewnętrznego oraz wewnętrznego wyglądu obiektu, natomiast nie zaspokoiłby wszystkich potrzeb dla założonych celów projektu.

Biorąc pod uwagę powyższe uwarunkowania należy stwierdzić, iż opcja polegająca na remoncie oraz rozbudowie istniejącej budynku jest niekorzystna zarówno z eksploatacyjnego punktu widzenia i jak również ze względu na konieczność wykupu gruntu od właściciela który odzyskał prawo własności do nieruchomości.

Tak jak wyżej zdefiniowany wariant WO - Zaniechanie inwestycji tak i WARIANT I (WI)- nie niesie ze sobą pozytywnych skutków dla Inwestora.

WARIANT II (WII) - inwestycyjny, budowa obiektu w innej lokalizacji

Inwestor, analizując różne warianty osiągnięcia podobnych do określonych w projekcie celów, brał również pod uwagę możliwość wybudowania obiektu „Centrum Dziedzictwa Kulturowego” w innej lokalizacji niż zakładana w prezentowanym projekcie. Miasto Pruszków posiada grunty

na których możliwa byłaby realizacja inwestycji, jednak ich położenie z dala od ścisłego centrum miasta lub rozmiar nie zaspokoiłby wszystkich potrzeb dla założonych celów projektu. Natomiast zakup nieruchomości na wolnym rynku o podobnych wymiarach jak założono w projekcie w centrum miasta znacznie podniósłby koszty realizacji inwestycji ze względu na wysokie ceny gruntów. Ponadto znalezienie w Centrum Miasta działki o parametrach spełniających wymagania założone w projekcie oraz mające odpowiednie przeznaczenie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jest bardzo kłopotliwe na dzień dzisiejszy.

WARIANT III (WIII) - inwestycyjny, budowa obiektu w innej technologii np.: technologii budownictwa modułowego

Wnioskodawca przeanalizował również wariant wybudowania obiektu „Centrum Dziedzictwa Kulturowego” w innej technologii niż tradycyjna założona w projekcie. Alternatywną technologią byłaby realizacja inwestycji, w technologii modułowej. Technologia ta pozwala na obniżenie kosztów realizacji inwestycji, jednak nie zaspokoiłaby wszystkich potrzeb dla założonych celów projektu. Trudności byłyby przy wykonaniu w tej technologii m.in. sali widowiskowej i audytoryjnej. Przy wykonywaniu tych elementów budynku należałoby zastosować technologię tradycyjną. Również w tej technologii ograniczona jest możliwość kreowania architektury obiektu, oraz jego estetyki. Kolejną wadą tej technologii jest nadmierna akustyka, której jakość dla instytucji kultury jest bardzo ważna. Za zastosowaniem tej technologii przemawia natomiast niski koszty wykonania krótki czas realizacji.

mu mm    mm mm

S ograniczona dostępność technologii,    S niskie koszty,

S ograniczona możliwość kreowania    S krótki czas wykonania,

architektury obiektu,    S możliwość wielokrotnej rozbudowy

S niska trwałość elementów,

S nadmierna akustyka we wnętrzach,

S trudności w utrzymaniu odpowiednich warunków w pomieszczeniach,

S niska estetyka obiektu,

S brak możliwości realizacji sali audytoryjnej,

S brak możliwości realizacji sali widowiskowej,

S zmniejszenie ilości uczestników imprez kulturalnych

WARIANT IV (WIV) inwestycyjny, budowa obiektu w technologii tradycyjnej w założonej lokalizacji

Najbardziej efektywnym wariantem pod względem techniczno-technologicznym jest wariant IV czyli budowa „Centrum Dziedzictwa Kulturowego” w technologii tradycyjnej murowanej w założonej lokalizacji, opisana szczegółowo w kolejnym punkcie niniejszego rozdziału. Założone w tym wariancie działania są wykonalne pod względem technicznym oraz technologicznym. Prace budowlane zostały zaplanowane z uwzględnieniem najlepszych praktyk w dziedzinie budownictwa oraz racjonalności rozwiązań.

V    dostępność materiałów i technologii,

V    wysoki koszt inwestycji,

v duża swoboda kreowania architektury

V    długi czas realizacji.    obiektu,

V    wysoka trwałość konstrukcji i jakoś elementów wykończeniowych,

V    odpowiednia izolacyjność akustyczna, termiczna i przeciwwilgociowa,

V    wysoka estetyka obiektu,

5.2.3. Wstępna selekcja wariantów realizacji inwestycji

Tabela 7. Porównanie Wariantu 0 z Wariantami I-IV

Źródło: Opracowanie własne

Powyższe porównanie obrazuje jak ważne w wielu różnych aspektach jest doprowadzenie do skutku niniejszego Projektu w wariancie W(IV) szczegółowo opisanego w pkt. 5.3. Przyczynia się on do zaspokojenia potrzeb i poprawy warunków funkcjonowania pruszkowskich instytucji kultury. Nowoczesny budynek poza zwiększeniem ilości i jakości pomieszczeń dla poszczególnych instytucji oddaje im do współużytkowania wielofunkcyjne sale: audytoryjną wyposażoną w sprzęt audio i kabiny tłumaczy oraz w pełni wyposażoną salę widowiskową ze sceną obrotową i ekranem do projekcji filmowych, co zwiększa możliwości promowania wydarzeń kulturalnych. Budynek też współgra architektonicznie z otoczeniem. Położenie budynku przy obiektach wykorzystywanych sportowo przy głównej drodze prowadzącej do Warszawy może stać się również centrum, w którym koncentrowałoby się życie mieszkańców po godzinach pracy. Założony w projekcie program kulturalny w tym uruchomienie szlaku rowerowo szerzej opisanego w pkt. 4.1.1 pozwoli na szerzenia turystyki weekendowej i rodzinnej. Daje mieszkańcom miasta i regionu oraz turystom odwiedzającym, wybór sposobu zagospodarowania wolnego czasu. Jest jego alternatywnym sposobem, od spaceru po parku Potulickich, przez klimatyczny, edukacyjny szlak rowerowy historyczno- archeologiczny. Wybrany wariant realizacji projektu jest także przyjazny osobom niepełnosprawnym.

Dodatkowo, jak wskazano na początku tego rozdziału, dla wariantu 4-letniego przeprowadzono analizę DGC dla poniższych trzech wariantów:

1)    WARIANT 0 (W0)- wariant bezinwestycyjny („nie robić nic” i/lub zaniechanie inwestycji),

2)    WARIANT II (WII) - inwestycyjny, budowa w innej lokalizacji (zakup działki za 3,9 mln)

3)    WARIANT III (WIII) inwestycyjny, budowa obiektu w technologii tradycyjnej w założonej lokalizacji

Podsumowanie kluczowych parametrów identyfikujących poszczególne warianty prezentujemy w tabeli poniżej.

Wyszczególnienie Oczekiwana liczba    Nakłady    Całkowite koszty

odbiorców rocznie    inwestycyjne    operacyjne w okresie

(GD, SOHO i    [PLN]    referencyjnym [PLN]

ENTERPRISE)

Źródło: Opracowanie własne.

Jedną z metod stosowanych w analizie opcji dla porównania oraz wyboru rozpatrywanych wariantów jest obliczenie wskaźnika dynamicznego kosztu jednostkowego (DGC). DGC pokazuje relację zdyskontowanych kosztów generowanych przez projekt (nakłady inwestycyjne, koszty eksploatacyjne) do zdyskontowanego efektu dla całego okresu analizy (w omawianym projekcie okres analizy obejmuje lata 2014 - 2033). DGC jest jedną z miar pokazujących jednostkowy koszt osiągnięcia danego efektu.

Wskaźnik DGC obliczany jest wzorem:

S KIt - nakłady inwestycyjne poniesione w danym roku,

S KEt - koszty eksploatacyjne poniesione w danym roku,

S i - stopa dyskontowa,

S t - rok, przyjmuje wartości od 0 do n, gdzie 0 jest rokiem, w którym ponosimy pierwsze koszty, natomiast n jest ostatnim rokiem, działania instalacji,

S EEt - miara rezultatu.

Do obliczenia powyższych wartości wykorzystano:

S wielkość nakładów inwestycyjnych (wartości netto),

S wielkość kosztów eksploatacyjnych,

S analiza popytu dla każdego z wariantów (liczba odbiorców jako miara rezultatu).

Dynamiczny koszt jednostkowy jest równy cenie, która pozwala na uzyskanie zdyskontowanych przychodów równych zdyskontowanym kosztom. Inaczej to ujmując, można powiedzieć, że DGC pokazuje, jaki jest techniczny koszt uzyskania jednostki efektu realizacji projektu. Koszt ten jest wyrażony w złotówkach na jednostkę efektu projektu (w tym przypadku efektem projektu będzie liczba odbiorców).

Kalkulacje Dynamicznego kosztu jednostkowego, przedstawiono w poniższej tabeli:

Tabela 9. Szczegółowe założenia - analiza DGC

Źródło: Opracowanie własne

Przeliczone wskaźniki DGC, tj. jednostkowe koszty na odbiorcę zaprezentowano w poniższej tabeli.

Tabela 10. Wskaźniki DGC dla rozpatrywanych wariantów realizacji inwestycji

Źródło: Opracowanie własne

Porównanie wartości zaktualizowanej poszczególnych opcji pokazuje, że najniższy koszt przypada na WARIANT III (WIII), co przy ograniczonym budżecie projektu jednoznacznie rekomenduje przyjęcie WARIANT III (WIII) jako wariantu do realizacji.

5.3. Wskazanie ostatecznego zakresu przedsięwzięcia

Przedsięwzięcie pn: Centrum Dziedzictwa Kulturowego planowane jest do realizacji na terenie MZOS, przy ulicy Bohaterów Warszawy 4 w Pruszkowie na działkach nr ew. 474 (wjazd), 476/1 i 476/2 u zbiegu ul. Bohaterów Warszawy i Al. Jerozolimskich. Powierzchnia terenu działek wynosi ok. 18357 m2.

Jest to teren płaski, z usytuowaną zielenią wysoką w linii przy granicy zachodniej i północnej. Od strony wschodniej w sąsiedztwie hali „Znicz” zlokalizowany jest parking z utwardzoną nawierzchnią, a w części zachodniej istnieje budynek zaplecza obiektów sportowych „Znicz” przeznaczony do rozbiórki.

Od strony południowej na działce znajduje się trybuna z budynkami po bokach, szatnia dla zawodników, kasy oraz zaplecze sanitarne dla kibiców.

Teren inwestycji od strony północno-zachodniej graniczy z ul. Bohaterów Warszawy, od strony północno-wschodniej zlokalizowane są Al. Jerozolimskie, od strony południowo-wschodniej (za halą „Znicz” i boiskami) znajdują się tereny budownictwa jednorodzinnego, od strony południowo-zachodniej inwestycja graniczy z hotelem, a za trybunami i stadionem z Parkiem Potulickich, w którym znajduje się siedziba Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego.

Obsługa komunikacyjna:

Wejście główne do planowanego Miejskiego Ośrodka Kultury zlokalizowane jest centralnie od strony południowej. Wejście do części hotelowej znajduje się od północnej strony budynku. Do części Miejskiego Zarządu Obiektów Sportowych wejścia zlokalizowane zostały od strony parkingu po stronie wschodniej. W zachodniej części budynku zlokalizowano wejście do części zajmowanej przez Zespół Pieśni i Tańca „Pruszkowiacy” Dodatkowo zlokalizowano wyjścia ewakuacyjne z klatek schodowych między osiami 5-6.

Dostęp do działki zapewniony jest poprzez dwa istniejące zjazdy z ul. Bohaterów Warszawy i Alei Jerozolimskich. Na projektowanym terenie przewidziano obsługę komunikacyjną przez drogę wewnętrzną. Wjazd na teren inwestycji odbywa się przez dwa istniejące zjazdy z ul. Bohaterów Warszawy i Al. Jerozolimskich. Droga wewnętrzna biegnie dookoła budynku. Projektowany układ komunikacyjny składa się z sieci dróg wewnętrznych obsługujących Miejski Zespół Obiektów Sportowych (w tym drogi prowadzące ruch w obrębie projektowanego budynku, ciągi pieszo - jezdne, droga pożarowa) oraz chodniki. Przy projektowaniu sytuacyjnym przedmiotowego układu komunikacyjnego, kierowano się maksymalnymi i minimalnymi szerokościami dróg wewnętrznych zwracając uwagę na zapewnienie przejezdności dla pojazdów osobowych, autokarów i samochodów ciężarowych z uwzględnieniem wymagań dla dróg pożarowych. Wszystkie parametry geometryczne dróg przyjęto jak dla dróg wewnętrznych.

Ogrodzenie

Teren częściowo ogrodzony, usytuowanie bram wjazdowych i ogrodzenia wg rysunku projektu zagospodarowania terenu.

Miejsca parkingowe

Zaprojektowano:

S miejsca parkingowe zewnętrzne: 139 w tym 4 dla osób niepełnosprawnych

S miejsca parkingowe w garażu podziemnym zamkniętym: 179 w tym 4 dla osób niepełnosprawnych

S miejsca postojowe dla osób niepełnosprawnych zlokalizowano w okolicy wejść do budynku.

Projektowane drogi wewnętrzne teren utwardzony- drogi z kostki betonowej bezfazowej Parking teren utwardzony- Nawierzchnia epoksydowa Parking przy zachodniej części budynku - kostka brukowa Chodniki- teren utwardzony z kostki betonowej.

