www.zefe.org

Wkład własny w projekcie unijnym to część kosztów projektu, która nie jest pokrywana z dofinansowania unijnego. Beneficjent musi go wnieść z własnych środków lub pozyskać z innych źródeł.

Rodzaje wkładu własnego w projektach unijnych

Istnieją dwa rodzaje wkładu własnego:

• Wkład pieniężny: to środki finansowe, które beneficjent przeznacza na realizację projektu. Może to być np. kapitał własny firmy, kredyt bankowy, czy pożyczka.
• Wkład niepieniężny: to dobra lub usługi, które beneficjent wnosi do projektu. Może to być np. grunt, budynki, maszyny, materiały, praca personelu, czy know-how.

Wysokość wkładu własnego zależy od programu unijnego, z którego pochodzi dofinansowanie. Zazwyczaj jest to od 10% do 50% wartości projektu.

Dokładne zasady wnoszenia wkładu własnego określają Wytyczne dla beneficjentów opublikowane przez Instytucję Wdrażającą dany program. W Wytycznych można znaleźć informacje m.in. o:

• dopuszczalnych formach wkładu własnego (pieniężny, niepieniężny),
• sposobach dokumentowania wkładu własnego,
• terminach wnoszenia wkładu własnego.

Wkład własny w zabezpieczniu finansowym projektu unijnego

Na etapie przygotowania wniosku o dofinansowanie, wkład własny może być wykazany także w postaci produktów finansowych, np. gwarancji kredytowej lub promesy leasingowej.

Przykład rozliczenia wkładu własnego w projekcie unijnym

Firma X chce zrealizować projekt budowy nowego zakładu produkcyjnego. Całkowity koszt projektu to 10 milionów złotych. Firma X wnioskowała o dofinansowanie unijne w wysokości 80% kosztów projektu, czyli 8 milionów złotych. Oznacza to, że wkład własny firmy X musi wynosić 2 miliony złotych. Firma X może wnieść wkład własny w formie pieniężnej (np. z kapitału własnego) lub niepieniężnej (np. w postaci działki budowlanej).