Powierzchnie

Dla powierzchni działek objętej zakresem przedsięwzięcia:

S pow. działek 18 357m2 =100 %

S pow. zabudowy projektowanego budynku CDK -7070,5m²

S pow. zabudowy (budynek CDK z garażem i częściowo istn. hala Znicz) 9 820m² =54 %

S pow. utwardzone (chodniki, drogi, parkingi, murki) 6 637m² =36 %; razem 16 457 m² =90% S pow. biologicznie czynna (na gruncie) 1 900m² =10 %

S wskaźnik powierzchni zabudowy do pow. terenu inwestycji = 0,54 Bilans powierzchni użytkowej CDK: pow. netto- 12924,1 m² w tym:

POM. UŻYTKOWE „MOK”    1989,6m2

POM.ZAPLECZOWE „MOK”    819,2 m2

KOMUNIKACJA „MOK”    1703,0 m2

POM. UŻYTKOWE „MZOS”:    1120,1 m2

POM. ZAPLECZOWE „MZOS”    457,5 m2

KOMUNIKACJA „MZOS”    679,3 m2

POM.UŻYTKOWE ZTL „PRUSZKOWIACY” 369,4 m2 POM.ZAPLECZOWE ZTL „PRUSZKOWIACY” 87,5 m2 KOMUNIKACJA ZTL „PRUSZKOWIACY” 138,8 m2 GARAŻ PODZIEMNY 5222,6 m2 POM. TECHNICZNE 337,1 m2

Budynek Centrum Dziedzictwa Kulturowego z garażem podziemnym będzie budynkiem średniowysokim, 3-kondygnacyjnym z antresolą nad salą widowiskową przeznaczoną na

obsługę techniczną widowisk. Pod budynkiem znajdował się będzie jednopoziomowy garaż podziemny, z wjazdem od ul. Bohaterów Warszawy i Al. Jerozolimskich.

Projektowane Centrum Dziedzictwa Kulturowego stanowić będzie kompleks mieszczący pomieszczenia przeznaczone na potrzeby Miejskiego Ośrodka Kultury, Zespołu Pieśni i Tańca „Pruszkowiacy” oraz Miejskiego Zarządu Obiektów Sportowych.

Budynek będzie kryty dachami płaskimi, elewacje będą obłożone miejscowo okładziną z płyt elewacyjnych Rockpanel, kamienia naturalnego i betonu architektonicznego.

Wszystkie poziomy budynku będą dostępne dla osób niepełnosprawnych. We wszystkich częściach znajdą się również pomieszczenia higieniczno-sanitarne, a w części garażowej miejsca postojowe przeznaczone dla osób niepełnosprawnych.

Pod budynkiem znajdzie się 1 poziom garażu, a obok projektowany jest garaż podziemny (1 poziom) i naziemny (1 poziom), usytuowany na miejscu istniejącego parkingu między projektowanym Centrum Dziedzictwa Kulturowego a istniejącą Halą Sportową „Znicz”.

Obok garażu naziemnego między Centrum Dziedzictwa Kulturowego a Halą „Znicz” zaprojektowano całoroczną ściankę wspinaczkową.

5.3.1. Program Użytkowy Centrum Dziedzictwa Kulturowego

Podziemie:

Poziom -1: garaż zamknięty wbudowany z pomieszczeniami technicznymi, przedsionkami i komunikacją pionową, studiem nagrań i częściowym zapleczem gastronomii.

Parter:

Część Miejskiego Ośrodka Kultury:

hol główny z częścią gastronomiczną, szatniami, informacją; sala audytoryjna na ok. 200osób; galeria; pom. administracyjne; sanitariaty; hol wejściowy do hotelu i administracji, śmietnik.

Część Miejskiego Zarządu Obiektów Sportowych:

hol wejściowy z recepcją, gabinet lekarski, pom. do masażu klasycznego i sportowego, pom. fizykoterapii i kinezotapingu, pom. hydroterapii i balneoterapii, szatnie damskie i męskie, pom. socjalne dla personelu, patio ze ścianką do wspinaczki.

Część Zespołu Pieśni i Tańca „Pruszkowiacy”:

hol wejściowy, sala baletowa z szatniami i z sanitariatami, garderoby kostiumów z pom. dla krawcowej, świetlica, pom. administracyjne.

I Piętro:

Część Miejskiego Ośrodka Kultury:

sala widowiskowa na ok.350osób, foyer, sanitariaty, garderoby, sala baletowa z szatniami, sala do rytmiki, sala muzyczna, pom. malarstwa i rzeźby.

Część Miejskiego Zarządu Obiektów Sportowych:

siłownia izotoniczna i aerobowa, fitness, sala do ricocheta, pokój wypoczynkowy, szatnie damskie i męskie z saunami, zaplecze socjalne dla pracowników.

II Piętro:

Część Miejskiego Ośrodka Kultury:

sala widowiskowa-balkony, foyer, zaplecza, pokoje administracyjne, pokoje hotelowe.

Część Miejskiego Zarządu Obiektów Sportowych:

pokoje administracyjne i klubów sportowych, sanitariaty, pom. socjalne.

Antresola techniczna:

Część Miejskiego Ośrodka Kultury:

pom. operatora z sanitariatami, galerie techniczne do obsługi technicznej widowisk.

Budynek zaopatrywany będzie w wodę z istniejącego wodociągu miejskiego. Na przyłączu zostanie zamontowany legalizowany wodomierz. Woda będzie dostarczona do pomieszczeń technologicznych, pracowni, garderób, toalet ogólnodostępnych, pomieszczeń porządkowych, kawiarni, bufetów i restauracji, pom. zaplecza kuchni, pom. szkoleniowych, pom. socjalnych. Instalacja kanalizacji sanitarnej będzie odprowadzać ścieki do istniejącego przyłącza kanalizacji miejskiej. Odprowadzenie wód opadowych i roztopowych z dachów budynku i utwardzonych powierzchni, niezanieczyszczonych, jak i parkingów do istniejącego systemu miejskiej kanalizacji deszczowej.

Zaopatrzenie w energię elektryczną zostanie ustalona na mocy umowy z miejscowym dostawcą energii. Źródłem ciepła dla budynku będzie 3 funkcyjny węzeł cieplny (dla potrzeb przygotowania ciepła technologicznego dla wentylacji, instalacji grzejnikowej i ciepłej wody użytkowej). Pomieszczenie węzła zlokalizować w budynku na kondygnacji -1. Węzeł będzie zasilany czynnikiem grzewczym z miejskiej sieci ciepłowniczej. Cały budynek wyposażony będzie w system wentylacji mechanicznej i klimatyzacji.

W zakres zamierzenia inwestycyjnego wchodzą następujące działania:

S rozbiórka istniejącego parterowego budynku tzw. "małej hali”

S budowa projektowanego budynku Centrum Dziedzictwa Kulturowego (CDK)

S budowa dróg, parkingów, dojść, chodników S urządzenie terenu - mała architektura i zieleń S wyposażenie budynku S budowa przyłączy w poniższym zakresie: o Instalacje wodne.

o wykorzystanie istniejącego na terenie nieruchomości przyłącza do sieci wodnej o .Kanalizacja sanitarna.

o -wykorzystanie istniejącego na terenie nieruchomości przyłącza do sieci kanalizacyjnej o Kanalizacja deszczowa.

o za pomocą istniejącego i projektowanego przyłącza kanalizacji deszczowej z dachów na terenie oraz odprowadzenie wody z parkingów po podczyszczeniu o Instalacja c.o.

o wykorzystanie istniejącego na terenie nieruchomości przyłącza do miejskiej sieci cieplnej

o Instalacja c.w.u.

S Przygotowywana we własnym węźle cieplnym;.

S Instalacja elektryczna i teletechniczna

S wykorzystanie istniejącego na terenie nieruchomości przyłącza do sieci energetycznej i teletechnicznej

Roboty rozbiórkowe.

Przed podjęciem prac budowlanych należy dokonać rozbiórki istniejącego budynku będącego pozostałością kompleksu tzw. „małej hali” tj. zaplecza obiektów sportowych „Znicz” znajdującego się na części działki 476/1. Jest to budynek wolno stojący jednokondygnacyjny, niepodpiwniczony składający się z dwóch części. W jednej części o pow. ok. 220 m2 znajdują się pomieszczenia szatni i pokoje sędziowskie. Ta część budynku jest pozostałością po rozebranej tzw. „małej hali”. Ściany zewnętrzne murowane tej części wykonane są materiałów ściennych (cegła pełna, cegła dziurawka gazobeton). Posadzki betonowe na gruncie. Strop w postaci płyty żelbetonowej o gr. 15cm nie ocieplony. Dach kryty papą na lepiku. Część druga budynku o pow. zabudowy ok. 350m², to budynek w którym znajdują się pomieszczenia administracyjno-biurowe i pomieszczenia odnowy biologicznej i siłowni MZOS. Ta część budynku posiada ławy fundamentowe żelbetowe, ściany zewnętrzne murowane z pustaków ceramicznych ocieplone wełną mineralną, posadzki betonowe na gruncie, stropy żelbetowe o gr. płyty 15cm oraz stropy typu Kleina, dach dwuspadowy kryty papą termozgrzewalną na niezależnej stalowej konstrukcji dachowej.

Budynek jako całość wyposażony jest w instalację elektryczną, wod-kan, centralnego ogrzewania oraz odgromową.

W konstrukcji budynku nie zastosowano materiałów zawierających azbest.

Poza samym budynkiem do rozbiórki przeznaczone jest także otoczenie budynku czyli murki, słupy z cegły, chodniki z kostki betonowej itp.

W związku z przeznaczeniem budynku do rozbiórki należy z niego wyprowadzić funkcjonujące tam instytucje oraz usunąć wszelkie sprzęty i elementy wyposażenia.

Zaleca się następującą kolejność wykonywania robót rozbiórkowych:

S Roboty przygotowawcze oraz odłączenie budynku od instalacji,

S Rozbiórka urządzeń instalacji wewnętrznych,

S Demontaż okien i drzwi,

S Rozbiórka pokrycia dachu i obróbek blacharskich,

S Rozbiórka konstrukcji betonowych i stalowych stropodachu i dachu,

S Rozbiórka ścian i ścianek działowych,

S Rozbiórka posadzek i fundamentów oraz murków słupków itp.

Roboty ziemne, fundamentowanie, ściany garażu wielopoziomowego

Przed podjęciem prac budowlanych użyteczna warstwa glebowa zostanie zdjęta, selektywnie zmagazynowana na terenie inwestycji i następnie wykorzystana do ostatecznego ukształtowania powierzchni terenu i zagospodarowania go zielenią.

W ramach budowy przewiduje się realizację zabudowy zblokowanej, składającej się z segmentów, oddylatowanych od siebie konstrukcyjnie. Poza powyższym segmenty jw. różnią się wielkością i ilością kondygnacji.

Wydzielono:

S segment w osiach 1-7 o dwóch i czterech kondygnacjach nadziemnych,

S segmenty w osiach 7'-12; 12'-16 o trzech kondygnacjach nadziemnych,

S ww. segmenty posiadają jedną kondygnację podziemną,

S segment garażu w osiach 16'-23 jest o jednej kondygnacji podziemnej,

S segmenty jw. ze stropodachem niewentylowanym

Ustrój konstrukcyjny każdego z segmentów projektuje się zrealizować w formie szkieletu żelbetowego monolitycznie wylewanego w układzie: płytowo - słupowo - ściennym. Obciążenia ze stropów będą przekazywane poprzez słupy i ściany na grunt za pośrednictwem fundamentów, zaprojektowanych w postaci płyt fundamentowych. Usztywnieniem będą trzony szybów windowych, klatki schodowe.

Projekt przewiduje wykonanie oddzieleń dylatacyjnych pomiędzy segmentami. Rozmieszczenie dylatacji konstrukcyjnych wewnątrz budynków podano na ich rzutach.

Pod fundamentami segmentów, w obszarach których występują rodzime grunty nośne projektuje się bezpośredni sposób fundamentowania.

Ze względu na występowanie w podłożu warstw gruntów nienośnych, projektuje się n/w warianty posadowienia podmiotowych budynków:

-    wariant I: przewiduje zastosowanie płyty fundamentowej z oczepami (przegłębieniami pod elementami nośnymi) oraz wzmocnienie podłoża gruntowego przy zastosowaniu technologii wgłębnego mieszania gruntu DSM (wg rozwiązania firmy Keller Polska), lub równoważnego.

-    wariant II: posadowienie na płycie fundamentowej z przegłębieniami z rozwiązaniem, polegającym na wymianie gruntów nienośnych w ich miejsce wbudowanie piasków różnoziarnistych, zagęszczonych warstwami di IS=0,95; przy tym wariancie koniecznym byłoby odwodnienie na czas realizacji robót.

Posadowienie na gruntach nienośnych.

I wariant- wzmocnienie podłoża systemem Kellera (DSM).

Zakłada się wzmocnienie podłoża gruntowego kolumnami DSM 0 80 cm, przenoszącymi obciążenia od konstrukcji budynku na warstwę średniozagęszczonych piasków średnich. W/w kolumny zwieńczone żelbetowymi oczepami. Wysokość oczepów 75cm. Pomiędzy poszczególnymi zespołami pali, zwieńczonych oczepami zaprojektowano płytę gr. 35 cm, stanowiącą jednocześnie konstrukcję nośną najniższej kondygnacji.

Technologia wgłębnego mieszania gruntu doprowadza do radykalnego poprawienia właściwości mechanicznych istniejącego podłoża gruntowego, które po wymieszaniu z cementem przybiera formę tzw. cementogruntu. Wgłębne mieszanie gruntu „in situ" systemem Kellera (DSM -wet) polega na wprowadzeniu w podłoże mieszadła o specjalnej konstrukcji, składającego się z żerdzi wiertniczej, belek poprzecznych i końcówki spiralnego świdra. Wiercenie odbywa się bez wstrząsów i jest wspomagane wypływem zaczynu cementowego z tzw. monitora, znajdującego się na końcu żerdzi wiertniczej, po osiągnięciu głębokości założonej w projekcie następuje faza formowania pal DSM. W tym czasie obracane i podciągane do góry mieszadło zapewnia równomierne wymieszanie zaczynu z gruntem

Wariant II - wymiana gruntów nienośnych.

W świetle opisanych powyżej warunków gruntowych i przyjętych poziomów posadzki najniższych kondygnacji, pod fundamentami projektowanych budynków zalegają grunty nie nadające się do bezpośredniego posadowienia tj. grunty nasypowe oraz grunty organiczne; (namuły) i grunty słabonośne (gliny pylaste i pyły). W związku z w/w warunkami gruntowymi zakłada się wymianę gruntów nienośnych na grunt piaszczysty zagęszczony do ls = 0,95. Ze względu na występowanie w warstwach nienośnych wody gruntowej należy, mając na względzie ewentualne negatywne skutki odwodnienia dokonać w pierwszej kolejności wymiany gruntów, przed realizacją jakiegokolwiek obiektu budowlanego na podmiotowej działce.

Przyjęcie posadowienia jw. pozwoli na zaprojektowanie fundamentów w postaci płyt fundamentowych, wbudowanych na wymienionym podłożu gruntowym z podbudową z chudego betonu.

Izolacje.

Ściany fundamentowe oraz fundamenty izolować przeciw wodzie gruntowej stosowaniem izolacji powłokowej bitumicznej (typ wg projektu architektonicznego).

Roboty ziemne, zabezpieczenia ścian wykopu.

W trakcie realizacji robót ziemnych, związanych z wykonaniem wykopów w zależności od potrzeb, wykonać tymczasowe odwodnienie robocze na czas realizacji robót. Grunty nienośne wymienić na grunty piaszczyste o stopniu zagęszczenia ls > 0,95 ( przy przyjęciu wariantu II posadowienia).

Odwodnienie wykopów na czas realizacji robót ziemnych - wykonane zostanie wg projektu odwodnienia będącego oddzielnym opracowaniem.

Konstrukcja fundamentów.

1.    Ko nstrukcj a płyty fundamentowej.

Żelbetowa monolitycznie wylewana z betonu B37 o stopniu wodoszczelności W8 i stali AIIIN o zróżnicowanych wysokościach w zależności od przenoszonych obciążeń. Płytę podzielić między segmentami a częścią garażową dylatacjami konstrukcyjnymi ; w dylatacjach j.w. stosować wkładki dylatacyjne tricomerowe lub elastomerowe. Poza powyższym w płycie dennej przewiduje się zastosowanie przerw technologicznych w betonowaniu. Przebieg przerw technologicznych (skurczowych) do uzgodnienia na etapie projektu wykonawczego. W przerwach technologicznych stosować wkładki dylatacyjne (typ do wyboru na etapie wykonawczym robót). Zabetonowanie przerw j.w. po okresie 6-ciu tygodni od czasu betonowania płyty.

2.    Parametry techniczne płyty fundamentowej.

a)    Posadowienie bezpośrednie

Budynek o 3-ch i 4-ch kondygnacjach nadziemnych - wysokość płyty h=0,6 m

Płyta pod jednokondygnacyjnym garażem wysokości hi = 35 cm z przegłębieniami pod podporami nośnymi do h2 = 60 cm.

b)    Posadowienie na gruntach nienośnych

W przypadku posadowienia na gruntach nienośnych: płyta o hz = 35 cm z oczepami    pod

kolumnami o wysokości hz = 75 cm. (przy I-szym wariancie posadowienia)

II wariant posadowienia w gruntach nienośnych parametry płyty jak w poz. a.

Konstrukcja podpiwniczenia każdego z segmentów, oraz garażu podziemnego, jednokondygnacyj nego.

1.    Ściany.

Ściany zewnętrzne pomieszczeń garażowych oraz technicznych i trzonów usztywniających, wykonać jako żelbetowe monolitycznie wylewane z betonu B37 i stali AIIIN.

Od zewnątrz izolować przeciw wilgoci gruntowej.

Zastosowany w ścianach na styku z gruntem beton winien być o stopniu wodoszczelności W8. Na połączeniu płyty fundamentowej ze ścianą stosować wkładki dylatacyjne do szwów roboczych.

2.    Słupy.

Słupy konstrukcyjne żelbetowe monolitycznie wylewane z betonu B37 i stali AIIIN.

Przekroje słupów zróżnicowane, uzależnione od przenoszonych obciążeń i wymogów fundamentowych.

3.    Płyty stropowe.

3.1.    Płyty stropowe - żelbetowe, monolitycznie wylewane z betonu B37 i stali AIIIN.

Obciążenia z płyt bezpośrednio są przekazywane na słupy oraz na ściany.

3.2.    Zbrojenie w płycie na przebicie słupów projektuje się z zastosowaniem strzemion lub

wkładów sztywnych.

3.3.    Klatki schodowe i szyby windowe.

Klatki schodowe murowane z rdzeniami usztywniającymi żelbetowymi. Szyby windowe żelbetowe monolitycznie wylewane z betonu B30 i stali AIIIN.

4.    Konstrukcja nadziemia segmentu w osiach 1^7.

4.1. Konstrukcja sali widowiskowej górnej

4.1.1.Układ konstrukcyjny.

Konstrukcję nośną górnej Sali widowiskowej stanowi układ ramowy zaprojektowany zgodnie z n/w warunkami:

-    słupy utwierdzone sztywno w płycie fundamentowej i usztywnione stropami,

-    połączenie dźwigarów ze słupami przegubowe.

Dach zaprojektowano przy zastosowaniu dźwigarów stalowych, kratowych, opartych na słupach w konstrukcji żelbetowej , monolitycznie wylewanej. Siatka słupów wg rzutu przyziemia. Usztywnienie konstrukcji stanowić będzie:

S układ ścian żelbetowych monolitycznie wylewanych,

S rolę stężeń połaciowych w płaszczyźnie dachu pełnić będą tarcze z blachy trapezowej oraz tężniki pionowe dźwigarów,

S w poziomie pasa dolnego kratownic, pomosty w konstrukcji stalowej do obsługi urządzeń.

4.1.2.Dach.

Konstrukcję nośną dachu stanowić będą:

S dźwigary stalowe kratownicowe,

S oraz przekrycie z zastosowaniem blachy trapezowej.

4.2. Konstrukcje stalowe nośne - projektowanego segmentu

4.2.1. Założenia projektowe.

Konstrukcję zaprojektowano jako stalową z połączeniami montażowymi:

S przygotowanie i scalenie konstrukcji stalowej powinno być zgodne z PN-B-06200:2002 S klasa konstrukcji stalowej 2 wg PN-B-0600:2002

S przyjęto, że konstrukcja będzie pracowała w środowisku o niskiej korozyjności „C2”,

S obiekt znajduje się w II-ej strefie obciążeń śniegiem wg PN-80/B-0210 oraz w I strefie obc. wiatrem wg PN-77/B-02011. Obciążenia stałe wg właściwych norm, - przyjęto możliwość obc. technologicznych podwieszonych do konstrukcji dachu o wartości 0,50 kN/m² oraz dodatkowo od urządzeń zlokalizowanych na dachu. Do blachy trapezowej może być podwieszone 0,30 kN/m2 (lokalnie w msc mocowania sufitów G/K - 0,50 kN/m2).

4.2.2. Materiały.

Elementy konstrukcji

S kształtowniki dwuteowe i ceowe, płaskowniki 18 G2A S profile zamknięte kwadratowe, prostokątne i okrągłe 18G2A S pręty okrągłe ze stali 18G2A i St3S S blacha trapezowa ze stali o Re-350 MPa Łączniki

S śruby klasy 10.9 do połączeń sprężonych S śruby M12,M16,M20 kl. 8.8 do pozostałych połączeń

S połączenia spawane - odpowiedni drut oraz elektrody EA 1.46, ER 1.46 oraz EB 1.50 S kotwy wklejane HILTI.

4.2.3. Konstrukcja dachu.

a) Pokrycie konstrukcja.

Blacha pokrycia - jako bezpośredni element nośny pokrycia zastosowano blachę trapezową (typ do określenia w dalszym etapie projektowania) Należy ją mocować do górnych pasów, dźwigarów przy pomocy gwoździ wstrzeliwanych w każdej dolnej fałdzie do każdego dźwigara. Mocowanie należy wykonywać naprzemian przy pionowych ściankach pasów płatwii oraz po obu stronach środnika dźwigarów. Arkusze blach należy łączyć ze sobą (na podłużnych zakładach) przy pomocy wkrętów samowiercących. Blachy pokrycia należy stosować jako minimum dwuprzęsłowe.

b)    Ramy wsporcze pod urządzenia instalacyjne

Ramy wsporcze pod urządzenia instalacyjne będą zaprojektowane z C200 na słupkach RK 100 x 100 x 4. Słupki należy stężyć z poprzecznym stężeniem. W kierunku podłużnym słupki z ramą poziomą tworzą ramę wieloprzęsłową podpartą przegubowo na konstrukcji dachu.

c)    Wiązary stalowe.

Główny układ konstrukcyjny jest układem słupowo-ryglowym. Ryglami układu nośnego są przestrzenne dźwigary kratowe o rozpiętości 21,50 m. Wiązary zostały zaprojektowane jako podparte przegubowo na głowicach słupów.

4.2.4.    Słupy

Żelbetowe, monolitycznie wylewane z betonu B37 i stali A IIIN

4.3. Zaplecze wokół sali widowiskowej.

4.3.1.Ogólna charakterystyka ustroju konstrukcyjnego.

Ustrój konstrukcyjny tej części obiektu projektuje się zrealizować w formie szkieletu żelbetowego monolitycznie wylewanego, w układzie płytowo - słupowo - ściennym.

Obciążenia ze stropów są przekazywane poprzez słupy i ściany na grunt za pośrednictwem fundamentów w postaci płyty fundamentowej. Usztywnieniem są : klatki schodowe oraz układ ściany i stropów spełniających rolę tarcz.

4.3.2.    Słupy.

Słupy konstrukcyjne żelbetowe monolitycznie wylewane z betonu B 37 i stali AIIIN, strzemiona AO. Przekroje słupów zróżnicowane, uzależnione od przenoszonych obciążeń.

4.3.3. Płyty stropowe.

Płyty stropowe - żelbetowe monolitycznie wylewane z betonu B 37 i stali AIIIN.

Obciążenia z płyt bezpośrednio przekazywane są na słupy , jedynie na frag- mentach poprzez podciągi i na ściany . Zbrojenie w płycie na przebicie słupów projektuje się z zastosowaniem strzemion. Alternatywnie można zastosować : dybel listwy np. firmy DEHA lub HALFEN.

4.3.4.Strop dla rozpiętości Lo 15,5 m (nad salą dolną) - w konstrukcji płytowo -żebrowej, monolitycznie wylewanej beton B37, stal AIIIN (z zastosowaniem blach trapezowych typu SWEDECK)

4.3.5.    Ściany.

Ściany stanowiące usztywnienie całego ustroju oraz pełniące jednocześnie rolę ścian nośnych wykonać jako żelbetowe monolitycznie wylewane : beton B37, stal AIIIN. Część ścian zaprojektowano jako tarcze.

4.3.6. Klatki schodowe.

Klatki schodowe monolitycznie wylewane z betonu B 307i stali AIIIN.

4.3.7.Stropodach (poza dachem sali widowiskowej) w konstrukcji żelbetowej monolitycznie wylewanej przy zastosowaniu: betonu B37 i stali AIIIN - wykonywać jako płytowy.

5.    Konstrukcja segmentu w osiach 7'^12.

5.1.    Charakterystyka techniczna.

Podmiotowa część obiektu trójkondygnacyjna podpiwniczona.

5.2.    Ogólna charakterystyka ustroju konstrukcyjnego.

Ustrój konstrukcyjny tej części obiektu projektuje się zrealizować w formie szkieletu żelbetowego monolitycznie wylewanego, w układzie płytowo - słupowo - ściennym.

Obciążenia ze stropów są przekazywane poprzez słupy i ściany na grunt za pośrednictwem fundamentów w postaci płyty fundamentowej.

Usztywnieniem są : klatki schodowe oraz układ ściany i stropów spełniających rolę tarcz.

5.3.    Opis elementów konstrukcyjnych.

5.3.1.Słupy.

Słupy konstrukcyjne żelbetowe monolitycznie wylewane z betonu B 37 i stali AIIIN, strzemiona AO. Przekroje słupów zróżnicowane, uzależnione od przenoszonych obciążeń.

5.3.2.Płyty stropowe.

Płyty stropowe - żelbetowe monolitycznie wylewane z betonu B 37 i stali AIIIN. Obciążenia z płyt bezpośrednio przekazywane są na słupy, jedynie na fragmentach poprzez podciągi i na ściany . Zbrojenie w płycie na przebicie słupów projektuje się z zastosowaniem strzemion.

Alternatywnie można zastosować : dybel listwy np. firmy DEHA lub HALFEN.

5.3.3.Strop dla rozpiętości Lo 12 m - w konstrukcji płytowo - żebrowej, monolitycznie wylewanej, beton B37, stal AIIIN.

5.3.4.    Ściany.

Ściany stanowiące usztywnienie całego ustroju oraz pełniące jednocześnie rolę ścian nośnych wykonać jako żelbetowe monolitycznie wylewane : beton B37 , stal AIIIN. Część ścian zaprojektowano jako tarcze.

5.3.5. Klatki schodowe.

Klatki schodowe monolitycznie wylewane z betonu B 37 i stali AIIIN.

5.3.6.Stropodach

w konstrukcji żelbetowej monolitycznie wylewanej przy zastosowaniu: betonu B37 i stali AIIIN. Nad salą biblioteki zastosować w konstrukcji dachu dźwigary z drewna klejonego o wym. 18 x 100 cm (alternatywnie; dźwigary stalowe).

5.3.7.Dach nad patio.

Konstrukcja nośna - stalowa, zaprojektowana jako przekrycie strukturalne (układ przestrzenny kratowy). Przekrycie w/w struktury - szkło.

6.    Konstrukcja segmentu w osiach 12'^16.

6.1.    Układ konstrukcyjny.

Konstrukcja żelbetowa płytowo - słupowo - ścienna. Elementami pionowymi nośnymi poza słupami, będą ściany żelbetowe. Trzony wind w konstrukcji żelbetowej monolitycznie wylewanej. Ściany zewnętrzne osłonowe - murowane. Stropodach nad ostatnią kondygnacją -niewentylowany z zastosowaniem płyty nośnej żelbetowej monolitycznie wylewanej .

6.2.    Słupy.

Słupy konstrukcyjne żelbetowe monolitycznie wylewane z betonu B37 i stali AIIIN. Przekroje słupów zróżnicowane , uzależnione od przenoszonych obciążeń.

6.3.    Stropy.

6.3.1. Płyty żelbetowe, monolitycznie wylewane z betonu B37 i stali AIIIN. Obciążenia z płyt bezpośrednio są przekazywane na słupy oraz na ściany.

6.3.2. Zbrojenie na przebicie w płytach. Zbrojenie na przebicie płyt słupami projektuje się z zastosowaniem strzemion lub z zastosowaniem wkładów sztywnych.

6.4.    Ściany. Ściany stanowiące usztywnienie całego ustroju oraz pełniące jednocześnie rolę

ścian nośnych wykonać jako ściany żelbetowe wylewane z betonu B37, stal AIIIN.

6.5.    Klatki schodowe. Klatki schodowe żelbetowe. Szyby windowe żelbetowe monolitycznie

wylewane z betonu B37 i stali AIIIN.

6.6.    Stropodach. Stropodach - niewentylowany. Konstrukcja nośna - płyta żelbetowa oparta

na ścianach i słupach .

7. Zabezpieczenie antykorozyjne i ppoż. elementów stalowych oraz jakość i warunki wykonania konstrukcji stalowej.

7.1.    Zabezpieczenie antykorozyjne.

Przyjęto system epoksydowy zabezpieczenia antykorozyjnego, w skład którego wchodzą dwie powłoki dwuskładnikowej farby epoksydowej nakładanej w dwóch warstwach po 80 m.

Elementy konstrukcji należy jednokrotnie zagruntować w wytwórni, bezpośrednio po ich wykonaniu. Przed gruntowaniem konieczne jest przygotowanie powierzchni. Wymagany stopień czystości można uzyskać przy pomocy drucianych szczotek lub poprzez piaskowanie. W miejscach niedostępnych zaleca się śrutowanie lub piaskowanie. Powłoki należy nakładać zgodnie z danymi producenta farb. Druga warstwa może być nakładana po czasie zależnym od temperatury schnięcia (przy 23 stopniach Celsjusza jest około 8h). Łączna grubość pokrycia farbą powinna wynosić 160 m. Ewentualne uszkodzenia transportowe lub montażowe a także po spawaniu montażowym należy zabezpieczyć zestawem farb używanych do całej konstrukcji. Zamiast w/w farb można stosować inne, co najmniej równorzędne powłoki malarskie- po uzgodnieniu z Inwestorem i autorami projektu.

Przed „zamknięciem” wszystkich profili zamkniętych należy upewnić się, że wewnątrz nie znajdują się żadne zanieczyszczenia (w szczególności mogące prowadzić do korozji) oraz dokładnie osuszyć elementy. Zewnętrzne elementy konstrukcji są cynkowane galwanicznie.

7.2.    Zabezpieczenie ppoż.

Elementy konstrukcji nośnej i dachu zabezpieczyć dla klasy odporności ogniowej R30.

7.3.    Jakość i warunki wykonania konstrukcji stalowych.

7.3.1. Jakość materiałów i wykonania.

0    ile nie podano inaczej, wszystkie materiały użyte podczas robót muszą mieć atesty stosownych polskich jednostek atestacyjnych i być najwyższej jakości. Klasa konstrukcji 2 wg PN-B-06200:2002. Wszystkie prace muszą być Prace będą prowadzone z należytą starannością, zgodnie z wiedzą budowlaną, PN-B-06200:2002 - „Konstrukcje stalowe budowlane. Wymagania

1    badania” „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych” tom I - Budownictwo ogólne, tom II - Konstrukcje stalowe. Konstrukcja spawana w klasie 1 (pierwszej) wg PN-87/M-69008. Prace należy prowadzić pod nadzorem osób uprawnionych.

7.3.2. Połączenia śrubowe.

Połączenia sprężane należy realizować przy użyciu śrub kl. 10.9 (10) opisanych na rysunkach. Inne połączenia, na śruby klas niższych, wykonać z kontrnakrętkami. Połączenia sprężane zakończyć kontrolą sprężania potwierdzoną protokołem odbioru. Blachy czołowe w sprężanych połączeniach doczołowych należy sprawdzać na rozwarstwienie.

7.3.3. Połączenia spawane.

Elementy konstrukcji stalowej są spawane przy pomocy drutów rdzeniowych, elektrod EA 1.46 (stal St3S), EB 1.50 (stal 18G2A), i ewentualnie na montażu ER 1.46 (stal St3S). Elementy muszą być odpowiednio przygotowane (oczyszczone i odtłuszczone) przed spawaniem. Kolejność spawania należy planować tak aby nie dopuszczać do termicznych odkształceń elementów. O ile na rysunkach nie podano inaczej klasa wadliwości warsztatowych złączy docelowych rozciąganych może wynosić najwyżej R4 dla grubości elementów do 20 mm i najwyżej R3 dla grubości elementów 20 - 30 mm - kontrola defektoskopowa (zgodnie z PN-90/B-03200). Kontrolę złączy rozciąganych na spoiny pachwinowe prowadzić poprzez oględziny. W szczególnych przypadkach (wątpliwości co do jakości spoin) może zachodzić potrzeba kontroli ultradźwiękowej.

8. Wymogi w zakresie wykonawstwa robót żelbetowych i murowych.

8.1. Jakość materiałów wykonania robót żelbetowych.

Wszystkie materiały używane podczas robót muszą być najwyższej jakości, atestowane i dopuszczone do stosowania jako materiały budowlane w Polsce.

Deskowanie.

Deskowanie musi być dobrej jakości. nie usuwać deskowania i podpór montażowych przed stwardnieniem betonu wystarczającym do przeniesienia przez element obciążenia własnego i użytkowego.

Tolerancje.

Dokładność wymiarowa konstrukcji powinna być zgodna z PN-62/B-02355 i PN-62/B-02356. Zbrojenie.

Zbrojenie przed ułożeniem oczyścić starannie z rdzy, oblodzenia i innych zanieczyszczeń utrudniających przyczepność betonu. Zbrojenie ma być ułożone dokładnie, mocowane elementami z dystansownikami metalowymi. Osadzić i ustabilizować śruby fundamentowe.

Beton.

W projekcie przewidziano betony klas B37. Mieszanka betonowa powinna mieć właściwą konsystencję bez dodawania nadmiernej ilości wody. Układać beton w formach w sposób zapobiegający rozwarstwieniu. Wibrować w celu usunięcia pęcherzy powietrza niezwłocznie po ułożeniu. Wokół zbrojenia, w rogach i zwężeniach sprawdzić czy beton przylega dokładnie. Kontrolować prędkość układania tak, aby mieszanka była zagęszczana w warstwach max 30 cm. Przed wznowieniem betonowania powierzchnia „starego” betony powinna być nacięta lub nadkuta w celu usunięcia szkliwa i odsłonięciu kruszywa oraz nasiąknięta i smarowana mleczkiem cementowym. Należy prowadzić wszystkie niezbędne kontrole i testy próbek betonu na ściskanie. Przy betonowaniu w temp. poniżej 5o C materiały mają być podgrzewane. Chronić beton przed zamarzaniem do czasu wystarczającego związania przy pomocy obudów, mat itp. „Wylane” betony należy prawidłowo pielęgnować.

8.2. Ściany osłonowe i wypełniające.

Celem ograniczenia występowania zarysowań murowanych ścian wypełniających zaleca się stosować specjalne rozwiązania konstrukcyjne, do których należy:

S oddylatowanie ścian od konstrukcji budynku przez pozostawienie pomiędzy ścianami i konstrukcją stropów przestrzeni grubości ok. 15 mm i wypełnienie jej materiałem ściśliwym np. pianką montażową,

S murowanie ścian na przekładce uniemożliwiającej zespolenie ściany ze stropem dolnym (papa, folia itp.),

S układanie zbrojenia w spoinach poziomych w strefach podokiennych ścian osłonowych, przedłużonego o co najmniej 0,5 m poza krawędź otworów,

S układanie zbrojenia podłużnego w pierwszej spoinie poziomej, o zwiększonej grubości, wykonywanej najczęściej z zaprawy cementowej ( wyrównywanie niedokładności powierzchni stropów),

S układanie zbrojenia podłużnego w spoinach poziomych pełnych odcinków ścian,

S wzmocnienie strefy nadproży przez zastosowanie zwiększonej długości oparcia oraz dozbrojenie strefy ponad nadprożami drzwiowymi.

Niezależnie od w/w wymogów przewiduje się o ograniczenie odkształceń płyt stropowych do wielkości l/500 lub max. 1,5 cm.

Instalacje wentylacyjne i klimatyzacyjne.

Obiekt zostanie wyposażony w instalacje wentylacji mechanicznych, nawiewno- wywiewnych, nawiewnych i wywiewnych.

Do obliczeń bilansów przyjęto następujące założenia:

S pomieszczenia biurowe i komunikacyjne: co najmniej 30 m³/h na osobę,

S pomieszczenia hotelowe: co najmniej 30 m³/h na osobę,

S gabinety lekarskie: co najmniej 50 m³/h na osobę,

S pomieszczenia fitness: co najmniej 100 m3/h na osobę,

S pomieszczenia sanitarne: 100 m³/h / miskę ustępową lub natrysk i 50 m³/h / pisuar,

S pomieszczenia techniczne: 1-40 w/h lub wg bilansu zysków ciepła oraz wilgoci,

S przestrzeń garaży: co najmniej 200 m³/h na 1 stanowisko postojowe,

S instalacje wentylacji pożarowej: wg obowiązujących przepisów, Standardów Brytyjskich i dostępnej literatury, określających metodykę projektowania systemów ochrony przed zadymianiem w obiektach wielkokubaturowych (dot. atrium, przestrzeni komunikacyjnych i parkingowych),

S temperatura zewnętrzna latem: +32°C,

S temperatura zewnętrzna zimą: -20°C,

S temperatura wewnętrzna w pom. klimatyzowanych w okresie lata: +24°C,

S temperatura wewnętrzna w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt stały w okresie zimy: +20^24°C,

S temperatura wewnętrzna w pomieszczeniach magazynowych i technicznych w okresie zimy: +5^16°C.

S max poziom ciśnienia akustycznego w danych pomieszczeniach wg obowiązujących przepisów.

1.    Garaż podziemny.

Dla przestrzeni garażu podziemnego zaprojektowano w koncepcji instalacje wywiewne, wyprowadzone ponad dach i zakończone wentylatorami dachowymi. Zaprojektowano wentylatory klasy F600 wyposażone w falowniki w układzie równoległym dla danej sekcji wywiewnej.

Instalacje będą pełnić również funkcję instalacji oddymiających.

Do regulacji wydajności wentylatorów należy zastosować detektory CO i gazu LPG, dwuprogowe, aktywne z wyjściami stykowymi. W trybie pracy detekcji stężeń CO lub LPG, do pracy będzie włączany 1 wentylator (pozostałe są wyłączone).

W razie pojawienia się dymu w danej przestrzeni parkingowej sterowanie pracą wentylatorów przejmie centrala sygnalizacji pożaru dla budynku. Do pracy zostaną włączone dodatkowe wentylatory (praca w układzie równoległym).

Instalacje oddymiające mają usuwać dym z intensywnością, zapewniającą utrzymanie stopnia zadymienia i temperatury powietrza na chronionych przejściach i drogach ewakuacyjnych w zakresach i w czasie umożliwiającym bezpieczną ewakuację ludzi.

Wywiew z garażu realizowany jest w systemie góra-dół w proporcjach odpowiednio 65%-35% (przy włączonym oddymianiu wywiewy przy posadzce zostaną odcięte).

Nawiewy powietrza kompensacyjnego do przestrzeni garażowych będą realizowane przez czerpnie ścienne i kanały transferowe z poziomu terenu oraz przez otwarte bramy garażowe.

2.    Pomieszczenia techniczne wyposażone w systemy przewietrzające.

Dla pomieszczeń maszynowni, zlokalizowanych na kond. -1 (pom. wentylatorowni, węzła wody lodowej, pompowni, węzła cieplnego, hydroforni, pomieszczenia transformatorów, rozdzielni elektrycznej, itp.) projektuje się systemy przewietrzające: nawiew lub wywiew mechaniczny, doprowadzenie powietrza przez czerpnie ścienne i kanały transferowe, wywiew powietrza przez wyrzutnie ścienne lub dachowe i kanały transferowe. Systemy projektuje się wyposażyć w układy regulacyjne. Załączenie wentylatorów nawiewnych/ wywiewnych będzie sterowane czujnikiem temperatury wewnętrznej w danym pomieszczeniu.

3.    Pomieszczenie śmietnika.

Dla pomieszczenia śmietnika projektuje się system wywiewny, wyprowadzony ponad dach i zakończony wentylatorem dachowym. Nawiew powietrza do pomieszczenia będzie realizowany przez zewnętrzną czerpnięścienną wyposażoną w przepustnicą regulacyjno odcinającą.

4.    Obszar Miejskiego Ośrodka Kultury.

4.1.    Sale seminaryjno- konferencyjna i koncertowa.

Dla sal audytoryjnych zaprojektuje się niezależne systemy nawiewno-wywiewne N1-W1 (dla sali seminaryjno- konferencyjnej dla 200 osób) i N2-W2 (dla sali koncertowej dla 500 osób). Dla każdego systemu przewiduje się centralę nawiewno- wywiewną złożoną z następujących sekcji:

S sekcji filtracyjnych,

S sekcji odzysku ciepła (regenerator obrotowy),

S komory recyrkulacyjnej,

S sekcji wentylatorów nawiewnego i wywiewnego (z falownikami),

S sekcji nagrzewnicy (ogrzewanie powietrza),

S sekcji chłodzącej (chłodnica wodna),

S układów regulacyjnych.

Centrale zostaną wyposażone w regulatory sterowane czujnikami CO2.

Centralę N1-W1 przewiduje się zlokalizować w wentylatorowni na kond. -1 natomiast N2-W2 na dachu budynku.

Powietrze świeże będzie dostarczane kanałami do nawiewników indukcyjnych, wirowych, zlokalizowanych pod stropem danej sali. Wywiew przez kraty czerpne zlokalizowane w części scenicznej, na poziomie strefy przebywania ludzi. System N2-W2 uzupełniono dodatkowym układem wentylacyjnym N2.1-W2.1 (centralka wentylacyjna podwieszana), dedykowanym dla pomieszczenia operatora (antresola). Dla przejęcia zysków wewnętrznych w pomieszczeniu zastosować klimatyzator freonowy, przystosowany do pracy całorocznej.

4.2.    Pomieszczenia techniczne, magazynowe, komunikacyjne, administracyjno-biurowe, sala

konsumpcyjna, pomieszczenia hotelowe, socjalne.

W pomieszczeniach jw. projektuje się instalacje wentylację mechaniczną nawiewnowywiewną, W obszarze tym da się wyodrębnić 2 systemy główne:

S system N3-W3: obejmuje pomieszczenia jw. (bez części hotelowej) na kondygnacjach -1, +0, +1 i +2. Centralę zlokalizować na dachu budynku. System będzie wspomagany przez instalację wentylacji wywiewnej W3.1, dedykowaną dla pomieszczeń WC,

S system N4-W4: obejmuje pomieszczenia w części hotelowej. Centralę zlokalizować na dachu budynku. System będzie wspomagany przez instalację wentylacji wywiewnej W4.1, dedykowaną dla pomieszczeń WC,

Dla pomieszczeń wymagających grzania/chłodzenia w okresie zimy/lata przewiduje się klimakonwektory sufitowe lub kanałowe.

Pomieszczenia w części hotelowej wyposażone zostaną wyłącznie w klimakonwektory chłodzące. Ogrzewanie pomieszczeń hotelowych będzie realizowane za pomocą wodnej instalacji grzejnikowej. Nawiew/wywiew powietrza do/z poszczególnych pomieszczeń zorganizowany przez anemostaty i kratki wentylacyjne.

Systemy wentylacyjne dla pomieszczeń WC (W3.1 i W4.1) będą skorelowane odpowiednio z pracą central N3-W3 i N4-W4.

Dla umożliwienia infiltracji powietrza do pomieszczeń WC, w dolnej części drzwi zabudować kratki transferowe:

-dla pojedynczych pomieszczeń WC: o powierzchni czynnej Ao>=220cm²

4.3. Kuchnia wraz z zapleczem.

W pomieszczeniach kuchni i zapleczy kuchennych przewiduje się instalacje wentylacji mechanicznych nawiewnych i wywiewnych. Nawiew powietrza świeżego będzie realizowany poprzez centralę nawiewną N5. Centralę zlokalizowana będzie pod stropem w obszarze kuchni lub w pomieszczeniu wentylatorowni na kond. -1. Centrala będzie złożona z sekcji nagrzewnicy, sekcji chłodzącej, sekcji wentylatora nawiewnego z falownikiem, sekcji filtracyjnej oraz węzłów regulacyjnych.

Wywiewy stanowić będą oddzielne systemy wentylacyjne wyposażone w wentylatory dachowe W5.1 (wentylacja wywiewna ogólna z zapleczy kuchennych) i W5.2 (wywiew z okapu kuchennego). Wentylator dedykowany dla okapu wyposażyć w ręczny regulator

wydajności.

5. Obszar Zespołu Pieśni i Tańca "Pruszkowiacy".

5.1. Pomieszczenia komunikacyjne, administracyjno-biurowe, socjalne, sale dydaktyczne.

W pomieszczeniach jw. projektuje się instalacje wentylacji mechanicznych, nawiewno-wywiewnych. W obszarze tym zostanie wyodrębniony system N6-W6. Centralę zlokalizować w wentylatorowni na kondygnacji -1. System będzie wspomagany przez instalację wentylacji wywiewnej W6.1, dedykowaną dla pomieszczeń WC,

Dla pomieszczeń wymagających grzania/chłodzenia w okresie zimy/lata przewiduje się klimakonwektory sufitowe lub kanałowe. Nawiew/wywiew powietrza do/z poszczególnych pomieszczeń zorganizować przez anemostaty i kratki wentylacyjne. System wentylacyjny dla pomieszczeń WC (W6.1) będzie skorelowane odpowiednio z pracą centrali. Dla umożliwienia infiltracji powietrza do pomieszczeń WC, w dolnej części drzwi zabudować kratki transferowe:

S dla pojedynczych pomieszczeń WC: o powierzchni czynnej Ao>=220cm2

S dla pomieszczeń WC zbiorowych: o powierzchni czynnej Ao>=440cm2

System zostanie wyposażony w centralę nawiewno- wywiewną z odzyskiem ciepła. Centrala będzie się składać z regeneratora obrotowego, sekcji nagrzewnicy, chłodnicy, sekcji filtracyjnych, wentylacyjnych. Wentylatory sekcji nawiewnej i wywiewnej wyposażyć w falowniki. Praca wentylatorów winna się dostosowywać w sposób nadążny do zmiennych warunków hydraulicznych panujących na sieci kanałów wentylacyjnych.

6.    Obszar Miejskiego Zarządu Obiektów Sportowych.

6.1. Pomieszczenia techniczne, magazynowe, komunikacyjne, administracyjno-biurowe, gabinety lekarskie, sale terapeutyczne, sale fitness, pomieszczenia socjalne.

W pomieszczeniach jw. projektuje się instalacje wentylacji mechanicznych nawiewno-wywiewnych. W obszarze tym można wyodrębnić 3 systemy główne:

S system N7-W7:    obejmuje pomieszczenia gabinetów lekarskich gabinetów

terapeutycznych, pomieszczeń socjalnych i komunikacyjnych na kondygnacji +0. Centralę zlokalizować na dachu budynku. System będzie wspomagany przez instalację wentylacji wywiewnej W7.1, dedykowaną dla pomieszczeń WC i łazienek,

S system N8-W8: obejmuje pomieszczenia w części fitness na kondygnacji +1. Centralę zlokalizować na dachu budynku. System będzie wspomagany przez instalację wentylacji wywiewnej W8.1, dedykowaną dla pomieszczeń WC i łazienek oraz W8.2 i W8.3 dla pomieszczeń saun,

S system N9-W9: obejmuje pomieszczenia techniczne, socjalne, administracyjno-biurowe, salę konferencyjną i pomieszczenia klubowe na kondygnacji +2. Centralę zlokalizować na dachu budynku . Instalacja wentylacji wywiewnej dla pomieszczeń WC zostanie wpięta do systemu W7.1.

Dla pomieszczeń wymagających grzania/chłodzenia w okresie zimy/lata dobrać klimakonwektory sufitowe lub kanałowe.

7.    Przewody wentylacyjne i dodatkowe elementy wyposażenia.

Przewody wentylacyjne i kształtki wykonane zostaną z blachy stalowej, ocynkowanej, o przekrojach prostokątnych typu A/I oraz okrągłych- kanałami typu SPIRO. Podejścia do anemostatów wykonane zostaną kanałami tłumiącymi hałas, elastycznymi. Kanały wewnętrzne prowadzić po wierzchu ścian, w szachtach instalacyjnych przestrzeniach międzystropowych lub pod stropem danej kondygnacji.

Połączenia poszczególnych elementów układu wentylacji wykonany zostanie za pomocą kołnierzy z kątowników lub płaskowników łączonych za pomocą śrub, stosując uszczelnienie pomiędzy kołnierzami (dla kanałów prostokątnych) oraz za pomocą łączników z blachy ocynkowanej, nypli zewnętrznych lub wewnętrznych (dla kanałów typu spiro). Połączenia wykonane zostaną jako szczelne. Sieci przewodów wentylacyjnych powinny spełniać klasę szczelności B (wg PNEN 12237:2005).

Przewiduje się montaż rewizji, umożliwiających okresowe czyszczenie kanałów. System mocowania przewodów do przegród budowlanych powinien zabezpieczać przed przenoszeniem drgań z instalacji na elementy budowlane i odwrotnie. Przejścia przewodów przez przegrody budowlane zabezpieczyć materiałem elastycznym (np. otulina z twardych płyt z wełny mineralnej - gr.=2cm i miękkich płyt z wełny mineralnej - gr.=3cm). W przypadku przejść przez przegrody oddzieleń stref pożarowych stosować rozwiązania wg punktu 3.9.

Podłączenia kanałów do central wykonać za pomocą połączeń elastycznych.

Centrale zlokalizowane w wentylatorowniach montować na fundamentach o wysokości 10cm. Centrale dachowe posadowić na konstrukcji wsporczej. Przewidzieć montaż instalacji do odprowadzenia skroplin. Za daną centralą, na kanałach nawiewnym i wywiewnym zabudowane zostaną tłumiki akustyczne.

Nawiewniki i wywiewniki wyposażone zostaną w przepustnice regulacyjne. Anemostaty zostaną zamontowane w skrzynkach rozprężnych tłumiących hałas.

Powietrze będzie usuwane na zewnątrz budynku przez wyrzutnie ścienne typu A, wyrzutnie dachowe typu E (wyrzut w kierunku pionowym) lub typu B. Przewiduje się montaż instalacji odprowadzenia skroplin z klimakonwektorów wyposażonych w pompki skroplin i klimatyzatorów wewnętrznych.

8.    Izolacja termiczna kanałów wentylacyjnych.

Wszystkie kanały wentylacyjne, zostaną zaizolowane termicznie matami z wełny mineralnej z płaszczem z folii aluminiowej, o następujących grubościach:

S kanały went. nawiewno - wywiewne: gr.= 40 mm,

S kanały went. prowadzone na zewnątrz budynku lub przestrzeniach nieogrzewanych, gr.= 80 mm.

Izolację kanałów prowadzonych na zewnątrz budynku zostaną zabezpieczone dodatkowo płaszczem z blachy stalowej ocynkowanej.

Izolacje termiczne powinny odpowiadać minimalnym wymaganiom zawartym w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie Dz. U. Nr 75 poz.690 z późniejszymi zmianami.

9.    Zabezpieczenia przeciwpożarowe.

Zaprojektowano instalacje wykonane z materiałów niepalnych lub trudnozapalnych i nierozprzestrzeniających ognia. Przejścia kanałów wentylacyjnych przez elementy oddzielenia przeciwpożarowego. Przewiduje się zabezpieczyć klapami przeciwpożarowymi z napędem elektrycznym o klasie odporności ogniowej równej klasie odporności ogniowej przegród, przez które przechodzą (EIS120, EIS60). Podział na strefy pożarowe ujęto w koncepcji rozwiązań architektonicznych oraz podano w wytycznych ochrony ppoż. dla projektowanego budynku. Wszystkie siłowniki klap zostaną wpięte do systemu sygnalizacji pożarowej dla całego obiektu.

Kanały wymagające obudowy ognioochronnej, których powierzchnia czynna nie przekracza wartości 1,25m2 i wymiary kanału nie przekraczają wielkości 1250x1000mm, obudowane zostaną warstwą izolacji ognioochronnej z certyfikowanej wełny mineralnej, stosowanej do zabezpieczeń ognioochronnych (EIS 120min). Całkowita grubość otulin powinna wynosić co najmniej 60mm. Ciśnienie robocze w kanałach, obudowanych w ten sposób nie powinno przekraczać wartości 500Pa. Kanały pozostałe zostaną obudowane izolacją z certyfikowanych płyt ceramicznych, ognioochronnych o grubości co najmniej 50mm.

Dodatkowo budynek zostanie wyposażony w instalacje wentylacji pożarowej:

S klatki schodowe zabezpieczone zostaną przed zadymianiem przez zastosowanie klap dymowych grawitacyjnych,

S dla obszaru atrium (systemy ODA) i garaż (systemy WG) instalacje projektuje się wg Standardów Brytyjskich, przy zdefiniowaniu odpowiedniej mocy konwekcyjnej pożaru. Dym z części obszaru atrium będzie odprowadzany przez kratki zlokalizowane pod stropem i dalej poprzez układy kanałów oddymiających do dachowych wentylatorów oddymiających.

Wodne instalacje ogrzewcze.

Źródłem ciepła dla budynku będzie 3 funkcyjny węzeł cieplny (dla potrzeb przygotowania ciepła technologicznego dla wentylacji, instalacji grzejnikowej i ciepłej wody użytkowej).

Pomieszczenie węzła zlokalizowane będą w budynku na kondygnacji -1. Węzeł będzie zasilany czynnikiem grzewczym z miejskiej sieci ciepłowniczej. Obiekt wyposażony będzię w wodne instalacje ogrzewcze, pompowe, niskotemperaturowe:

S grzejnikowe,

S ciepła technologicznego dla nagrzewnic wentylacyjnych dla central wentylacyjnych i klimakonwektorów.

Instalacje podzielić na odrębne sekcje zasilające poszczególne części budynku.

Projektuje się instalacje zamknięte, pracujące w układach zmienno-przepływowych podzielone na odrębne sekcje zasilające poszczególne części budynku, wyposażone w armaturę odcinającą, regulacyjną i spustową oraz w grzejniki stalowe, płytowe kompaktowe dostosowane do odpowiednich warunków pracy w danym pomieszczeniu oraz indywidualne zawory termostatyczne.

Centrale wentylacyjne zostaną wyposażone w węzły regulacyjne, w skład których wchodzą:

S kulowe zawory odcinające,

S filtr siatkowy,

S zawór równoważący,

S regulator wraz z kpl. czujników temp.,

S trójdrogowy zawór regulacyjny z siłownikiem,

S pompa mieszająca,

S zawory spustowe ze złączkami do węża ciśnieniowego,

S automatyczne zawory odpowietrzające wyposażone dodatkowo w kulowe zawory odcinające

S automatyczne zawory odpowietrzające wyposażone dodatkowo w kulowe zawory odcinające.

Poszczególne systemy zostaną wyposażone w zespoły zabezpieczające i pomiarowe: naczynia zbiorcze przeponowe, zawory bezpieczeństwa, manometry i termometry.

Przewody instalacji grzewczej zostaną wykonane z rur stalowych czarnych ze szwem wg PN79/H- 74244 łączonych przez spawanie lub połączenia gwintowane (połączenia z armaturą).

Układy pomiarowe zabudowane zostaną na przewodach zasilających z zachowaniem wymaganych odcinków pomiarowych, zgodnie z DTR urządzenia. Przed przepływomierzem licznika ciepła zabudowany zostanie filtr siatkowy.

Wszystkie przewody sieci rozdzielczych zostaną zaizolowane termicznie izolacjami o charakterystyce pożarowej - nierozprzestrzeniające ognia - NRO.

Izolację przewodów prowadzonych na zewnątrz budynku zostaną zabezpieczone dodatkowo płaszczem z blachy stalowej ocynkowanej.

Instalacja wody lodowej.

Projektuje się instalację chłodniczą- wody lodowej dla potrzeb central wentylacyjnych i klimakonwektorów. Podzieloną na odrębne sekcje zasilające dane części budynku, określone w punkcie z opomiarowaniem zużycia chłodu dla poszczególnych odbiorców.

System chłodu oparto na agregatach wody lodowej, od których odbierane jest ciepło poprzez instalacje glikolowe, podłączone do dry coolerów. Agregaty wody lodowej zlokalizowane będą w pomieszczeniu węzła wody lodowej, na kondygnacji -1, a dry coolery - na dachu budynku. Podłączenia hydrauliczne agregatów w układzie równoległym. W obiegach wody lodowej i glikolu przewiduje się zespoły pompowe, wyposażone w falowniki zewnętrzne.

Praca instalacji będzie realizowana w układzie zmienno- przepływowym. W celu zabezpieczenia minimalnego przepływu wody lodowej przez agregaty, układ Wyposażony będzie w zespół nadmiarowo upustowy, złożony z zaworu regulacyjnego, dwudrogowego z siłownikiem, przepływomierza i przetwornika różnicy ciśnień. Projektuje się układ dwóch agregatów chłodniczych dla systemu wody lodowej. Każdy agregat z dwiema sprężarkami śrubowymi, z płynną regulacją wydajności chłodniczej. Agregaty będą pracowały ze zmiennym przepływem przez parowniki. Każdy agregat będzie wyposażony w autonomiczny układ regulacji z kartą komunikacyjną.

Instalacje wodociągowe.

1.    Instalacja wodociągowa oraz hydrantów ppoż.

Zapotrzebowanie wody na cele bytowe.

Szacunkowa ilość pracowników : 50 osób ( q = 30 l/d prac )

Szacunkowa maksymalna ilość gości : 700 osób ( q = 15 l/d osobę )

Szacunkowe zapotrzebowanie średnio/max dobowe wody dla całego obiektu wynosi:

Q Śr d = 12,0 m3/d; Q max d = 14,4 m3/d dla Nd = 1,2

Zapotrzebowanie średnio/max godzinowe wody dla całego obiektu wynosi :

Q Śr h = 12,0 / 10 = 1,2 m3/h; Q max h = 3,6 m3/h dla Nh = 2,5

Projektowany układ przewiduje zasilanie budynku jednym przyłączem wody zakończonym wodomierzem rozliczeniowym, przy czym każdy najemca wyposażony zostanie w podlicznik wody, umożliwiający indywidualne rozliczenie.

2.    Zapotrzebowanie na ciepłą wodę użytkową.

Szacunkowe zapotrzebowanie średnio/max dobowe ciepłej wody dla całego obiektu wynosi:

Q Śr d = 0,5 x 12,0 m³/d = 6,0 m³/d; Q max d = 7,2 m3/d dla Nd = 1,2 Zapotrzebowanie średnio/max godzinowe ciepłej wody dla całego obiektu wynosi:

Q Śr h = 6,0 / 10 = 0,6 m3/h; Q max h = 1,8 m³/h dla Nh = 2,5

Zapotrzebowanie na moc grzewczą urządzeń przygotowujących c.w.u. przy założeniu użycia zasobników ciepłej wody wynosi:

1,8 x 4,2 x 1000 x (60 - 10) / 3600 = 105 kW

3.    Zapotrzebowanie wody na cele ppoż.

3.1.    Zewnętrzną ochronę ppoż. zapewnią dwa jednocześnie działające hydranty DN 80 na

sieci miejskiej o łącznej wydajności q = 20 l/s

q = 2*10,0 [dm³/s] = 20,0 [dm3/s]

3.2.    Wewnętrzną ochronę ppoż. zapewni instalacja hydrantów ppoż. o łącznej wydajności q =

3,0 l/s ( Przewidziano możliwość użycia 2 sąsiednich hydrantów typu HP33 lub HP25 )

q = 2*1,5 [dm³/s] = 3,0 [dm³/s]

4.    Przyłącze wody i pomiar ilości wody dla budynku.

Zaopatrzenie instalacji wodociągowej projektowanego Centrum odbywać się będzie za pośrednictwem jednego przyłącza od miejskiej sieci wodociągowej.

Planuje się wykonanie przyłącza o średnicy DN80mm (90mm PE ) przy zachowaniu prędkości przepływu : V = 1,0m/s.

Średnica przyłącza zapewni należyte pokrycie zapotrzebowania w wodę zarówno dla celów bytowych wszystkich użytkowników jak i celów ppoz.

Przyłącze wody wprowadzone będzie bezpośrednio do pomieszczenia wodomierza głównego, stanowiącego jednocześnie hydrofornię, zlokalizowanego na poziomie garażu podziemnego (poz.-1) od strony wodociągu miejskiego stanowiącego źródło wody. Za wodomierzem głównym ( rozliczeniowym ) nastąpi rozdział wody dla poszczególnych użytkowników. Powyższe zapewni rozdzielacz DN80 na którym zamontowane zostaną odgałęzienia wyposażone w zestawy wodomierzowe użytkowników ( podliczniki ).

5.    Zestaw hydroforowy dla celów bytowych oraz ppoż.

Zgodnie ze wstępnymi informacjami parametry wydajności i ciśnienia istniejącego wodociągu miejskiego są wystarczające dla celów zewnętrznej ochrony ppoż., jednak dla celów wewnętrznej ochrony ppoz. są one niewystarczające.

Wobec powyższego, celem uzyskania wymaganego i stabilnego ciśnienia w instalacji wodociągowej oraz hydrantów ppoż., przewiduje się konieczność zainstalowania zestawu hydroforowego wraz z systemem sterowania i niezbędną armaturą zaporową, zwrotną oraz testującą.

Parametry projektowanego zestawu hydroforowego:

-    wydajność : Q = 10,8 m3/h,

-    całkowita wysokość podnoszenia : H = 5,0 bar

HS = hg + hL + hm + hdysp = 15,0 mH2O + 5,0 mH2O + 5,0 x 0,3m H2O + 20,0 mH2O = 41,50 mH2O

-    sterowanie : przetwornica częstotliwości

Dodatkowo, w instalacji zestawu podnoszącego ciśnienie, proponuje się zastosowanie układu elektrozaworu zamykającego dopływ wody do instalacji wodociągowej, sterowany czujnikiem przepływu na instalacji hydrantów ppoż., co zapewni niezakłóconą pracę instalacji hydrantów ppoż. podczas pożaru.

6. Instalacja wody zimnej i ciepłej wody użytkowej

6.1.    Woda zimna dla celów socjalno - bytowych

Instalację wody zimnej dla każdego użytkownika proponuje się wykonać w układzie rozgałęźnym z rur systemu wielowarstwowego o połączeniach zaciskowych.

Przewiduje się wykonanie instalacji w technologii rur wielowarstwowych PE-X/AL/PE.

Na każdym odgałęzieniu od głównego przewodu rozprowadzającego wodę proponuje się zamontować zawór odcinający.

Zawory zwrotne antyskażeniowy montowane będą zgodnie z przepisami w miejscach, w których możliwe będzie zanieczyszczenie wody w instalacji na skutek przepływów zwrotnych. Miejsca te stanowić będą :

S wybrane urządzenia technologii zapleczy kuchennych punktów gastronomicznych;

S podejścia do wymienników ciepła;

S podejścia do zaworów czerpalnych ze złączką do węża;

S podejścia do urządzeń i instalacji technicznych obiektu wymagających takiego zabezpieczenia.

Na rurociągach wody zimnej przewiduje się izolację zapobiegającą roszeniu, a w miejscach narażonych na przemarzanie izolację cieplną wraz z zabezpieczającym kablem grzewczym samo ograniczającym się wyposażonym w obwód z termostatem utrzymującym temp. +5oC.

6.2.    Ciepła woda użytkowa.

Źródłem ciepłej wody użytkowej dla każdego użytkownika będzie własny zasobnik, bądź grupa zasobników c.w.u. zlokalizowane w pomieszczeniu węzła cieplnego. Dla odległych pojedynczych przyborów, dla których nieopłacalne jest prowadzenie przewodów ciepłej wody, zamontowany zostanie pojemnościowy bądź przepływowy podgrzewacz wody.

Instalację centralnej ciepłej wody użytkowej wraz z przewodem cyrkulacyjnym proponuje się wykonać w układzie rozgałęźnym z rur systemu wielowarstwowego o połączeniach zaciskowych.

Przewiduje się wykonanie instalacji w technologii rur wielowarstwowych PE-X/AL/PE.

Na każdym odgałęzieniu od głównego przewodu rozprowadzającego ciepłą wodę proponuje się zamontować zawór odcinający. Na rurociągach wody ciepłej oraz cyrkulacji przewiduje się izolację cieplną o grubości zgodnej z obowiązującymi przepisami.

6.3.    Instalacja hydrantów ppoż.

Instalacja hydrantów ppoż. zrealizowana zostanie w oparciu o wytyczne operatu ochrony ppoż. oraz obowiązujące Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji:

1)    z dnia 7 czerwca 2010r - „w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów”

2)    z dnia 16 czerwca 2003 r - „w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych”

W obiekcie projektowanego Centrum przewiduje się wykonanie niezależnej instalacji wewnętrznych hydrantów ppoż.

Założono jednoczesność działania dwóch hydrantów wewnętrznych przez 1 godzinę.

Przyjęto, że źródłem wody dla wewnętrznej instalacji hydrantów ppoż. będzie miejska sieć wodociągowa. Obiekt zasilany będzie 2-stronnie z jednego przyłącza wyposażonego w zestaw hydroforowy

W celu podwyższenia niezawodności instalacji proponuje się montaż elektrozaworu zamykającego dopływ wody do instalacji wodociągowej podczas przepływu pożarowego.

Instalacja hydrantów ppoż. wykonana będzie w układzie pierścieniowym z rur stalowych ze szwem ocynkowanych, zgodnych z PN-80/H-74200, łączonych na gwint lub połączenia opaskowe. Dla zabezpieczenia przeciwpożarowego kondygnacji nadziemnych przewiduje się ochronę przy pomocy hydrantów wewnętrznych DN25 wyposażonych w prądownicę oraz wąż półsztywny o długości 30m.

Dla zabezpieczenia przestrzeni parkingu podziemnego przewiduje się ochronę przy pomocy hydrantów wewnętrznych DN33 wyposażonych w prądownicę oraz wąż półsztywny o długości 20m.

Przewiduje się zastosowanie szafek hydrantowych naściennych lub/i wnękowych z miejscem na gaśnicę oraz wyposażonych w ręczny ostrzegacz pożarowy z przekazem sygnału do instalacji BMS budynku.

Hydranty zostaną rozmieszczone wzdłuż ciągów komunikacyjnych, przy klatkach schodowych i windach oraz wewnątrz dużych pomieszczeń z uwzględnieniem zasięgu węża hydrantowego oraz rzutu strumienia wody 3,0m.

7. Instalacja kanalizacji sanitarnej i technologicznej.

Szacunkowa ilość ścieków sanitarnych stanowić będzie 95% zapotrzebowania na wodę. Szacunkowa średnio/max dobowa ilość ścieków dla całego obiektu wynosi:

Q Śr d = 11,4 m³/d; Q max d = 13,7 m³/d dla Nd = 1,2 Średnio/max godzinowa ilość ścieków dla całego obiektu wynosi:

Q Śr h = 11,4 / 10 = 1,14 m³/h; Q max h = 3,4 m³/h dla Nh = 2,5

Bilans ścieków technologicznych na obecnym etapie nie jest możliwy do przeprowadzenia.

Z doświadczenia szacuje się jednak, że usługi gastronomiczne projektowanego obiektu nie przekroczą przepływu Q tech = 3,0 l/s.

Proponowane rozwiązania przewidują wykonanie rozdzielczego systemu kanalizacji sanitarnej i technologicznej projektowanego obiektu z dodatkowym podziałem na odrębne

instalacje kanalizacji dla każdego użytkownika.

Całość instalacji kanalizacji sanitarnej w obrębie przestrzeni każdego użytkownika przewidziano zrealizować jako układ grawitacyjno - tłoczny. Instalację kanalizacji sanitarnej proponuje się wykonać z rur kanalizacyjnych PP grubościennego systemu niskoszumowego. Dla każdego użytkownika przewiduje się własną przepompownię.

Przepompownie zlokalizowane będą w wydzielonych, wentylowanych, pomieszczeniach technicznych na kondygnacji podziemnej (poz. -1). Każda kompaktowa przepompownia wyposażona będzie w układ 2-pompowy pracujący naprzemiennie lub równolegle wraz z kompletem armatury oraz elektroniki sterującej oraz odwzorowującej stany gotowości do pracy oraz awarii urządzenia. Przewody tłoczne z projektowanych przepompowni kierować będą ścieki do studni na miejskiej sieci kanalizacji sanitarnej.

Ścieki technologiczne (tłuszczowe) stanowić będą odpływy z przyborów kuchennych punktu gastronomicznego, odprowadzane za pośrednictwem separatora tłuszczu, do sieci kanalizacji sanitarnej.

Separator tłuszczu zlokalizowany zostanie w wydzielonym, wentylowanym, pomieszczeniu technicznym na kondygnacji podziemnej (poz.-1 ). Całość instalacji kanalizacji technologicznej przewidziano zrealizować jako układ grawitacyjny, niezależny od instalacji kanalizacji sanitarnej (układ rozdzielczy ).

Zaleca się aby całość kanalizacji technologicznej zabezpieczyć przed zestalaniem się tłuszczu, poprzez zamontowanie kabla grzewczego samo ograniczającego się dobranego na temperaturę utrzymania +40oC, wykonanego wraz z izolacją termiczną.

Ścieki porządkowe stanowić będą odpływy z ciągów kanałów odwodnienia liniowego zabezpieczającego powierzchnię parkingu podziemnego.

Ciągi kanałów odwodnienia liniowego zostaną wykonane z korytek polimer betonowych systemu stropowego o wysokości stałej H = 80mm. Przykrycie kanałów stanowić będą ruszty żeliwne klasy C-250 ( w przejazdach klasy D-400 ).

Całość ścieków porządkowych odprowadzana będzie do miejskiej kanalizacji sanitarnej za pośrednictwem dwóch separatorów związków ropopochodnych wyposażonych w osadnik i komorę pompową.

Obydwa separatory (ze względu na powierzchnię parkingu podziemnego) zlokalizowane zostaną w wydzielonych, wentylowanych, pomieszczeniach technicznych na kondygnacji podziemnej ( poz.-1 )

Instalacja kanalizacji deszczowej.

Program funkcjonalno - użytkowy projektowanego Centrum Dziedzictwa Kulturowego w Pruszkowie przewiduje :

-    budynek o powierzchni dachu FD = 0,40 ha;

-    parking zewnętrzny o powierzchni FP = 0,30 ha.

Założenia :

Ilość odprowadzanych wód opadowych z powierzchni zadaszonych i utwardzonych projektowanego obiektu przy założeniu miarodajnego opadu deszczu q = 300 dm³/s*ha wynosi:

-    dla powierzchni dachów i parkingu : przy współczynniku spływu = 0,9 Rzeczywista ilość wód opadowych: Q = 190 dm³/s

Całość instalacji kanalizacji deszczowej z powierzchni zadaszonych oraz parkingu zewnętrznego proponuje się wykonać jako system kanalizacji podciśnieniowej, odprowadzający wody opadowe do miejskiej sieci kanalizacji deszczowej.

Wody opadowe z wpustów dachowych systemu podciśnieniowego odprowadzone będą przy pomocy przewodów z tworzywa sztucznego (PEHD) w zakresie średnic DN: 56 - 160mm montowanych przez zgrzewanie doczołowe. Średnica wpustów jest stała i wynosi DN: 56mm. Wszystkie wpusty przewiduje się w wersji ogrzewanej kablem grzewczym w formie

pierścienia grzewczego 230V/18W z kablem przyłączeniowym.

Uwaga :wpusty montowane na płycie parkingu zewnętrznego w wykonaniu specjalnym (w studzienkach osadzonych w płycie stropowej - tzw. podwójne)

Ciągi kanalizacji podciśnieniowej prowadzone przez pomieszczenia będą izolowane akustycznie przy wykorzystaniu izolacji systemowej dostawcy systemu.

Urządzenie i ukształtowanie terenu, zieleń:

Grunt z wykopów i grunt antropogeniczny zalegający na terenie inwestycji będzie na bieżąco usuwany z terenu inwestycji lub będzie tymczasowo magazynowany w pryzmach do późniejszego wykorzystania (ostateczne ukształtowanie powierzchni terenu) lub wywiezienia. Transport gruntu poza teren inwestycji wykonywany będzie przy użyciu samochodów ze szczelnymi skrzyniami. Roboty ziemne wykonywane będą z zachowaniem ostrożności i przestrzegania przepisów bhp. Realizacja prac, powierzona będzie specjalistycznym firmom, dysponującym odpowiednim sprzętem i kadrą pracowniczą, posiadającym doświadczenie w prowadzeniu tego typu działalności.

Nawierzchnie -chodniki i drogi z kostki betonowej.

Zieleń - projektuje się dosadzenia zieleni niskiej i wysokiej wg projektu zieleni; na stropie garażu w poziomie parteru (patio) oraz na poziomie +2 tarasy zielone w technologii firmy ZinCo (substrat/płyty na puste fugi ułożone na warstwie drenażowej).

Mała architektura - murki, schody zewnętrzne, ławki, lampy oświetleniowe.

Drzewa przeznaczone do wycięcia -wg inwentaryzacji zieleni, nasadzenia - zgodnie z projektem zieleni.

6. Analiza oddziaływania na środowisko

Zgodnie z obowiązującym prawodawstwem, w szczególności wymogami określonymi w:

1.    Dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/42/WE z dnia 27 czerwca2001 r. w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko(nazywanej dyrektywą SOOŚ);

2.    Dyrektywie Rady nr 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne (nazywanej dyrektywą OOŚ);

3.    Dyrektywie Rady nr 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. nr 92/43/EWG w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (nazywanej dyrektywą Siedliskową);

4.    Dyrektywie Rady nr 79/409/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (nazywanej dyrektywą Ptasią);

5.    Ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska;

6.    Ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody;

7.    Ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym;

8.    Ustawie z dnia 7 iipca 1994 r. Prawo budowlane;

9.    Ustawa z dnia 18 iipca 2001 r. Prawo wodne;

10.    Ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego;

11.    Ustawie z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko

12.    Rozporządzeniu Rady Ministrów dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko

została przeprowadzona analiza możliwego wpływu wnioskowanego projektu na środowisko.

Procedura oceny oddziaływania na środowisko

Procedura oceny oddziaływania na środowisko powiązana jest z postępowaniem administracyjnym związanym z wydawaniem decyzji dotyczących korzystania z zasobów środowiska. W trakcie postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko określa się bezpośredni i pośredni wpływ przedsięwzięcia na: środowisko oraz zdrowie i warunki życia ludzi, dobra materialne, dobra kultury oraz wzajemne oddziaływanie pomiędzy wymienionymi czynnikami, dostępność do złóż kopalin, możliwość oraz sposoby zapobiegania i zmniejszania negatywnego oddziaływania na środowisko oraz wymagany zakres monitoringu.

Dla przedmiotowego przedsięwzięcia przeprowadzono postępowanie w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przedsięwzięcia pn: „Budowa Centrum Dziedzictwa Kulturowego”, gdyż zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. nr 213, poz. 1397), planowana inwestycja zalicza się do mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko ze względu na realizację garażu podziemnego i parkingu naziemnego wraz z towarzyszącą im infrastrukturą o łącznej powierzchni użytkowej przekraczającej 0,5 ha.

W trakcie prowadzonego postępowania Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Warszawie postanowieniem znak: WOOŚ-II.4240.925.2012.EW z dnia 09.08.2012 r. stwierdził brak konieczności przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko dla planowanej inwestycji. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Pruszkowie nie wydał w powyższej sprawie opinii sanitarnej, co na mocy art. 78 ust. 4 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko traktuje się jako brak zastrzeżeń.

Biorąc pod uwagę powyższe Prezydent Miasta Pruszkowa wydał w dniu 10.08.2012 r. postanowienie znak: OSO.6220.89.2012 o odstąpieniu od obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko dla realizacji przedsięwzięcia polegającego na budowie budynku Centrum Dziedzictwa Kulturowego z garażem podziemnym przy ul Bohaterów Warszawy 4 w Pruszkowie.

W rezultacie przeprowadzonego postępowania Gmina Miasto Pruszków uzyskała Decyzję Prezydenta Miasta Pruszkowa nr 18/2012 z dnia 20.08.20102 r. sygn. OSO.762/106/2010 o środowiskowych uwarunkowaniach, stwierdzającą brak konieczności przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko dla realizacji przedsięwzięcia polegającego na budowie budynku Centrum Dziedzictwa Kulturowego z garażem podziemnym przy ul. Bohaterów Warszawy 4 w Pruszkowie

Europejska sieć ekologiczna NATURA 2000

W strefie objętej planowaną inwestycją nie występują obszary przynależne do Sieci NATURA 2000 takie jak: obszary specjalnej ochrony ptaków, tzw. Obszary Specjalnej Ochrony (OSO), specjalne obszary ochrony siedlisk, tzw. Specjalne Obszary Ochrony (SOO). W najbliższym rejonie inwestycji nie występują również korytarze ekologiczne. Najbliższe obszary podlegające prawnej ochronie takie jak OSO i SOO to:

Rysunek 1. Obszary sieci NATURA 2000 a lokalizacja inwestycji

Źródło: opracowanie własne na podstawie materiałów pochodzących ze strony internetowej Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska (http://natura2000.adns.anv.pl)

Gmina Miasto Pruszków posiada również Zaświadczenie Organu Odpowiedzialnego Za Monitorowanie Obszarów Objętych Siecią Natura 2000, tj. Regionalnego Dyrektora Ochrony

Środowiska w Warszawie oświadczające, że projekt nie wywrze istotnego oddziaływania na obszar Natura 2000 z powodów wymienionych w Załączniku 1b.

ROZWIĄZANIA CHRONIĄCE ŚRODOWISKO Budynek został tak zaprojektowany, by:

S zmniejszyć zanieczyszczenie zużywanego powietrza do poziomu nieuciążliwego dla osób S trzecich.

S zapewnić obniżenie stopnia zanieczyszczenia wód do nieuciążliwego dla osób trzecich.

S nie przekroczyć dopuszczalnego poziomu hałasu dla osób trzecich: dzięki zastosowaniu przegród stropowych, stropodachów, ścian i okien zewnętrzne oraz ściany wewnętrzne pod kątem wymaganej podstawowej izolacji akustycznej.

Etap realizacji objęty będzie opracowaniem planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, który obejmować będzie zabezpieczenie placu budowy przed oddziaływaniem na otaczający go teren. Rozwiązania chroniące środowisko w odniesieniu do realizacji i użytkowania planowanej inwestycji można sprowadzić głównie do:

w zakresie gospodarki wodno-ściekowej: etap realizacji:

-    racjonalne gospodarowanie wodą

-    podczyszczanie ścieków z mycia kół pojazdów opuszczających plac budowy przed odprowadzeniem do kanalizacji

etap użytkowania:

-    odprowadzenie ścieków bytowych i gospodarczych do kanalizacji miejskiej i dalej do oczyszczalni miejskiej

-    odprowadzanie wód opadowych do miejskiej kanalizacji deszczowej

-    zastosowanie separatora substancji ropopochodnych z osadnikiem w ciągu instalacji odwodnienia garażu podziemnego

w zakresie gospodarki odpadami:

etap realizacji:

-    racjonalna gospodarka materiałowa

-    właściwa organizacja miejsc zbierania odpadów i selektywna zbiórka odpadów

-    przekazywanie odpadów innym uprawnionym posiadaczom do odzysku lub unieszkodliwienia

-    prowadzenie ewidencji wytwarzanych odpadów

etap użytkowania:

-    właściwe postępowanie z odpadami: odpowiednio zorganizowane miejsca zbiórki odpadów, selektywna zbiórka

-    usuwanie odpadów przez uprawnione jednostki na podstawie umów zawartych z zarządzającym obiektem

w zakresie ochrony środowiska gruntowo-wodnego

Biorąc pod uwagę zakres wykonywanych prac można stwierdzić, że niebezpieczeństwo zanieczyszczenia gruntów i wód podziemnych jest nieznaczne. Niemniej jednak, w celu uniknięcia ewentualnego zagrożenia należy dbać o to, by materiały budowlane i konserwacyjne (o ile będą przechowywane na zewnątrz obiektu) były składowane na terenie uszczelnionym, zabezpieczonym warstwą słabo przepuszczalną, a oleje i smary były przechowywane w szczelnych pojemnikach.

Wykazane oddziaływania negatywne będą miały charakter w pełni odwracalny - zanikną wraz z zakończeniem prac na obiekcie lub terenie. Wpływ każdego z działania na środowisko na etapie budowy, nie przekroczy poziomu właściwego dla tego typu inwestycji. Zarówno materiały, jak i technologie przewidywane dla realizacji inwestycji nie niosą zagrożenia dla stanu środowiska. Na etapie prowadzenia prac budowlanych mogą wystąpić zagrożenia związane z pracą sprzętu ciężkiego. W wyniku awarii sprzętu może dojść np. do zanieczyszczenia środowiska gruntowo -wodnego substancjami ropopochodnymi. Dlatego w trakcie prac budowlanych należy używać sprzętu sprawnego technicznie oraz przestrzegać przepisów branżowych oraz przepisów BHP. Dodatkowo podczas prac budowlanych powinien być prowadzony nadzór budowlany

etap realizacji

-    unikanie tankowania pojazdów i maszyn na placu budowy

-    ograniczanie możliwości wycieków paliw, olejów i innych substancji do gruntu poprzez wykorzystywanie sprawnych technicznie pojazdów i maszyn

-    uszczelnienie miejsc gromadzenia odpadów i stosowanie odpowiednich kontenerów na odpady

etap użytkowania:

-    zastosowanie separatorów olejów i innych zanieczyszczeń na odpływach wód opadowych z parkingu Charakter projektowanego obiektu, jego funkcja i przeznaczenie w warunkach fizjograficzno - geologiczno - przyrodniczych pozwalają stwierdzić, że na etapie eksploatacji inwestycji nie wystąpią zagrożenia o charakterze nadzwyczajnym dla środowiska.

Oddziaływania na klimat akustyczny - ochrona przed hałasem:

etap realizacji:

Oddziaływanie akustyczne inwestycji wystąpi jedynie na etapie prac budowlanych i związane będzie z pracą sprzętu budowlanego (wykopy, zagęszczanie gruntu, transport materiałów). Okresowe podwyższenie poziomu dźwięku w rejonie zwartej zabudowy, w sąsiedztwie zabudowy mieszkaniowej, nie będzie stanowiło ponadnormatywnych oddziaływań dla tego terenu. Ponadto oddziaływanie to będzie krótkotrwałe, związane tylko z porą dzienną i ograniczać się będzie jedynie do etapu budowy. Używany sprzęt budowlany powinien być sprawny technicznie (co wpłynie na

Zminimalizowanie hałasu), natomiast prace budowlane nie powinny być prowadzone w godzinach nocnych.

-    wykorzystywanie nowoczesnych, w dobrym stanie technicznym maszyn i urządzeń emitujących hałas o stosunkowo niskim natężeniu

-    minimalizowanie emisji hałasu z maszyn budowlanych i samochodów ciężarowych poprzez wyłączanie silników w trakcie postoju bądź załadunku

-    prowadzenie prac realizacyjnych przy użyciu ciężkich maszyn tylko w porze dziennej

-    praca maszyn w porze dziennej w godzinach od 6-22

etap eksploatacji:

Funkcjonowanie i eksploatacja nie stanowi uciążliwego źródła oddziaływań akustycznych. W czasie eksploatacji budynku i oddziaływania akustyczne będą minimalizowane ze względu na charakter budynku i przyjęte rozwiązania projektowe.

-    zastosowanie tłumików hałasu dla wentylatorów dachowych

-    zastosowanie tłumików hałasu dla dachowych central wentylacyjnych

w zakresie ochrony powietrza atmosferycznego:

etap realizacji:

W trakcie realizacji inwestycji, oddziaływanie na powietrze atmosferyczne związane będzie głównie z pracą maszyn budowlanych, oraz transportem materiałów dostarczanych na plac budowlany. Będzie to oddziaływanie o charakterze czasowym. Uciążliwość inwestycji w okresie jej realizacji można zminimalizować poprzez stosowanie sprawnych, dobrze konserwowanych urządzeń oraz przestrzeganie zasad transportu materiałów sypkich.

-    racjonalne wykorzystanie maszyn i urządzeń napędzanych silnikami spalinowymi m.in. poprzez wyłączanie silników w trakcie postoju bądź załadunku

-    transport materiałów sypkich wywrotkami wyposażonymi w opończe ograniczające pylenie

etap eksploatacji;

W czasie eksploatacji obiektu, nie przewiduje się oddziaływań na powietrze atmosferyczne.

w zakresie ochrony gleb;

-    wykorzystanie warstwy glebowej zalegającej na terenie planowanej inwestycji w kształtowaniu powierzchni przeznaczonych do zagospodarowania zielenią

Oddziaływanie na ludzi

etap realizacji;

W trakcie realizacji inwestycji mogą wystąpić niedogodności związane z prowadzeniem robót i pracą sprzętu mechanicznego. Może to negatywnie wpłynąć na samopoczucie osób mieszkających na tym terenie poprzez wystąpienie zwiększonego poziomu hałasu (maszyny i urządzenia technologiczne jak również środki transportu stanowią źródła hałasu o poziomie 88

-    95 dB), zapylenia i czasowego obniżenia walorów estetycznych. Należy jednak podkreślić, że niekorzystne oddziaływania będą krótkotrwałe i ustąpią z chwilą zakończenia realizacji inwestycji. Oddziaływanie hałasu i zapylenia powietrza będą miały charakter przejściowy. Po zakończeniu inwestycji nie będą występowały. Dla zachowania warunków bezpieczeństwa wykopy obiekt budowy powinien być oznaczony przez: ustawienie barierek ochronnych, oznakowanie znakami ostrzegającymi i oświetleniem.

Etap eksploatacji;

Wszystkie Inwestycje związane z budową lub modernizacją będą wykonane zgodnie z wymaganiami w zakresie ochrony środowiska oraz prawidłowo eksploatowane powinny funkcjonować niezawodnie, nie stwarzają zagrożenia dla środowiska i zdrowia mieszkańców.

Oddziaływanie na florę i faunę

etap realizacji:

Na etapie realizacji poszczególnych zadań, będzie miało miejsce częściowe zniszczenie roślinności bezpośrednio w pobliżu terenu prac inwestycyjnych. Roboty budowlane będą związane z używaniem sprzętu mechanicznego oraz lokalizacją miejsc składowania materiałów. Na etapie realizacji oddziaływanie na szatę roślinną będzie także związane z okresowym przekształceniem struktury gleby. Oddziaływanie na faunę wystąpić może wyłącznie w czasie realizacji przedsięwzięcia i będzie miało charakter pośredni jako efekt czasowego przekształcenia nisz ekologicznych określonych gatunków drobnych zwierząt. Po zakończeniu prac budowlanych na wszystkich terenach zostanie zaprowadzony porządek. Niekorzystne oddziaływanie związane z etapem budowy zaniknie po zakończeniu prac budowlanych i instalacyjnych i oddaniu obiektów/obszarów do eksploatacji.

etap eksploatacji:

Po zakończeniu prowadzenia prac i uporządkowaniu terenu, przedsięwzięcie nie będzie miało jakiegokolwiek wpływu na florę i faunę. Eksploatacja inwestycji ze względu na swój charakter nie będzie oddziaływała na biocenozy występujące w rejonie inwestycji.

Oddziaływanie na krajobraz

etap realizacji:

Wpływ inwestycji na krajobraz na etapie realizacji związany będzie bezpośrednio z prowadzeniem prac budowlanych, pracą sprzętu ciężkiego, dowozem materiałów oraz lokalizacją miejsc składowania materiałów budowlanych na terenach budowy. Będą to oddziaływania krótkotrwałe i nie spowodują istotnych zmian w krajobrazie. Zanikną po zakończeniu prac instalacyjnych i uporządkowaniu terenu.

Część drzew i krzewów zostanie wycięta, z powodu ich bardzo złego stanu, który wynika ze zbyt ciasnego nasadzenia. Planowane jest nasadzanie nowej roślinności.

etap eksploatacji:

Po zakończeniu prac teren zostanie uporządkowany a nowa inwestycja będzie dobrze się komponować z istniejącym krajobrazem.

inne:

a)    racjonalne wykorzystanie energii elektrycznej

b)    zapewnienie wymaganej wielkości powierzchni biologicznie czynnej

c)    podczyszczanie w piaskowniku wód podziemnych, które będą odpompowane ze strefy wykopu budowlanego przed odprowadzeniem do kanalizacji

d)    Opracowanie Planu Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia dla robót przygotowawczych, budowy i robót wykończeniowych:

e)    ogrodzenie placu budowy, zasilenie obiektu w energie elektryczną, zasilenie obiektu w wodę na potrzeby produkcji i potrzeby socjalne, wykonanie dróg technologicznych, placów składowych, zaplecza produkcyjnego, zabezpieczenie budowy w potrzeby socjalne i technicznego nadzoru, roboty rozbiórkowe, roboty ziemne, roboty sieci zewnętrznych, roboty drogowe zagospodarowania terenu, roboty konstrukcyjne stanu surowego, prace wykończeniowe, montażowe i instalacyjne wnętrz budynku oraz wykonanie elewacji na zewnątrz, uporządkowanie terenu.

f)    teren budowy będzie wygrodzony za pomocą stałego ogrodzenia uniemożliwiającego wejście osobą nieupoważnionym

g)    w czasie wykonywania robót ziemnych miejsca niebezpieczne zostaną odgrodzone oraz wyposażone w odpowiednie tabliczki informacyjne i ostrzegawcze

h)    wykopy pozostające bez stałej kontroli pracowników zostaną dodatkowo zabezpieczone, tymczasowo przed możliwością wpadnięcia

i)    pozostawiony na okres nocny teren budowy zostanie dodatkowo oświetlony.

j)    rusztowania usytuowane bezpośrednio przy drogach, ulicach oraz w miejscach przejazdów i przejść dla pieszych, zostaną wyposażone w daszki ochronne i osłonę z siatek ochronnych. Stosowanie siatek ochronnych nie zwalnia z obowiązku balustrad.

k)    miejsca pracy na rusztowaniach oraz przejściach w sąsiedztwie rusztowań zostaną oznakowane odpowiednimi tabliczkami informacyjnymi i ostrzegawczymi

Nie przewiduje się stosowania niebezpiecznych materiałów, wyrobów, substancji oraz

preparatów przy realizacji tej budowy. Wszystkie materiały budowlane będą dostarczane na bieżąco z terenu nieobjętego inwestycją i wydawane bezpośrednio na stanowiska robocze. Istnieje możliwość składowania niewielkich ilości materiałów w strefie przygotowania produkcji. Materiały chemii budowlanej będą przechowywane, transportowane i wbudowywane zgodnie z instrukcją producenta.

ODDZIAŁYWANIE SKUMULOWANE W ZWIĄZKU Z PLANOWANYM PRZEDSIĘWZIĘCIEM

Ocenę oddziaływań skumulowanych przeprowadzono wg wskazówek zawartych w opracowaniu „Guidelines for the Assesssment of Indirect and Cumulative Impacts as well as Impact Interactions” 1999 r.) rekomendowanym przez Komisję Europejską.

Oddziaływania bezpośrednie w związku z planowanym przedsięwzięciem

Realizacja planowanego przedsięwzięcia spowoduje opisane powyżej oddziaływania bezpośrednie. Oddziaływania te na etapie użytkowania obiektu nie będą przekraczać dopuszczalnych standardów środowiska.

Oddziaływania pośrednie

Jako oddziaływania pośrednie można wskazać wpływ na środowisko związany z:

1.    odpadami, które wytwarzane na etapie realizacji i funkcjonowania inwestycji będą unieszkodliwiane lub poddane procesom odzysku poza jej granicami. Z unieszkodliwianiem i odzyskiem będą się wiązać inne oddziaływania na środowisko zachodzące poza terenem inwestycji (identyfikowane w niniejszym opracowaniu jako oddziaływania pośrednie planowanego przedsięwzięcia) takie jak: pobór energii, emisja substancji do powietrza atmosferycznego, pobór wód i powstawanie ścieków i innych odpadów, itp.

2.    obsługą komunalną projektowanej inwestycji: dostarczanie wody, energii, odprowadzanie ścieków do systemu kanalizacji miejskiej. Czynności te będą generowały dodatkowe oddziaływania na środowisko poza terenem inwestycji o charakterze podobnym jak w punkcie 1 powyżej.

Oddziaływania skumulowane i obiekty, które mogą potencjalnie przyczynić się do powstania oddziaływań skumulowanych

Interakcje oddziaływań:

Nie przewiduje się żadnych interakcji między oddziaływaniami z poszczególnych części planowanego przedsięwzięcia lub z innych obiektów, które prowadziłyby do powstania nowego negatywnego rodzaju oddziaływań na środowisko.

Wnioski ogólne dla całej inwestycji

1.    Eksploatacja planowanej inwestycji nie będzie miała negatywnego wpływu na stan środowiska gruntowego oraz na stan wód powierzchniowych przy prawidłowo prowadzonej eksploatacji istniejącej i nowopowstałej infrastruktury.

2.    Przeprowadzona analiza wykazała, że planowana inwestycja może pogorszyć warunki akustyczne jedynie na etapie realizacji. Będzie to oddziaływanie krótkotrwałe i o niewielkim natężeniu.

3.    Planowana inwestycja, z uwagi na swój charakter (brak emisji), nie wpłynie na pogorszenie stanu jakości powietrza.

4.    Planowana inwestycja jest korzystna dla miejscowej społeczności.

Powyższa analiza aspektów środowiskowych związanych z realizacją Projektu wykazała, iż wnioskowana Inwestycja, składająca się z poszczególnych działań, ma pozytywny wpływ na politykę ochrony środowiska w zakresie wpływu na krajobraz oraz zachowanie dziedzictwa kulturowego. Wszelkie prace remontowe będą prowadzone zgodnie z prawem obowiązującym w zakresie robót budowlanych.

7. Plan wdrożenia projektu

7.1. Harmonogram nakładów inwestycyjnych projektu

Tabela 11. Plan i harmonogram całkowitych nakładów inwestycyjnych (z wyodrębnieniem VAT) - prezentacja w ujęciu rocznym

7.2. Harmonogram rzeczowy projektu

Tabela 12. Harmonogram rzeczowy realizacji projektu

7.3. Źródła finansowania inwestycji

Tabela 13. Źródła finansowania całej inwestycji